|
|
Љубовна поезија |
Внеси реплика 
|
страница <1 1718192021 34> |
| Автор | |
kejt-d-grejt 
Сениор 
Регистриран: 05.Ноември.2007 Статус: Офлајн Поени: 6228 |
 Опции за коментарот
 Благодарам(0)
 Цитирај Одговор
 Испратена: 18.Декември.2008 во 09:14 |
|
ДЕСАНКА МАКСИМОВИЧ
малата бабичка со шеширче и избрчкано лице
 STREPNJA
Ne, nemoj mi prići! Hoću izdaleka da volim i želim tvoja oka dva. Jer sreća je lepa samo dok se čeka, dok od sebe samo nagoveštaj da. Ne, nemoj mi prići! Ima vise draži ova slatka strepnja, čekanje i stra'. Sve je mnogo lepše donde dok se traži, o čemu se samo tek po slutnji zna. Ne, nemoj mi prići! Našta to i čemu? Iz daleka samo sve ko zvezda sja; iz daleka samo divimo se svemu. Ne, nek mi ne priđu oka tvoja dva! |
|
|
се' што е убаво во животот е поезија. сето друго е проза
|
|
 |
|
|
МАРШАЛ
Сениор
ГРОБАР ДО ГРОБА Регистриран: 06.Февруари.2007 Статус: Офлајн Поени: 44396 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 18.Декември.2008 во 10:18 |
|
MIROSLAV , ANTIC
Plavi Cuperak
Plavi cuperak obicno nose
neko na oku, neko do nosa, al ima jedan cuperak plavi zamislite gde? - U mojoj glavi. Kako u glavi da bude kosa? Lepo. U glavi. To nije moj cuperak plavi, vec jedne Sanje iz sestog "a" Pa sta? Videces sta - kad jednog dana cuperak necije kose tudje malo u tvoju glavu udje, pa se umudris, udrvenis, pa malo - malo... pa pocrvenis, pa grickas nokte i krijes lice pa saljes tajne ceduljice, pa nesto kunjas, pa se mucis, pa ucis - a sve kojesta ucis. Izmesas rotkve i romboide. Izmesas nokte i piramide. Izmesas leptire i gradove. I sportove i rucne radove. I tropsko bilje. I stare Grke. I lepo ne znas sta ces od muke. Sad vidis sta je cuperak plavi kad ti se danima mota po glavi, pa od decaka- pravog junaka napravi tunjavka i nespretnjaka. |
|
|
|
|
butterflyM55
Сениор
***PEPE*** Регистриран: 17.Ноември.2008 Статус: Офлајн Поени: 3399 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 19.Декември.2008 во 21:13 |
|
SONCE MOE
Sonce moe najmilo,nokta den mi ja pravis Oko moe nasmeano,zivotot mi go razubave Nema den da ne proleta misla za tebe niz glavava Cekoram sama po dozdot laden,a srekna sum Edna misla mi proletuva niz glava Misla koja mir ne mi dava,me skokotka Od nea telovo mi e kako struen pogon Edno straknuvanje na prekinuvacot...i...goram Nemam mir ,soncence moe,peperutkite se razbudeni A toplina dusava ja gali,ja miluva Ja pravi da se cuvstvuva kako malo dete Milo,razgaleno,veselo I zelno samo za malku ljubov Ljubov iskrena,cista,topla,nedoprena Od kandzite na zverovite,gladni za zlo Tie zverovi koi demnat nad srekjata nasa vezden Edni od drugi se sudiraat vo zlobata Sakaat da ni zastanat na patot na srekjata Ama nie sme posilni milo i od iljada zverovi Kandzi nemame,no dusa imame A tie ja nemaat,nikogas nema ni da ja imaat Milo moe...... Изменето од butterflyM55 - 19.Декември.2008 во 21:14 |
|
|
|
|
majstorce62
Сениор
... Регистриран: 23.Декември.2007 Статус: Офлајн Поени: 4251 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 20.Декември.2008 во 19:53 |
|
Tie zverovi koi demnat nad srekjata nasa vezden
Edni od drugi se sudiraat vo zlobata ova e prokleto tocno...zverovite ne se podnesuvaat nitu samite sebe pa vo momenti na ocaj stanuvaat samojadi... se nadevam deka ne sum del od coprot na tvoite zverovi... |
|
|
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
|
|
|
|
|
majstorce62
Сениор
... Регистриран: 23.Декември.2007 Статус: Офлајн Поени: 4251 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 20.Декември.2008 во 19:57 |
Miroslav A. - eden od najcitanite i najomilenite poeti za deca vo vremeto koga se vljubuvavme i razocaruvavme od ljubovta... Mnogu negovi se zapi[uvaa vo spomenarite na devojcinjata i pretstavuvaa nesto sto denes pretstavuvaat sms porakite... Najskromno kazano za nego - GENIJALEN POET... |
|
|
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
|
|
|
|
|
majstorce62
Сениор
... Регистриран: 23.Декември.2007 Статус: Офлајн Поени: 4251 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 20.Декември.2008 во 20:01 |
zagi, bre, a zarem se licelo... pomina vremeto koga poetite licea na poeti... 
