МЕДИУМСКА "СОВЕСТ"!

сепак има некој совесен новинар
погледнете

http://www.vreme.com.mk/DesktopDefault.aspx?tabindex=0&tabid=1&EditionID=1230&ArticleID=79119


Зошто не научивме да се носиме со болката

Пишува: Зоран Андоновски

Всушност, не знам како да се однесуваме со вакви настани. Како да се мери тагата? Дали пет солзи се доволни? Дали четири странички од весникот се премалку или премногу? Дали да се сместени напред или назад во весникот? Дали поголемата слика значи и поголема жал? Дозволено ли е претерување? Колку? Кога жалењето станува патетика? И во кои случаи пренесувањето на болката во медиумите ги надминува границите на добриот вкус?
Трагично си замина една чиста душа и како тоа да се одбележи за таа да не се извалка? Дали некој не ја инструментализира болката?
Чудно, ние како да не успеавме да научиме како да се справуваме со колективната болка, иако последниве седумнаесетина години од независноста имавме толку поводи да се истренираме. Имавме атентат врз шеф на државата, воена криза со Вејциња и Карпалаци, шеф на државата што загина во авионска несреќа и, еве сега, несреќна погибија на најголемата поп-ѕвезда во земјава, а богами и пошироко. По првиот шок и неверување, несреќното заминување на Тоше отвори многубројни прашања. Ама сите постфестум-прашања: дали мораше да дојде до несреќата, дали Тоше го плати данокот на префорсирањето, дали требаше да спие, дали требаше да лета, дали му требаше професионален возач, дали му требаше порационален менаџер - се легитимни, но во случајот на Тоше задоцнети. Легитимни се и размислувањата дали државата доволно се грижи и ги штити своите „брендови“, оние што ја легитимираат во светот. Сигурно не, или барем не доволно. И, конечно, ако не ги заштитила од овоземните предизвици, може ли да ги заштити од судбината? Во случајов ми текнува на примерот на принцезата Дајана - и таа беше „народна“, омилена, голема хуманитарка, ја обожаваа не само во нејзината земја. И таа беше олицетворение на доброто, убавото, чистото. И таа загина во сообраќајна несреќа. Британците, откако ја исплакаа и ги испразнија сите цвеќарници, продолжија да ги полнат хуманитарните фондови што го носат нејзиното име и да им помагаат на болните, слабите, хендикепираните, обесправените. Како што правеше и таа кога беше жива. Сакам да кажам, наместо лигавење и натпреварување кој повеќе жали, кој е поголем „тошевист“ и кому сега ќе му текне повеќе места, сали, улици, училишта и домови да го носат неговото име, вистински ќе му се оддолжиме ако станеме подобри, почисти, поблагородни и похумани луѓе. Само така и онака трагичната загуба - нема да биде залудна. Да не го изговараме напразно неговото име, де ...
А пет причини? Има сто и пет причини зошто не научивме да се справуваме со болката и зошто патетично ја манифестираме тагата. Поради историјата на порази и загуби, поради традицијата на самосожалување и кукање, поради неучењето од претходните искуства... Генерално речено, тагата е вид одбрана, а ние, историски докажано, се браниме со малку достоинство.
Судбина!

Изменето од *MIMI* - 19.Октомври.2007 во 15:25

LouWeed напиша: [QUOTE=*MIMI*] ie vidovme na prenosot od pogrebot....tose proeski koj pee za mir i angeli, koj e ambasador za unesco go ispratija pod zemja so pukanje od armiski puski....bravo seljaci makedonci!!!koj glup narod sme ne mi se veruva..... znaci koja e sega svesta ili sovesta? nemanje na prenos ili seljacko ponasanje?

moram da priznam deka i mene ne mi beshe jasno zozhto beshe ispraten kako nekoj drzhavnik ednostavno toa ne mi odeshe so negoviot nachin na zhivot i razmisluvanje...

Во продолжение го испраќам текстот од Бранка единствено што можам да кажам е едно големо БРАВО
......................

Не сакам, ама МОРАМ ДА КАЖАМ зашто ми стои грутка во грлово која никако да ја плукнам или недај боже голтнам сиве овие денови исполнети со неизмерна тага и нескротлив бес.

Знаев дека многумина ќе изгубат мерка, дека ќе се јават ситните души, ама дека ќе "истрчаат на терен" толку "воени профитери", е тоа искрено не верував. Како бе луѓе толку брзо се "соземавте" и извадивте и суво и сирово од материјал што ви се нашло по приватните долапчиња, па се самопрогласивте за негови ексклузивци кога мене се уште не ми врти мозоков со елементарната брзина за да можам да почнам иоле нормално да функционирам?

Што да кажам, освен ВЕ МОЛАМ воздржете се од "селф-маркетинг" барем еднаш во животот. Ве молам поштедете не и сите нас кои се уште се гушиме во голема тага, а најмногу неговите родители. Престанете да се китите со неговите ангелски перја. Бидете почестени што сте ја имале таа привилегија Бог да ви даде уши (ако не душа и разум) да уживате во неговите песни. Чинам не е за фалење ако ви го дал последното интервју, а да не знаел дека му е последно. Срамота е да се фалите и дека вие сте го направиле, дека почнал со вас и завршил со вас. Уште помалку е за фалење дека сте му го "штипкале газето", а сте поминале без шлаканица единствено затоа што беше воспитан и премногу толерантен кон сите. Се надевам или сакам да верувам дека само моментно некоја емотивно-еуфорична вртелешка ви го замелуши умот па си дозволивте такви изјави.

