95 ГОДИНИ ОД СМРТТА НА ЈАНЕ САНДАН

   На тој конгрес, кога беше поставено за разгледувањето прашањето за Егзархијата, а Чернопеев и другите негови сомисленици го подржуваа истото мнение во однос на неа, Јане Сандански реско изјави да не се посега на тој национален институт и, ако се посегнало еден ден на Егзархијата, тој бил готов одново да ја фати пушката и да отиде во Пирин да се бори за да ја заштити. 

Алексо Мартулков, "Моето учество во револуционерните борби на Македонија", Скопје 1954г, стр.186-188.

Во спомените си Сандански кажува кои бугарски револуционери и личности му оставиле наjсилен впечаток:

Откако завршив училиште, се зафатив со читање револуционерни книги. Најсилен впечаток ми остави биографијата на Левски. Ги прочитав „Записите" на Захариј Стојанов, „Под игото" од Вазов и др.. Милував да читам и потем за микедонското дело. 

Потоа обjаснува дека судирот со врховистите не е на етничка основа( македонците се борат со бугарите),туку меѓусебен-значи на луѓе од иста крв, кои имаат заедничка цел, ама се разликуваат во методите:

Започна меѓусебната борба: офицерите беа луѓе нестрпливи, - како да е машина, наполнија со вода и ќе тргне, - а пак Организацијата внатаре имаше потреба од постепена подготовка. Затоа бевме на мислење дека офнцерите не се луѓе погодни за работа со народните маси, дека се негодни за подготвителниот период на Организацијата. Кога видоа дека ние цврсто им се спротивставуваме, Сарафов тогаш го одложи конгресот; се штрекна, тој не ни помнслуваше дека ќе наjде на толкав отпор од наша страна. Тој се објави и против Цончев, бидејќи и тој беше во оставка, и сакаше да го замени. Сарафов распрати второ циркуларно упатство, за да се одложн конгресот. Тогаш тој беше уапсен од владата.

Изменето од lav4eto - 07.Октомври.2009 во 13:01

Внеси реплика	страница <1 4 567 8 12 >
Tweet