За од ГОСПОД забранетите желби, мисли, чувства ...

polzavce напиша: Спирос јасно кажа која е целта на темава. Зошто не го почитувате тоа??? Убаво, културно, фино ве замоли.....па имате други теми каде можете да разменувате мислења што е грев, што не е, дали некој мастурбирал дали не, кој е херој, кој не е..... Темава тука е друга..... Мене ми се допаѓа таква каква што Спирос ја постави и би ве замолила најљубезно да не ја упропастуваме.....

Јасно, од мене повеќе нема да има постови на оваа тема со херои, гревови и не значајни работи.
А за ставот Полжавче супер ти е, молитвата е разговор со Бог и единствено решение е да се бориме со молитва против страсти и грев во името на Господ Исус Христос!

Messenger напиша: ... se dodeka ne nanesuvate zlo na sebe i na drugite, dodeka neshtata ne stanat strasti, dodeka ne stanete zavisni od niv, dodeka mozhete da im kazhete "ne" vo bilo koj moment i da se oddelite od niv bez da vi bide zhal. Togash seto toa e vo red.

Вчера пред да заспијам - значи после полноќ а пред да го сонувам сонот што повторно ме вознемири - ми се отвори Писмото баш на 1 Коринтјаните 6:12 каде што стои:   Се ми е допуштено!” Но не е се полезно: „Се ми е допуштено!” Но ништо не сакам да завладее над мене.

О какво е тоа олеснување ...! (Матеј: 11:30)

Но ете, баш она што не го сакаш, она што е грешно и грозно ... !

Колку несреќен човек сум јас! Кој ќе ме избави од ова тело на смртта?
Му благодарам на својот Бог преку Исус Христос, нашиот Господ (Рим.7:24+25)

Даре ни кажа како го доживува тоа нешто, но би бил среќен кога и другите би кажале што чувствуваат и како се однесуваате кога ќе сторите нешто што воопшто несакате да го сторите (па дури да е тоа во сон)!


Лека ноќ на сите


п.с. Ддаре, Полжавче, Месинџер, Анакин, ... ви благодарам на сите за учеството во темата!



    

polzavce напиша: А за темата еве го мојот став..... Борбата со страстите е најголемиот предизвик на секој верник. Полесно е да се бориш против некој друг...тешко е да се избориш против себе си....своите грешни мисли, чувства, постапки итн.....

Баш така сестричке!. Тоа е големиот џихат! Џихатот што Исус ни го покажа до смрт. Да, смрт на крст![/SIZE

polzavce напиша: Овде единствениот лек е МОЛИТВАТА...друго нема...

Молитвата ... медитацијата, .... контемплацијата, .... што води во БОГА, - Оној БОГ што е ВИСТИНСКА ЉУБОВ и МИР - е навистина најголемото оружје! [/QUOTE]

polzavce напиша: Знаеш што спирос...јас мислам дека е добро тоа што се бориш против гревот на самиот почеток, уште кога тој е на ниво на грешно р’кулче (како мисла)и се трудиш да не му дозволиш да премине во превземање акција, односно постапка која би била грев сторен на дело...

Самото сознание дека дури и кога гревот спротивно на Божјата Волја би се (Боже сочувај!)
“отелотворил“, тоа сепак ништо не би променило во однос на големата Љубов БОЖЈА, која чудесно ослободува од моќта и оштрината на гревот!

Фацит: Милоста БОЖЈА (за нас Христос) е единствениот спасителен Пат што нё води надвор од ѓаволскиот вртлог.


Халелујах!

DDarko напиша: И овде ли застанува сега темава, ајде верниците доколку сакаат нека напишат како тие се сравуваат не со искушениата, но со веќе сторениот грев, дали мислат дека се далеку од Христос, дали има и такви кој се слаби и мали во верата и после сторениот грев се толку оддалечени од Христа што во нивната глава си мислат дека и Тој не постои...Па ќе ви кажам јас некој случки за мене..

Секако дека после секој грев се чувстувам се подалеку од Христос, меѓутоа после сторениот грев најважно е искреното покајание и настојувањето да не се повтори истиот.
При искушенијата ми помага молитвата: Господи Исусе Христе, Сине Божји, помилуј ме грешниот!

верувам дека господ нема да не казни за нашите мисли, на човек секакви нешта може да му прелетаат низ глава во текот на денот, па и кога не е буден-не можеме да ја контролираме содржината на сонот,и нормално може да имаме секакви соништа и мисли кои се одвратни или соблазителни или какви не, ама тоа не е нешто за што ќе бидеме казнувани.логично е да сносиме одговорност за она што свесно го правиме

По самата природа човекот е греовно суштество заради носењето на првородниот греф со себе и затоа е дадена втора шанса да се излечиме од греовноста зада можеме чисти по благодата Божја да се населиме пофторно во Едемската градина. Заради тоа човекот за време на својот живот постојано пага во грев , но затоа и постојано треба да станува , се исправа и продолжува со трудот да не греши. Секој кој ке рече дека не греши ке излажи , зошто од Бога дозволените искушениа кои ги дава лукавиот постојано не напагаат но преку молитва и пост ке ги совладаме и смирени ке се трудиме по Божјата милост да бидиме оправдани во часот на страшниот суд.Но помалце се страшни гревовите кои ги спомена Спирос кои се плод на сонот кога опуштената душа човечка најмногу може да ја искушува нечестивиот.Зошто тие гревови не се направени со своја воља. Ете и јас сум сонувал многу искушенија и сладострасти , дури и напади гонење на лукавиот и многу пати ми помогнала Исусовата молитва во време на сонот ГОСПОДЕ ИСУСЕ ХРИСТЕ ПОМИЛУВАЈ МЕ МЕНЕ ГРЕШНИОТ
А во текот на денот секој е притиснат од многу соблазни кои не можеме да ги избегниме зошто го живееме животот во овој урбан свет , но не ни е оправдание да не се бориме против нив , ужејки го телото да постапува по разумот на Божјото слово а не по околните надразби , и нормално тоа е многу тешко , но и за трудот кој ке го внесуваме Бог ке не награди зошто и тој ја знае нашата природа и слабост но ке го гледа и цени и трудот , затоа трудетесе а кога ке падните не очајувајте , повторно станете и продолжете , нека вашето оружје е смиреност и дух кроток а помошта од Бога постојано барајте ја со молитва и пост ( пост е тема на која можеби и ке се разговара накнадно ) зошто само тоа оружје ке го совлада влијанието на лукавиот.Акога несакајки ке влезиме во грев не е доцна да го прекинеме и со пкјание да побараме прошка од Бога , а тој преку неговата неизмерна љубов ке ни прости и спаси .

Ова не ме прави мене безгрешен ами само го пренесувам мислењето во врска со темава .

Templarius напиша: Ne mi e jasno ce saka li nekoj da mi pojasni protiv sto tocno se borime .... ????

Витезот на СВЕТЛИНАТА знае кој е неговиот непријател!


Зашто, иако во тело одиме, телесно не се бориме.
Оружјето на нашето војување не е телесно, но со помошта Божја е силно да се разрушува тврдини; со него ние уништуваме мудрувања, и секое превознесување, што се крева против познавањето на Бога 2 Коринт. 10