Срамотно е и да гостувате во комеморативни емисии и да говорите за него, а да не сте го сретнале никогаш во животот, а уште подолно и крајно лицемерно е да се истопорите пред камерите и да говорите како бил ваш студент, а да премолчите дека не му дадовте потпис зошто "имал три минуса" за отсуство на часовите, во време кога тој најинтензивно го вееше македонското знаме низ Балканов. Заради вас остана покус за диплома на академски музичар. Оттука, Ве молам немојте да Ви падне напамет да се дрзнете сега да му ја дадете истата, само почесна и постхумна.

Сакам и да прашам каде е етиката? Етика ли е да им се "бутате" со камерите в лице на неговите најблиски скршени од болка, додека го гледаат своето чедо како заминува два метри под земја? Се прашувам каде ви отиде човечноста? Не научивте ли барем нешто од него? Тој беше тука, меѓу вас. Можевте да го допрете. Не беше ниту феномен,  ниту етикета (читај бренд), ниту експериментално глувче за да го "черечите" така по емисии, разгледувајќи го со експертска помош од филозофи, социолози и слични на нив. Алооо! Музичар беше. Ако немате ништо паметно да кажете, барем достоинствено одмолчете. И тишината е музика. Сте чуле ли за Кејџ? Веројатно не.

Уште нешто сакам да кажам, односно да замолам. Кога веќе доволно ја оплескавте, ве молам барем да се обидете да не поштедите од разни реиздавања, ремастерирања и резлоупотреби на неговите лик и дело. Ако не "за вјек и вјеков", барем за кратко, додека не го исплачат оние кои искрено го сакаа. И потрудете се ова големо трагување да не го претворате во кич. Тој беше едноставен и секогаш се трудеше да биде одмерен во однесувањето. Никој не ви дава за право да се расфрлате со Неговото име по плоштади, улици, училишта и слични инфраструктурни нешта. Изградете му споменик во срцето, се разбира ако имате место. За другото прво прашајте. Прашајте ги барем Неговите најблиски.

Сакам уште многу нешто да кажам, ама сега е веќе џабе. Тој отиде. Затоа ЧУМУ да е сиот простотилак и конечно да Го оставиме да почива во мир!


Бранка Костиќ, ТВ Телма

ako mislis na bugariju, i ja mislu deka ne gi bese fer uopste da ne dadev vesti, na svi televizie bugarski idese si normalna programa, barem kolko sto mozese da vidu na satelitsku i na city tv i na planetu i na drugi folk programe  nisto nemase za toseta. jos edn put SRAM DA GI E. tose e bija car na balkan, neka mu e lesna zemja. mozu da kazu svaka cast na MTV A1 i DM SAT i SVET PLUS TV! imase do sega 2-3 dena nonstop emisii!

alal da i e na gospogata branka kostik  za tekstot , aj za pogrebot gi snimija mediumite , ALOOOOOOOOO SO k*r BARATE 2 DEN NA GROBOT OD COEKOT PIZDA VI MATER . Ne gi ostavija lugeto da izdisat , i taa ebanata drolja Vesna petruseska . Ti mori mislis tvoj e tose , droljo !!! go umreja deteto pizda mu materina ,site sakaat del od tose . Koga ? Posthumno , razbira se .

Изменето од la fille - 20.Октомври.2007 во 17:41

*MIMI* напиша: Освести се народе! Не значи дека ако го имате ова CD ќе ви помогне да ви остане Тоше во незаборав. Вистинските личности и вредности се чуваат во срцето и нема потреба некое CD, улица, музеј, плоштад, сала.....да ве потсетуваат на тоа

potpolno se slozhuvam, dali kje beshe taka da beshe zhiv, li pak da ne se deleshe cd-to bez pari, i dosta vekje so gluposti, da go ostavime chovekot da pochiva vo mir

многу работи не знаевме за Тоше, дека скоро секој пат кога можел или поминувал покрај Демир Капија, поминувал во Специјалниот Завод за Рехабилитација. или дека им пуштал пари или потребштини на многу хуманитарни организации. дека памтел родендени на луѓе кои му значеле многу повеќе и заради тоа што никој друг не се сеќавал на нив!
знаел човекот, знаел дека сето тоа ќе се искористи погрешно и не се експонирал толку многу со сите свои хуманитарни потези, освен се разбира оние поголемите, за кои не можеше а да не се разбере.
кога велев јас дека ние немаме тренирана јавност, дека реагираме онака по инерција без некои мерила и вредности? така и медиумите се поставуваат според јавноста.
опомени ги еднаш, двапати, смени го каналот, не ги гледај, не раскажувај, ако потајно си гледал. праќај е_mail-ови со жалби!
на крајот на краиштата, ингорирај ги!
ќе им опадне гледаноста, ќе им се намалат рекламите, кои се потпираат на гледаноста и после ќе видиме кој на кого му треба.