Ветерани од одбраната 1991/2001

Друже Орлов, секоја чест на твојата ангажираност околу здруженијата и дебатите. Но морам малце да те корегирам. Вистината колку и да ја бараме, нема да ја добиеме. И јас и ти сме сведоци на целата зафрканција што беше 2001, дури и директно инволвирани бевме. Свесни сме што се правеше во тој период, какви се ти не глупави потези се влечеа.
Вистината е сурова, но со овие дебати нема да се докаже ништо, нема да се смени ништо. Жарот не е изгасен, а дури и покажува знаци на разгорување. Колку и да сакаме да дебатираме и да се докажуваме, на крај пак се ќе заврши на терен. И повторно ќе ја поминеме истата голгота, само овој пат се надевам без опструкции од надворешните фактори.
И јас и ти изгубивме блиски роднини, како и колеги во тоа време, и тоа ги изгубивме не во директен конфликт, туку жално, во кукавички и предавнички акции.
Тоа е тоа.

Најжално е што државата во овие моменти се однесува како куче кое е мрднато по храна, и гледа од сите страни да украде пари, па ги бара назад парите од отшетата на загинатите бранители.

Kamarad Orlov, mene povekje od jasno mi e deka ke ima teren 2 del. Ne za badijala kaj nas se zategnati merki, ne zabadijala sme po 48 casa na dolznost namesto obratnoto.
Znam i zosto se tie debati, samo krivo mi e sto ne dopiraat do tie sto treba da doprat, naprotiv do tie sto treba da doprat odat kontra zdruzenijata se so cel da se raznebitat. Vekje se potplatuvaat clenovi so cel da se izvrsi nelegitimen upad, i da se rasturat tie zdruzenija, a se so cel da ne se prodolzi so pritisokot vrz vladinite institucii. A situacijata e povekje od losa. Samo sto toa nekako se premolcuva i ne se plasira voopsto vo javnosta.
Samo prasanje e na vreme koga ke se razgori povtorno.

orlov напиша: Taka e brate. Samo na capo di capi ne mu e jasno deka sho sme pomalku se sme posilni. Prosto im se divam na borci iako se gladni i isfrleni na ulica.

Ne ste pomalku i pomalkubrojni, Znaes deka i aktivcite se postojano so vas, samo moraat da kjutat zaradi bezbednosta na svojata rabota..




Изменето од Анастеа - 12.Март.2010 во 00:46

МАРШАЛ напиша: без замерки ама мора да кажам нешто ........ аманте бе , од толку препирање со “ владата “ , ќе станете ВЕТЕРАНИ како оние од Нормандија 44 - та

Zar ova ti lichi na prepiranje so ,,vlada,,?
Za prepirki so vlada treba da sme pred vlada, a ne sekoj na svoja zadacha za da ne ne iznenadi vladata.....
Znaesh dela se smejam a mi techat solzi JADOSNICI.......... zjiv se jadam shto nekoi nashi se prodavat na ovaa k*rvinska politika............

Девет години од почетокот на крвавиот настан,
2001 година, 14. Март, Тетово.
Демонстрации, незадоволство, самодокажување, или ДЕМОНСТРИРАЊЕ НА СИЛА???!!! Кому ли само му сметаше ОАЗАТА НА МИРОТ? Целодневна медиумска тема ТЕТОВО и албанската популација НЕЗАДОВОЛНА но од што?,  а демонстрациите си течат. Ќе помине, ќе се смират страстите, нема сигурно некој да си даде за право да посегне по уставниот поредок (си размислуваме следејки ги настаните кои беа тема на денот). Но додека Ние така размислувавме одеднаш прозборе и тетовското КАЛЕ со огнениот јазик на оружјето. Луѓе, што се случува?!.. па има ли кој сето ова да го запре? За жал никој никој тоа не успеа да го направи..

   Сведоци сме на ПРАШКАТА ПРОЛЕТ- 1968 година, но ПРАГА беше далеку од нас, ова ни се случува нам, дома во нашата татковина.

   Следуваа денови на коментари, на искушенија, свои видувања се разбира од патилците кои ја поминале втората светска војна и кои на кои сеќавањата нагло им се вратија како тоа небаре било вчера и додаваа- ,,ова е лошо, ни се случува војна но, што е е, нека не чува само ГОСПОД,,  . Во исто време врховниот командатнт, советот за национална безбедност, премиерот и  НГШ на АРМ се состануваат и маратонски заседаваат по повод ново настанатата ситуација во државата. Но, страстите на УЧК преобразени во ОНА никако да се смират. Тоа резултираше со ОДЛУКАТА што ја донесоа врховниот командант, и веќе споменатите структури задолжени за БЕЗБЕДНОСТ НА ДРЖАВАТА да се преточи во НАРЕДБА ЗА МОБИЛИЗАЦИЈА НА БЕЗБЕДНОСНИТЕ СИЛИ НА ДРЖАВАТA. Така на Македонија и се случи војна. Се вршат и првите МОБИЛИЗАЦИИ, народот се одзива на повикот на државата (имаше и такви кои ДЕЗЕРТИРАА, но имаше и такви кои дезертерите ги амнестираа). На бојното поле за жал не делеа слатки. Не чекаа со оган вперен во НАС. Така ги добивме и првите ХЕРОИ- жртви жртви  на нечии лудории. На браникот на Македонија останаа осумдесетина животи, кои тек требаше да живеат, но останаа цвет до цвет. Останаа и многу од нив трајни инвалиди, но останаа и оние кои останаа, но каде???!!! Да господа тие останаа на улица, гладни, без благослов од државата, незгрижени, но побогати со доза на осиромашен УРАНИУМ но и оплеменети со синдромот кој десетици години наназад е познат како ВИЕТНАМСКИ. Учесниците во војната- 2001, се обединија во Април-2006 година се со единствена цел која значи остварување на своите ПРАВА па решија со собирање на потписи ширум државата да створат ситуација каде политиката- власта ќе мора да превземе нешто. Така одпочна создавањето на Унијата на Бранители на Македонија, а со неа и проектот ,, СО ПОТПИС ДО СТАТУС ,, .

   За синдромот како пропратен еклемент, но и како нус производ на секоја војна пишував во ДНЕВНИК на 18. Август 2006 година, баш на денот на Армијата на Р.М, се со цел да бар некој од славениците се сети дека во блиското мината имавме војна која остави која остави многу семејства на улица и без леб, но и од причина што само десет дена пред тоа се одбележуваше ПЕТ ГОДИНИ од  терористичкиот напад врз колоната припадници на АРМ во месноста КАРПАЛАК каде вечно останаа десет живота, а на кое одбележување БЕА ПРИСУТНИ претставници од МО на РМ и други политичари кои сега учествуваа на веселбата која значи – ден на АРМ, доделување меѓусебни признанија, воздигнување во повисоки чинови – вонредно и редовно и која на крај значи веселба. Примероци од дневниот весник ДНЕВНИК тој ден останаа на бироата на сите славеници а, потоа се разбира завршија во корпите за смет. Акцијата со собирање на потписи продолжи низ државата, а на 25. 10. 2006 година предадена е во владата.

    Потписи моравме да собираме затоа што ние не сме богати и немаме свои БАЧИЛА. Истото го немаат  и РАСЕЛЕНИТЕ па затоа во заедничко содејство некако истуркавме до ПРЕДАВАЊЕ НА ПОТПИСИТЕ. Да бевме од другата страна ќе имавме можеби повеке БАЧИЛА, па ако тоа го имавме Македонија ќе беше Швајцарија и се разбира тогаш немаше да ни требаат потписи и барање за озаконување на нашите права од единствена причина што ќе немавме ни војна.

          12. Јануари 2007 година, неделник ФОКУС, страна осма. . . ИТАЛИЈА,  ПРИЗНАЕН БАЛКАНСКИОТ СИНДРОМ, и понатаму опис на синдромот и, државата од буџетот одделува средства во висина од пет милиони евра за војниците кои биле на Балканот во мировна мисија. Што да прават, немаат БАЧИЛА, па нема како да се грижат за своите војници па одделуваат милиони евра од буџетот на државата.

          Додека нашиот проблем е во ВЛАДАТА и ПАРЛАМЕНТОТ, ние држиме трибини, полемизираме со оние наши соборци кои се под влијание на некоја политика, или уште полошо под влијание или зависност од амнестираните дезертери на кои по игра на случајноста им се случи 13. Август 2001 година па во пакет со терористите беа амнестирани. Но, амнестијата, рамковниот договор, терористите и нашите дезертери  настрана, тие си имаат како што кажав свои БАЧИЛА и баш им е гајле. А синдромот си е синдром, бил Виетнамски, Корејски, БАЛКАНСКИ или каков сака нека е. Тој за секоја урбана средина е ОПАСЕН. Испитуван, следен и докажуван е наназад триесетина години, и , поствоените последици од него се

