Историја на Грција

Platenik напиша: “Грција е највештачката од сите вештачки нации кои се резултат од распадот на Отоманската имеперија“. - Јарасимос Какламанис (Анализа на неохеленистичката буржуаска исдеологија, Страна 13)

Denes ima zemja koja se vika
Grcija no vo anticko vreme ne postoela

TOCNO TAKA!!!!

Изменето од Boogie - 13.Јануари.2010 во 17:20

??.?.?. напиша: LouWeed напиша: Platenik напиша: “Грција е највештачката од сите вештачки нации кои се резултат од распадот на Отоманската имеперија“. - Јарасимос Какламанис (Анализа на неохеленистичката буржуаска исдеологија, Страна 13) Denes ima zemja koja se vika Grcija no vo anticko vreme ne postoela TOCNO TAKA!!!! Точна, ама постои Хеленес народ. Првпат сите Хелени заедно, држава на Коринтски сојуз.

kakov ethnos????




Изменето од Македон - 14.Јануари.2010 во 17:09

Boogie напиша: Па эошто тогаш кога му се родил син на Филип тој во главниот град направил статуа на Божицата Мајка - Затоа пишува и Херодот како сите Македонци мислеле дека статуата е наменета во спомен на Олимпија. И што си эапнал со тие Хелени,кои се тие - такво нешто не постои во Антиката

Херодот

“Дека сега мажите од ова семество се Хелени, како што тие самите потврдуваат е нешто
што можам да го изјавам од моето знаење, и кое одсега ќе го направам очебијно.
Тека се тие тоа веќе е просудено од оние кои управуваат со панхеленскиот
натпревар кај Олимпија.“

(Herodotus, The Histories 8.43)

“Сега овие потомци на Пердика се Хелени, како што самите кажуваат, и како што имав
прилика самиот да знам.“

(Herodotus V, 22, 1)

Плутарх

Plutarchos, Moralia, On the Fortune of Alexander, I, 328D, 329A [Loeb, F.C. Babbitt]

IX.“Кога Филип го опколуваше Бизант му ја остави на Александар, кој тогаш беша само шеснаесет години стар, целата одговорност за администрација на кралството Македонија, потврдувајќи го неговиот авторитет доверувајќи му го неговиот сопствен печат.Тој ги порази и потчини медијските бунтовници, го зеде нивниот град, ги отфрли неговите варварски жители, и го обнови како грчка колонија, на која и даде име Александрополис.“

“Од кога беше господар на Египет, замисли да настани колонија Грци, таму, тој реши да изгради голем и многу населен град и му го даде своето име.“

Plutarch’s Lives – Life of Alexander, p.166

“Таков беше крајот на Филип, тој владееше 24 години.Многу е познат како оној кој со најмали ресурси да го подржи своето барање на тронот ја здоби за себе најголемата империја помеѓу Хелените, додека растот на неговата положба не се должеше толку на неговата храброст со оружје, туку на неговата умешност и срдечност во дипломатијата.”

Диодор од Сицилија

(Diodoros of Sicily 16.95.1-2)

“После ова Александар ја остави Дариевата мајка, неговите ќерќи и неговиот син во Суза, обезбедувајќи ги со лица да ги учат на хеленското наречје.”

(Diodoros of Sicily 17.67.1)

Александар забележи дека неговите војници беа исцрпени со нивните постојани кампањи.Копитата на коњите беа истрошени од постојано марширање.Оружјето и вооружувањето се истрошуваа, и хеленската облека сосема се изгуби.Тие мораа да се облечат во материјалот на варварите“

(Diodoros of Sicily 17.94.1-2)

“……..се смета дека овој крал (Филип) го почна своето кралствување со лоши услови и ја освои поголемата монархија на Хелените (Македонија) зголемувајќи ја својата хегемонија не толку многу со хероизмот на оружјето, колку со внимателното ракување со дипломатијата.”

(Diodorus Sikeliotis, 16-95)

“Атињаните не беа толку спремни да ја одстапат водечката положба помеѓу Грците на Македон.”

[Diodorus of Sicily, 17.3.2]

“Прво, тој (Александар) работеше со Тесалијците, потсетувајќи ги на неговите древни врски со нив преку Херакле.”

[Diodorus of Sicily, 17.4.1]

“За него (Демостен) се веруваше дека примил големи суми пари од тој извор (кралот на Персија) како плата за неговите напори да ги оцрни Македонците и навистина Аесхинеј се осврна кон ова во говор кога го исмеваше Демостен за неговата расипаност: Во тој момент, вистина е, неговата екстравагантност беше заситена од кралевото злато, но дури ни ова нема да го задоволи.Ниедно богатство не се покажа доволно за алчен карактер.“

[Diodorus of Sicily, 17.4.8]

“Но ако благодарноста им припаѓа на Аетолијците за оваа нивна служба, колку високо ќе треба да ги прославиме Македонците поради безбедноста на Грција? Кој не е свесен дека Грција постојано ќе стоеше во најголема опасност, да не бевме одбранети од Македонците и чесните амбиции на нивните кралеви.”

