Дали БОГ е беспомошен?

   Sard,

Sekoj si ima svoe vreme na osoznavanje. Nemav namera da zabrzuvam nikogo, no koga veke me povika, samo bi gi povtoril Isusovite zborovi:

“Nikoj nema da vleze vo Rajskoto Carstvo pred da stane dete.”

Neli e ironichno kako so prvichnite detski chekori bevme poblizu do Tvorecot otkolku sto sme sega, kako sredovechni, obrazuvani i skusni vozrasni lichnosti.

Mozese li na vremeto da pomislime i razbereme deka nasite posledni chekori mora da bidat identichni so onie prvite? 

Dali navistina razbirame sto znaci toa?

Da se bide kako malo dete. Da se bide kako site drugi deca. Da ne se vidat razlicni boi na koza. Da ne se ralikuvaat jazici, bidejki site deca zboruvaat samo eden jazik. Da ne se znae sto znaci rasa, nacija, religija, politichko ureduvanje, vojska, policija, zakon i pravila…zatoa sto za decata tie ednostavno ne postojat. Da ne se sudi i presuduva oti decata ne znaat da sporeduvaat. Da ne se veruva vo nisto sto ne doagja samo od sebe, od dlabochinata na srceto vo koja e vgnezdena mudrosta na Tvorecot… Edinstveno, trpelivo i vnimatelno da se otkriva ljubovta upatena od Kreatorot i otkrienoto so sreka i radost da se spodeluva so ostanatite deca…nitu edno da ne ostane pokuso…

Onie koi vo naivnata zelba za “izrasnuvanje”, za osoznavanje na nestata, se obiduvaat da se prosvetlat slepo sledejki nechii tugji stapki olicetvoreni so raznoliki  filozofii, religii, uchenja, molenja, asketizam, izoliranja, sedenja, stoenja…ke najdat samo onoa sto oddeluva od Boga. Toa sto go tie go baraat e veke vo niv, vo nivnata prvichnost, vo detskoto… ostanatoto samo zamatuva, razdeluva, zastrashuva, zakanuva, zbunuva, kontradiktira, nastrvuva, limitira, zarobuva, izmachuva, tiranizira…Seto drugo samo oddeluva od Kreatorovata blizina, tolina i DOBRINA.

Oti Bozjata Visitinata e edna i samo edna i Tvorecot ne mu dal nikomu pravo da ja interpretira, preraskazuva, modelira, modificira i ekslkuzivira koj kako sto ke posaka. NIKOMU ! Onoj sto veli deka go pretsatvuva Boga megju nas vrsi najgolem grev i blasfemija! 

Oti Prosvetluvanjeto e prostor bez rovovi i bez cementirani patishta so znakovi za ednosmerno i zadolzitelno dvizhenje. Vistinata, Ljubovta I DOBRINATA se bezgranichno pole koe dava bezbroj nachini da se dopirne Tvorecot. Site tie pochnuvaat samo od edno mesto, od naseto srce… od sekoe srce na sekoe dete…Zatoa ne moze da se odi po nekoj tugj pat i nikoj ne moze da odi po onoj sto go minuva sekoj od nas.

Ziveenjeto na zivotot e edno beskrajno patuvanje po toj svoj, lichen pat, po toa “STO E”, a ne e talkanje po onoa “sto bi trebalo da bide”, kako sto propovedaat tolkuvachite, preraskazhuvachite i interpretatorite.

I sto da pravime sega, koga veke izlegovme od svojot pat, koga “izrasnavme” i se zadoivme so “nauka”, “vistina” i “mudrost”, akomulirani i kreirani od drugi, isto izgubeni kako nas, zatalkani po beskrajot na svoeljubivosta, krajno ubeditelno kreirajki samo nedorazbiranja, antagonizam, grev i slepilo?

Sto da pravime sega? Treba se vratima na prvichnoto, osnovnoto i edinstvenoto, podarenoto od Tvorecot i kazanoto od Isus: 

Da staneme deca.

Spiritualnata evolucija, pronaogjanjeto na izgubeniot pat, ke se postigne so isfrlanje na tovarot nasobran so godinive, so odstranuvanje na prechkite sto gi natrupavme pred nas, a ne so postavuvanje na novi I pogolemi. Na onie koi iskreno ke pojdat po toj pat i koi ke dozvolat Egoto i iluziite da ischeznat od nivnite dusi, svetlinata na Vistinata povtorno ke im go pokaze patot od nivnoto srce do edinstveniot Tvorec.

Внеси реплика	страница <123 4 8 >
Tweet