Кој ја присвојува историјата?

http://www.pravoslavieto.com/art/prilozhno/plashtanica/plashtanica_Andronik_ohrid.bmp

Плащаницa, подарена на Охридския архиепископ оd византийския император Андроник Палеолог II (1282-1328). Надписът на гръцки език на нея гласи: "Пастире на българите, при жертвоприношението спомни си за владетеля Андроник Палеолог"

http://www.pravoslavieto.com/art/prilozhno/plashtanica/index.htm


Sakam Skopsko

Vladimir88 напиша: Tome2 напиша: http://www.pravoslavieto.com/art/prilozhno/plashtanica/plashtanica_Andronik_ohrid.bmp Плащаницa, подарена на Охридския архиепископ оd византийския император Андроник Палеолог II (1282-1328). Надписът на гръцки език на нея гласи: "Пастире на българите, при жертвоприношението спомни си за владетеля Андроник Палеолог" http://www.pravoslavieto.com/art/prilozhno/plashtanica/index.htm Sakam Skopsko Добро де веќе знаеме ВИЗАНТИЈЦИТЕ како ги нарекувале МАКЕДОНЦИТЕ И СРБИТЕ... Сега и србите ли се бугари? Ама по твоја логика ќе треба ти да не се нарекуваш бугар, зошто бугарите ги нема на карта во времето на Василиј 2..

Vopros-zasto nadpisite vo crkvite vo makedonija sa na bugarski ?
Zasto vo   nekoj nadpisi na crkvite na Makedonija se sboruva za .." bugari"...bugarsko naselenie"..i nikade ne se zboruva za "makedonsko" naselenie ?

Poveli-cekam

Sakam Skopsko

Уште од Матковски:


...Во патописот на Иван Каваза од мај 1591 г., кој патувал како дел од персоналот на новоназначениот венецијански пратеник во Цариград Лоренцо Бернардо, а во Македонија влегле преку Леш и Елбасан, во врско со тоа што сега не итересира стои следното:
"...Струга, град во Бугарија, крај границата со Албанија. ...Струга е град, таа повеќе е село и е прво место што се наоѓа во Бугарија по излегувањето од Албанија. ...Пред да се влезе во Струшкото Поле, кое речиси сето е обработено и мошне плодно, се поминува преку еден мост што ја дели Албанија од Бугарија. Бугарите имаат словенски јазик, а православна вера (il rito greco). ...Битола е мошне населено место во Бугарија. Како што има 1500 куќи од кои околу 200 еврејски. ...влеговме во едно мошне широко поле од Турците наречено Varrona [Треба Вардарово. Кај византиските писатели ова поле под ова име се спомнува уште во 1204 г. Тука живеало турско племе Вардариоти, кои биле христијани и имале свој епископ потчинет на Охридаката архиепископија. - Заб. на А.М], а од Бугарите Slanizza [Нареченао е така бидејќи полето е солено. Уште во средниот век во употреба било и ова име. По доаѓањето на Турците, едно време го прекрстиле во Тузла. Туз на тур. значи сол. Тузла - Сланица. Заб на А.М. - Всушност Сланица е постарото име за Ениџевардарското поле. - Заб. моја.]. ...На два часа пред да втасаме во Солун, преку еден дрвен мост, долг можеби 300 чекори ја минавме реката Vardar. ...Овој мост е границата меѓу Бугарија и Тесалија. Во негова близина има неколку куќи од каде дојдоа неколку млади Бугари да нè пречекаат со погачи печени под пепел.“ (А.Матковски, op. cit. 296-301)

Пак не ми е јасно кој го покрстил Борис од хан Гоборис и зошто неговите синови се степале несакајки да го прифатат христијанството а него го прогнале у Манестир христијански.И зошто на крајот на краиштата не си пишувате туркомонголски кога мислите дека Хановите од родот Дуло ви се предци

ке продаржим со Крумчетата - Круме Кепески, Круме Тошески...

дуле напиша: Уште од Матковски: ...Во патописот на Иван Каваза од мај 1591 г., кој патувал како дел од персоналот на новоназначениот венецијански пратеник во Цариград Лоренцо Бернардо, а во Македонија влегле преку Леш и Елбасан, во врско со тоа што сега не итересира стои следното: "...Струга, град во Бугарија, крај границата со Албанија. ...Струга е град, таа повеќе е село и е прво место што се наоѓа во Бугарија по излегувањето од Албанија. ...Пред да се влезе во Струшкото Поле, кое речиси сето е обработено и мошне плодно, се поминува преку еден мост што ја дели Албанија од Бугарија. Бугарите имаат словенски јазик, а православна вера (il rito greco). ...Битола е мошне населено место во Бугарија. Како што има 1500 куќи од кои околу 200 еврејски. ...влеговме во едно мошне широко поле од Турците наречено Varrona [Треба Вардарово. Кај византиските писатели ова поле под ова име се спомнува уште во 1204 г. Тука живеало турско племе Вардариоти, кои биле христијани и имале свој епископ потчинет на Охридаката архиепископија. - Заб. на А.М], а од Бугарите Slanizza [Нареченао е така бидејќи полето е солено. Уште во средниот век во употреба било и ова име. По доаѓањето на Турците, едно време го прекрстиле во Тузла. Туз на тур. значи сол. Тузла - Сланица. Заб на А.М. - Всушност Сланица е постарото име за Ениџевардарското поле. - Заб. моја.]. ...На два часа пред да втасаме во Солун, преку еден дрвен мост, долг можеби 300 чекори ја минавме реката Vardar. ...Овој мост е границата меѓу Бугарија и Тесалија. Во негова близина има неколку куќи од каде дојдоа неколку млади Бугари да нè пречекаат со погачи печени под пепел.“ (А.Матковски, op. cit. 296-301)

Софија македонски град???

Охридската Архиепископија го шири македонското име Инаку, поданиците на Охридската Архиепископија ја сметале и чувствувале истата како Македонска и таа всушност го ширела македонското име, кое станало синоним за словен. Така, до 17 век, во сите територии кои биле под јуриздикција на Охридската Архиепископија е присутно македонското име, а тие територии биле нарекувани од нивните жители ПРЕДЕЛИ МАКЕДОНСКИ. Првиот српско-црногорски печатар од почетокот на 16 век, Божидар Вуковиќ во сите свои книги се титулира дека е од Подгорица, во пределите македонски „грешни Божидар Вуковић, отачаством от Диоклитије јеже јест ва пределех мађедонских“ (Beograd, Arhiv Sanu, inv. br. 163, (Oktoih petoglasnik, Venecija, 1536, zavrseno 27. jula 1537. g. - Pogovor na l. 158`. ZIN I 486, Beograd. Narodna biblioteka Srbije, I 7, (Praznicni minej, Venecija, 11. juna 1536 - 19. januara 1538. g.- Pogovor na l. 432 - 433`. ZIN I 494.). Но, не само Божидар Вуковиќ, туку и многу писатели од Босна, Херцеговина, Србија, Далмација, во периодот по душановото царство, своите земји ги сметаат за делови на Македонија. Од кавадаречкиот првенец, г-н Васил Несторов, во 1916 г. бугарската окупациона армија одзела старопечатен "Тримесник", печатан во Шкодра-Скадар од некој г. Стефан, со следнава содржина: „ја свршив оваа Божја книга во лето Христово 1563, месец декември, на К.Д., во деловите на Македонија, во родниот град Скадар...“ (ЦВА, ф. 40. оп. II, а.е. 935, л. 57-58). И учените од шопскиот крај на денешна Бугарија, ја сметале својата татковина како дел од Македонија. Во 16 век се познати двајца учени шопи Јаков Крајков „от пределех македонских“ и Јаков „от Македоние“. Првиот, на еден печатен псалтир запишал: „Аз Јаков от пределех македонских, од места зовом Софија, Крајков син... И аште кому која потреба, в’схоштет от светих книг, то вса сија сут принесена в места Скопје, у Кара Трифуна.“ Вториот, во 1566 г. поговор на печатен псалтир запишал: „Изидох от Македоние, отч’ства моего и в’нидих в западних странах близ Рим, в град Венетиа, и тамо обретох стари калапи Божидара... И аз убо, Јаков родом и от’чством бех иже в подкрили великие гори Осоговцеј, близ Коласискаго [Коласија е старото име на Ќустендил. - Забелешка на Скаловска.], от места нарицаема Камена Река“. (Радмила Угриновска - Скаловска, Записи и летописи. Скопје 1975. 87-88) Првиот познат македонски книжар е Кара Трифун. Тој во Скопје во втората половина на 16-ти век во неговата „словенска книжарница“ (така стои во старите книги) ги продавал венецијанските изданија на Јаков Крајков, на Ј.Загуровиќ и други црковни книги. Страница од Часловот на Јаков Крајков. Според Скаловска: „Јаков, Крајков син од Софија и Јаков од Камена Река, село под Осоговската планина се печатарски трудбеници кои работеле во една од најстарите јужнословенски печатници на Божидар Вуковиќ во втората половина на 16 век.

Страница од „Часловот“ на Јаков Крајков, „от пределех македонских, од места зовом Софија“.


Изменето од Vladimir88 - 17.Март.2008 во 15:09

ЗАтоа и Дуле - ДУШАН е Србоман(Србин)