|
|
|
БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ
|
|
|
|
|
kejt-d-grejt
Сениор
Регистриран: 05.Ноември.2007 Статус: Офлајн Поени: 6228 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 24.Декември.2008 во 21:48 |
 Opomena Čuj, reći ću ti svoju tajnu: ne ostavljaj me nikad samu kad neko svira. Mogu mi se učiniti duboke i meke oči neke sasvim obične. Može mi se učiniti da tonem u zvuke, pa ću ruke svakom pružiti. Može mi se učiniti lepo i lako voleti kratko za jedan dan. Ili mogu kom reći u tome času čudesno sjajnu predragu mi tajnu koliko te volim. O, ne ostavljaj me nikad samu kad neko svira. Učiniće mi se negde u šumi ponovo sve moje suze teku kroz samonikle neke česme. Učiniće mi se crn leptir jedan po teškoj vodi krilom šara što nekad neko reći mi ne sme. Učiniće mi se negde kroz tamu neko peva i gorkim cvetom u neprebolnu ranu srca dira. O, ne ostavljaj me nikad samu, nikad samu, kad neko svira. |
|
|
|
|
Sho-Sana
Сениор
Регистриран: 24.Ноември.2008 Статус: Офлајн Поени: 2944 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 01.Јануари.2009 во 16:12 |
|
PORTRET
Оna govori samo svojim glasom Chak i strancima; no one druge žene Govore tudjim, lažnim glasovima, Chak i sinovima i kcerima.
Ona može hodati nevidljiva u podne Glavnom ulicom; no one druge žene Svetlucaju – shirokih bokova i debelih prstiju U svakoj mracnoj ulici.
Ona je divlja i nevina, obecana ljubavi U svakoj nevolji; no one druge žene Klevecu da je vestica i javna žena I prkosno je gledaju kad im se javi.
To je njen portret, promatra me sa strane, Neuredne kose, mladenackih ociju sto preklinju: “A ti, ljubavi? Jesi li drukciji od ostalih ljudi Kao i ja od drugih žena?”