          Според проф. др. сци Ѓеорѓи Чадловски редовен професор на медицинскиот факултет во Скопје и директор на клиниката при ЈЗО Клинички центар во Скопје, и проф. др. сци Љубомир Хотујац редовен професор на медицинскиот факултет во Загреб Р.Хрватска, директор на Клиниката за психијатрија при Клиничкиот центар во Загреб, во книгата издадена во 2004 година само ги потврдуваат нашите сомневања каде на стр. 71 велат, …  ,, терминот пост- трауматско стресно растројство е актуелен во последниве 15- 20  години, по воведувањето како категорија во третата ревизија на американската класификација DMS 3, иако како синдром  е опишуван многу одамна во литературата. Посебно бил актуелен во Втората Светска војна, во Виетнам и Северна Кореја. Пост- трауматското стресно растројство (ПСТР) започнува како одложен и/или продолжен одговор на стресна ситуација која силно ја загрозува личноста или пак е од катастрофална природа. Се карактеризира со,

1.     епизоди на повторно преживување на стресната ситуација во сеќавање на флешбек- ови ( flashbacks) .

2.     лоши соништа и ноќни мори.

3.     избегнување на се што потсетува на трауматскиот настан и зголемена побуденост.

Анаксиозноста и депресивноста се чести симптоми, придружени и со вегетативни феномени ,, …

… оваа тема е доста обемна. Жално е што е вистинита. Ние не ја измисливме. Посебна почит кон авторите. Верувам дека бар тие ќе дадат свој придонес во сета разрешница. На ПАРЛАМЕНТАРЦИТЕ, на оние кои ги води ХИПОКРАТ им порачуваме да дадат посебна заложба за БОРЦИТЕ на Р.М, кои откако го оставија оружјето се принудени своите права да ги бараат без оружје но здружени и побогати со гордоста која се вика БОРЕЦ.

Нема од што да се срамиме не бевме ДЕЗЕРТЕРИ.

На утрешен ден 20.Март 2001 година мобилизирана е „.ЛПБр. на 2АК на АРМ согласно наедбата од Советот за национална Безбедност и Врховниот к- дант Борис Трајковски- (која гласеше: ,,ППОСТПЕТЕ ПО ЕЛАБОРАТОТ ОД 1997 година- кој беше дел од долгорочниот план за ОДБРАНА на Република Македонија)  , к2АК- „.ЛПБр. активно учествуваше во борбените дејствија во војната во 2001 година во одбрана на Уставниот поредок, суверенитетот и интегритетот на Република Македонија кој беше загрозен од надвор со упад во нашата татковина на организирани терористички единици во своите воени формации.
Со „АК во 2001 година комаддуваше сега пензионираниот генерал Илија Николовски кој за воља на вистината утре нема да биде присутен во Свети Николе по воља на Ѓорги Малковски резервен старенина- државен функционер и претседател на СРВС на Република Македонија кој полека но сигурно сојузот сака да го трансвормира во политичка организација. Покрај генерал Илија Николовски утре нема да присуствуваат и првиот Началник на Генерал Штабот на АРМ генерал потполковник Митре Арсовски и генерал Борис Николовски кои дадоа дел од себе за Република Македонија, но доживеаја еден резервен старешина по професија историчар под закрило на политиката да изврши притисок тобож тие се политички ориентирани и затоа со еден актуеен бригаден генерал и еден помошник на министерот за Одбрана да издејствуваат генералите да не присуствуваат на ова одбележување.
Од што ли само стравува државниот функционер Ѓорги Малковски? Нема од што друго. Законот за Здруженија и Фондации е деециден............Државни Функционери и партиски определени не сеат да бидат на чело на Невладина Организација, поготово која потекнува од воените структури.  

Друже Орлов... дали сега виде дека се уфрлаат и кај вас негативци со цел на растурање на организацијата... Типичен пример беше пред некој ден изјавата на резервистите од Прилеп... Погоре ти имам пишано дека се прават напори да ве растурат и по многу кратко време излезе и на ТВ.....
До каде е стигната оваа влада, мајко моја...
Оди до тој степен што и помеѓу нас активните имаат придобиено многу шпиони. Многу добија унапредувања и чинови, а по ништо не ги заслужија... ама тоа е... ќе и дојде крајот и на оваа приказна на Гвујо... после е наш... ама буквално наш....




Изменето од NRGMKD - 31.Март.2010 во 02:56