Полибиј

(Polybius, Book IX, 35, 2)

“Тврдам дека не само Тесалијците, туку и остатокот од Грците ја должат нивната безбедност на Филип.”

(Polybius, Book IX, 33, 3)

“Бидејќи, тој (Филип) беше добродејател на Грција, затоа тие сите го одбраа главен заповедник на море и земја, чест која порано никому не му била поверена.”

(Polybius, Book IX, 33, 7)

“Тој (Александар) нанесе казна на Персијците за нивните злодела врз сите Грци.”

(Polybius, Book IX, 34, 3)

The Battle of Asculum, between the Greeks forces of Pyrrhus of Epirus and the Romans under publius Decius Mus, from Dionysius of Halicarnassus, Roman Antiquities, p387, Excerpt from Book XX

“Од Коњаниците, тој, (Пир) ги постави самниќанските, тесалијските и брутианските одреди и тарентинскота платеничка сила против десното крило и амбракиотските, луканианските и тарентинските одреди и грчките платеници составени од Акарнанијци, Аетолци, Македонци и Атаманци, на лева страна.“

Тоа се преводи - никаде нема эапишан податок (покажи фототипно) эа хелени

Ти лагала не била искрена,ако продолжила вака нема сака раэговарала эа работи кои не сакала.

Сликата погоре е од времето на Хадријан или поточно 131 година по Христовото раѓање.Тогаш и се смета дека панхелениэмот е соэдаден

Немој лагала - лагала сама себе а не мене




Изменето од Boogie - 15.Јануари.2010 во 20:24

Грција (грчки: Ελλάδα, [e̞ˈlaða] (помош·инфо)^[3] , историски Ἑλλάς, [e̞ˈlas]) е земја во југоисточна Европа на јужниот крај на Балканскиот Полуостров. Има копнени граници со Бугарија, Македонија и Албанија на север, и со Турција на исток. Грција граничи на исток со водите на Егејското Море, на запад Јонското Море и на југ со Средоземното Море. И двата дела на источниот средоземноморски басен имаат голем број на острови.

Грција се наоѓа на крстопатот на Европа, Азија и Африка и претставува родното место на демократијата,^[4] европската философија,^[5] Олимписките Игри, европската литература и историографијата, политичките науки, големи научни и математички принципи, како и европската драма^[6] (вклучувајќи ги тука и трагедијата и комедијата). Според некои, Грција е наследничка на Античка Грција и на Византија.

По неколкувековен подем на античките градови-држави, странските освојувања на територијата на Грција не ги спречиле грчкиот јазик да опстане и како дел од тоа што денес во светот се нарекува византиско наследство. Ова траело сѐ до потпаѓањето под отоманска власт, кој генерално се смета за период на културна стагнација. Современата грчка држава е формирана на почетокот на 19 век, по ослободувањето од Турците.

Грција е развиена држава, членка на Европската Унија од 1981,^[7] членка на Економската и Монетарна Унија на Европската Унија од 2001, НАТО од 1952,^[8] ОЕСР од 1961,^[9] ЗЕУ од 1995 и ЕВА од 2005.^[10] Атина е главниот град; Солун, Патра, Ираклион, Лариса, Волос, Јанина, Кавала, Родос и Сер се неколку од другите поголеми градови во државата.

Античка Грција

Грција се наоѓала на јужниот дел на Балканскиот полуостров. Таа излегувала на три мориња: Јонско, Егејско и Средоземно. Нејзиниот брег бил разгранет со многу полуострови, заливи и острови, од кои најголем е островот Крит. Територијата на Грција географски е поделена на северна - Епир и Тесалија; средна - Атика и Беотија и јужна - Пелопонез. Грција била планинска земја, највисокиот врв се наоѓал на планината Олимп (3000 m). Според тоа, таа била без услови за развој на земјоделие. Во Грција било развиено сточарството, морепловството и трговијата. Според грчкиот историчар Тукидит (460-369 п.н.е.), најстари жители на елада биле Каријците и Лелегитите, кои ја развивале цивилизацијата на островот Крит. Најзначаен центар на островот Крит бил градот Кносос, а според легендата тука живеел кралот Минос. Според Минос, и културата развивана на овие простори била наречена Минојска или Критска, а била развивана од 2600-14 век п.н.е.. Во почетокот на XX век п.н.е., од север во Грција се населиле Ахајци, кои продреле во најјужните предели на Грција, го освоиле островот Крит и ја уништиле критската култура. На Пелопонез бил изграден градот Микена кој станал центарна новата Микенска цивилизација (1600-13 век п.н.е.). Околу 12 век п.н.е. во северот на Грција се населиле Јонци, Дорци и Еолци, кои го покориле и асимилирале домородното население кое имало поразвиена култура, ја прифатиле и ја развиле уште повеќе. Тие се нарекле Хелени, а земјата Хелада, а подоцна го добиле името Грци од Римјаните.

За Хомеровото време најмногу информации се исцрпени од еповите „Илијада“ и „Одисеја“, напишани од слепиот поет Хомер. Во Хомеровото време, Хелените се уште живееле во родовско уредување, на чело на родот стоел старешина - Базилеј. Постоело народно собрание - Агора, во кое влегувале сите мажи способни за војување. Постоел и Совет на старешини - Буле. Но, со развој на производствените сили, родовите почнале да се распаѓаат на семејства, кои се обединувале во селски општини - Деми. По своето богаство се истакнувале родовските и воените старешини прераснувајќи во аристократи, а постоел и народ - Демос, составен од слободни луѓе и робови.

Римска империја

Византиска империја

Во текот на третиот век од нашата ера на Римската империја и се заканувале три видови на кризи: инвазии, граѓански војни, како и проблеми во економијата на земјата^[11]. Во таква ситуација градот Рим изгубил многу од своето значење како административен центар.

За да може подобро да се брани Римската империја од напади, кои вообичаено доаѓале од исток, Константин Велики во 330 г. го преместува главниот град на империјата од Рим во градот Византиум кој бил стратешки позициониран на бреговите на Босфор каде се вкрстувале патиштата кој воделе од исток на запад. Константин, исто така, извршил голем број реформи кои довеле до стабилизација на империјата во периодот кој следел^[12]. Тој го стабилизирал ковањето на пари (зладниот солидус кој бил воведен во оптек станал стабилна и ценета валута^[13]), но исто така иницирал и промени во структурата на армијата. Во текот на владеењето на Константин Велики империјата ја зацврснала својата воена моќ. Освен тоа периодот на владеење на овој император претставува период на просперитет на Римското царство.

Состојбата во која се наоѓала Римската империја во 396 г. може да се опише како резултат на работата на Константин Велики. Принципот на династичко наследство на тронот на империјата поминал толку лесно што по смртта на императорот Теодосиј I, многу лесно империјата била препуштена на владеење на неговите синови Аркадиј (на Исток) и Хонориј (на Запад). Теодосиј е последниот император кој владее со целата Римска империја. ^[14]За да се повратат изгубените позиции во Италија, императорот Зенон преговара со Источните Готи (од Мизија) на Теодорик кого го испраќа во Италија да владее таму како ’’magister militum per Italiam’’ (главен командант за Италија). По падот на Одоакар, Теодорик, кој младоста своја ја поминал во Константинопол, управува со Италија, односно со Кралството на Источните Готи, независно од Константинопол. Сепак, императорот во Зенон во Константинопол смета дека тој има некаква номинална надмоќ над западните земји.

Османлиска империја

Кралство Грција

• 1896 година немири на Крит и грчка окупација (Критско востание)
• 1897 година грчко-турска војна во Тесалија ( Грчко-турска војна(1897) )
• 1898 година колеж на христијаните на Крит

Балкански војни

Светски војни

Нова историја

Управување и политика

[уреди] Јазик

Грчкиот јазик е индо-европски јазик кој се зборува воглавно во денешна Грција. Грчкиот јазик се зборува од повеќе од 12 милиони луѓе од кои највеќе се концентрирани во Грција, но исто така и во Кипар, понатаму во Албанија и другите балкански земји, Египет, Италија, Романија, Турција, Украина, како и во многу други земји каде што постои грчка дијаспора. Грчкиот е официјален јазик во Грција, каде што го зборува околу 99,5% од населението.

Грчкиот јазик има документирана историја стара околу 3.000 години, подолго од било кој индо-европски јазик. Постојат податоци дека грчкиот јазик бил зборуван во Микена уште од 15 и 14тиот век п.н.е. што го прави еден од најстарите јазици - од него постари се само Ведскиот Санскрит и јазиците на Анадолија. Старогрчкиот јазик во своите различни форми е јазикот на класичната грчка цивилизација и на првобитното европско христијанство, и претставувал прв или втор јазик во повеќе делови на Римската Империја.

< id="gwProxy" ="">< ="jsCall();" id="jsProxy" ="">

Изменето од Македон - 17.Јануари.2010 во 14:17

I site znaeme deka Grckata drzava e stvorena od Albancite samo sto site molcime :)
Tie na slika se site Albanci , i tie se tvorci na taa drzava :
1. Gjergj KUNDURIOTI (1782-1858)
2. Andon KRYEZIU (1796-1865)
3. Dhimitër VULGARI (1801-1877)
4. Athanas MIAULI (1815-1867)
5. Pavlo KUNDURIOTI (1855-1935)
6. Petro VULGARI (1884-1957)
7. Diomidh QIRIAKO (1811-1869)
8. Emanuil REPILI (1863-1924)
9. Aleksandër KORIZI (1885-1941)
10. Kiço XHAVELl (1801-1855)
11. Jonani Teodor Kolokotroni (1804-1868)


Изменето од Arber - 25.Јануари.2010 во 17:57