(ROBERT GRAVES) |
|
|
Ако сретнеш човек со кој:
- вреди да зборуваш а не зборуваш, си го изгубил човекот, - не вреди да зборуваш а зборуваш, си го изгубил зборот. Мудриот човек не ги губи ни човекот ни зборот. Конфучиe |
|
|
|
|
Орка
Сениор
Регистриран: 30.Август.2008 Статус: Офлајн Поени: 44580 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 04.Јануари.2009 во 18:12 |
|
Разделени
Не пишувај!Тажна,би сакала веќе да згаснам. Убавите лета се без тебе љубов без пламен. Јас раширив преград што никогаш не ќе те стаса. Да мрзнеш во срцето,значи да мрзнеш во камен. Не пишувај! Не пишувај!Ајде да учиме-како се гине! Но прашај го бога...и себеси дали те сакав. Да чуеш од твојата душа за љубовна мака би значело небо да слушаш,без таму да минеш! Не пишувај! Не пишувај!Страв ми е.Споменот исто ме плаши. Зар гласот што често ме викаше во нив е скриен. Не давај му вода на оној што нејќе да пие... Ракописот сакан портрет е пред очите наши. Не пишувај! Не пиши го зборот што не смеам јас да го читам. Присторувам дека во срцево ти ми го плисна и дека да блеска сред насмевка твоја го видов, а бакнежот како во срцево да ми го втисна. Не пишувај! Марселин Дезборд Валмор |
|
|
|
|
Гостин
Гостин 
|
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 10.Јануари.2009 во 21:18 |
|
Парталав,искинат,но полн со љубов тој го сакаше светот.
Покривот над неговата глава-небото му го овозможуваше единствениот поглед кон светот,кон бескрајот кој толку многу личеше на неа. Беше како птица во кафез,спремен секој миг да одлета кон неа,да ја зграпчи и да ја одведе во занданите каде тој живееше со години........ Неговата надеж,топлината во неговото срце го создаваа животот во неговите клетки. Тркалото се заврте,тој го зграпчи сонот,заспа и почна да сонува. Ја виде неговата љубов во градина полна со рози,каранфили и големи дабови дрвја. Стоеше сама,осамена под големиот даб,плачеше за него. Славејчињата ја убиваа монотонијата во градината додека тој со топол чекор се доближуваше кон неа. Ја гледаше и немилосрдно уживаше во нејзината рајска убавина. Таа се лулаше под високиот даб,го милуваше ветрот и плачеше за љубовта. Интуицијата го надмудри нејзиниот разум,се заврте и го виде својот сакан. Нивните топли погледи се сретнаа,нивните скаменети усни повторно се допреа,мразот во срцата нивни почна да се топи.....уживаа во сласта која само неколкупати можеше вистински да се почуствува во животот. Ќе ја украдам месечината за тебе!-зборуваше тој. Нашиот дом ќе биде светот цел! Наши деца ќе бидат љубовта и тишината! Сонот ќе ни биде татко и мајка! Фантазијата наш излез од секојдневието! Во волшебната ноќ на испреплетени зборови само Бог знаеше што се случува во нивните срца. Топлината која се создаваше меѓу нивните полуголи тела се ширеше со ветрот,се разнесуваше на големи далечини,да ја почуствуваат сонувачите на кој љубовта им беше забранета. Времето минуваше,зборовите не се трошеа. Тој мораше да се врати. Погледнаа двајцата кон небото ишарено со ѕвезди. Гледаа долго....бараа..... Над нив падна уште една ѕвезда............... Двајцата замислија желба.....во тој момент околу нив летна надежта и со себе ги понесе нивните желби.Тој се разбуди повторно сам и осамен. Беше меѓу четирите ѕида....го очекуваше следното завртување на тркалото........ Дали некогаш нивните желби ќе се остварат ??? Надежта...последна умира нели ???
