ПРЕГОВОРИ ЗА ИМЕТО - 1

А што тоа се турка и кој тоа турка?

Boogie напиша: Напишав и погоре - ниту јас ниту било кој од вас верувам дека не ја сака оваа битка денес на наши плеќи да се бие но тоа е,тука сме и мора баш ние да истраеме

Прашањето за проблемот на Грција со нашето име и нивната историја не е наш проблем.
Со оглед на тоа што ја прекршија спогодбата , нашиве требаше да се повлечат од преговорите , тоа беше добра шанса за нас но овие тапаци не ја искористија бидејки така си креваат на рејтинг и со тоа добија 6 години владеење а како што гледам овој глуп и туп народ сеуште ги сака па ке им дозволи и наредни 4 години.

Не би се сложил баш,гледам дека меѓународниот притисок е доста голем иако тоа во јавноста не се покажува,Грујо е егејско дете,раснет како патриот и верувам дека нема да отстапи,можеби слепо верувам ама ако не му верувам на него нема на кој друг да му верувам,сите останати политичари се веке иэдишани и продадени веке многу одамна

Сепак пишувам во мое име

Boogie напиша: Не би се сложил баш,гледам дека меѓународниот притисок е доста голем иако тоа во јавноста не се покажува,Грујо е егејско дете,раснет како патриот и верувам дека нема да отстапи,можеби слепо верувам ама ако не му верувам на него нема на кој друг да му верувам,сите останати политичари се веке иэдишани и продадени веке многу одамна Сепак пишувам во мое име

Бидејки е Егеец он не работи за ИМЕТО туку работи за добивање на право на имотите во егејска.

Boogie напиша: Грчката страна баш тоа гледа да не се добие,эа нив името може да се реши во ООН но овој спор неможе да се реши никако освен да платат тие оштета и плус да вратат имоти,многу кеш лежи тука,ако тоа се иэдејствува энаеш ли колку репарација на Македонија треба да и се плати,плус колку Егејците ке эемат. Според мене не е името проблем туку баш имотите

Значи не е проблемот за Грујо името туку имотот.


Е тоа мене не ми одговара.

А ако се договори да го смени името и да ги вратат имотите што добивам јас освен што го губам името?

„Македонскиот граѓанин не знае која му е црвената линија“

Како наближува 7 декември, денот кога Советот на министри ќе одлучува по препораката на Европската комисија, расте притисокот за решавање на спорот меѓу Македонија и Грција и се продлабочуваат дилемите како тоа да се изведе.

Колку е реална, а колку издржана можноста едно такво прашање полно со емоции да се одговара колективно. За овие дилеми во интервју за А1 зборува професор Билјана Ванковска.

Прашањето е - спорот за името, најавите за референдум и заканите за грчко вето во декември, додека не биде решен спорот, што е исклучително тешко. Исто така, Папандреу најави црвени линии од кои не отстапува, додека ставот на Груевски не е познат, не знаеме дали отстапува од двојната формула. Што треба да направи сега Груевски?

- Точно ја опишавте ситуацијата, во смисла дека имаме една константа, а таа константа се вика Грција, значи нешто што во континуитет го има таа држава како своја национална политика, нам ни се допаѓало или не, тоа е таа именувана црвена линија.

Од друга страна, ние се до овој момент немаме ниту државна стратегија, ниту воопшто имаме некоја одговорна личност која ќе му се обрати на народот.

Збунетоста кај јавноста расте, стравот расте, помешан со очекувањата. Имаме една чудна парадоксална ситуација и поделеност. Веќе народот почнува да разговара за сценарио А, за сценарио Б, што мислам дека не е добро.

Наместо ова наше предворје пред ЕУ, требаше да претставува мотивација, или можеби еве, награда за некаков изминат пат, меѓутоа објективниот граѓанин е свесен дека копенхашките критериуми не се исполнети, дека Извештајот беше даден во вид на, јас велам - морков, поттик, и тие не кријат дека стапот следува и дека всушност не е само Македонија прашањето.

Во овој регион се случуваат истовремено повеќе работи кои тие сакаат да ги изменаџираат и како да временскиот теснец е тој и доаѓаме до тој момент на одлука, меѓутоа одлука нема. Немаме став, можеме само да шпекулираме. Мислам дека е најлошо во една таква нетранспарентна, во една темнина ние опипуваме и се обидуваме да погодуваме.

Дури и како аналитичари, а не обичниот граѓанин. Тоа е она што дури и вчера претседателот Иванов го рече - во име на успешноста на преговорите, јас не можам се уште на јавноста да и кажам како стоиме. За мене е тоа недопустливо. Како може грчкиот граѓанин да знае која е неговата црвена линија, а македонскиот не знае.

Имаме чувство дека сме премногу или флексибилни или недораснати за вакво водење политика и дека се може да се случи.