|
|
|
|
|
Анастеа
Администратор 
ПИПИ долгиот чорап Регистриран: 07.Април.2008 Статус: Офлајн Поени: 35441 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 18.Јануари.2009 во 02:46 |
|
СОНУВАНО ВО ЗИМСКО ВРЕМЕ
За ... Неа Зиме ќе влеземе во еден мал вагон розов со перничиња од сино платно. Ќе се сместиме. Гнездо за бакнежи во возот е во секое аголче матно. Ќе замижиш за да не гледаш низ џамот како сенките однадвор ни се клештат, тие лоши и прости страшилишта на мракот, црни волци и други црни нешта. Ќе сетиш како нешто те полазува сета... Еден мал бакнеж, како бубалка што прета, ќе ти протрча лудо низ вратот... Ти ќе ми речеш: “Барај“ наведнувајќи глава, - и ние долго ќе ја бараме таа мрава што многу го заплеткува патот... Артур Рембо |
|
|
|
|
lotus flower
Профил од член
Испрати лична порака
Најди пораки од член
Посети го сајтот на членот
Додај во листа на пријатели
Сениор
Регистриран: 08.Септември.2008 Статус: Офлајн Поени: 6937 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 24.Јануари.2009 во 22:10 |
|
Zosto so pogledot me teras da crveneam? Ne dojdov kako prosjak. Samo za mig zastanav na krajot od tvojata gradina,od drugata strana na ogradata. Zosto so pogledot me teras da crveneam? Od tvojata gradina ne skinav ni edna roza,ne ponesov ni eden plod. Skromno stoev vo senkata na patot,kade sto smee da stoi sekoj patnik. Ne skinav ni edna roza. Da bev izmoren i pljusokot fati. Vetrot pistese niz razleleanite bambusovi granki. Oblacite letaa po neboto kako da begaat pred pobeditel. Nozete mi bea umorni. Ne znam dali mislese za mene ili na vratata cekase drug. Ostrite molskavici gi zasenija tvoite kopnezlivi oci. Od kade bi znael deka me gledas tamu kade sto stoev vo mrakot. Ne znam sto mislese za mene. Denot e na zamin,a dozdot prestana. Ja napustam senkata na drvoto na krajot od tvojata gradina i tvoeto sediste vo trevata. Mrak e;zakluci ja svojata vrata;jas si zaminuvam po svojot pat. Na zamin e denot. Tagore Изменето од lotus flower - 24.Јануари.2009 во 22:21 |
|
|
~Live the life you love, love the life you live~
|
|
|
|
|
Гостин
Гостин
|
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 01.Февруари.2009 во 01:03 |
|
Ми недостасуваш Утро е ...се будам... Ги испружувам рацете во правец
каде што треба да се наоѓаш ти.
Но тебе те нема...само ладна
премолчена празнина....
Таа секогаш е тука.
Единствена која ми е верна
која не ме напушта...
Мојата агонија продолжува
ноќта не успеа да ги избрка демоните...
тука се да ме мачат....
Продолжувам да живеам таму
каде што застанав...
а застанав да размислам....
Во фантазија... замислував
совршен живот ....
заеднички, живот за нас....
|
|
|
|
|
nelson
Сениор
НАИВЕН НА МАЈКА Регистриран: 11.Октомври.2008 Статус: Офлајн Поени: 6313 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 21.Февруари.2009 во 02:20 |
|
Ruke nam se obavijaju,oci nam se upijaju:
Tako pocinje povest nasih srca. To je igra davanja i odricanja, Otkrivanja i ponovnog skrivanja, Nesto osmeha i sasvim malo Stidljivosti i poneka tek besciljna svadja…. Ljubav ova izmedju tebe i mene Prosta je kao pesma. Nikakve tajne izvan danasnjice, Nikakve borbe oko nemoguceg, nikakve senke iza ljupkosti Nikakvo pipanje u dubinama tame. Ljubav ova izmedju tebe i mene Prosta je kao pesma. Mi ne lutamo iz reci u vecito cutanje Ne podizemo ruke svoje u prazninu za stvarima izvan nade Zadovoljni smo onim sto dajemo I onim sto dobijamo. Nismo iscedili i poslednju kap radosti da iz nje pravimo vino patnje svoje. Ljubav ova izmedju tebe i mene Prosta je kao pesma... Tagore |
|
|
Zeleo bih da te, vezanih ociju, prepoznajem u hiljadama.Ala bih se napipao!
|
|
|
|
|
Внеси реплика
|
страница <1 1718192021 34> |
Tweet
|
| Скок до | Овластувања Вие не може да внесувате нови теми на форумот Вие не може да одговарате на теми на форумот Вие не може да ги бришете вашите пораки од форумот Вие не може да ги менувате вашите пораки од форумот Вие не може да креирате анкета на форумот Вие не може да гласате на форумот |
Опции за темата
miroslav_g8 напиша:
