LOVE STORY

An amazing Love Story

   He met her on a party. She was so outstanding, many guys chasing after her…

   While he so normal, nobody paid attention to him. At the end of the party, he invited her to have coffee with him, she was surprised, but due to being polite, she promised. 

   They sat in a nice coffee shop, he was too nervous to say anything, she felt uncomfortable, she thought, please, let me go home....

    Suddenly he asked the waiter. "Would you please give me some salt I'd like to put it in my coffee…?"

   Everybody stared at him, so strange…! His face turned red, but still, he put the salt in his coffee and drank it. She asked him curiously: "Why you have this hobby..?"

   He replied: "when I was a little boy, I was living near the

Sea, I like playing in the sea, I could feel the taste of the sea,

just like the taste of the salty coffee. Now every time I have the salty coffee, I always think of my childhood, think of my hometown, I miss my hometown so much, I miss my parents who are still living there".

    While saying that tears filled his eyes. She was deeply touched.

  That's his true feeling, from the bottom of his heart. A man who can tell out his homesickness, he must be a man who loves home, cares about home, has responsibility of home. Then she also started to speak.. Spoke about her faraway hometown, her childhood, her family. That was a really nice talk… Also a beautiful beginning of their story.

   They continued to date. She found that actually he was a man who meets all her demands; he had tolerance, was kind hearted, warm, careful. He was such a good person but she almost missed him…! Thanks to his salty coffee…!

   Then the story was just like every beautiful love story, the princess married to the prince, and then they were living the happy life... And, every time she made coffee for him, she put some salt in the coffee, as she knew that's the way he liked it.

   After 40 years, he passed away, left her a letter which said:

  "My dearest…please forgives me, forgive my whole life lie. This was the only lie said to you---the salty coffee. Remember the first time we dated..? I was so nervous at that time, actually I wanted some sugar, but I said salt… It was hard for me to change so I just went ahead. I never thought that could be the start of our communication…! I tried to tell you the truth many times in my life, but I was too afraid to do that, as I have promised not to lie to you for anything..

   Now I'm dying, I afraid of nothing so I tell you the truth... 

I don't like the salty coffee, what a strange bad taste.. But I have had the salty coffee for my whole life..! Since I knew you, I never feel sorry for anything I do for you. Having you with me is my biggest happiness for my whole life.

If I can live for the second time, still want to know you and have you for my whole life, even though I have to drink the salty coffee again".

   Her tears made the letter totally wet….

Someday, someone asked her:

What's the taste of salty coffee..?

    "It's sweet."  She replied…!!

}{}{}{}{}{}{}{

Love is not to forget but to FORGIVE….!!

 Not to see but to UNDERSTAND…!!

 Not to hear but to LISTEN….!!

 Not to let go but to HOLD ON …!!

Don't ever leave the one you love for the one you like, because the one u like will leave you for the one they love. 

Forget the things make u sad....

 Remember the things make u Glad…

TAA многу го сакаше а и тој неа(барем тој така и велеше)..Во школо се гледаа скоро секој ден за време на големиот одмор.Недела беше нивен ден за излегување... Беа заедно скоро два месеци и се беше ОК се додека тој престана да оди кај неа за време на одморот и не и враќаше на пораките на моб. Еден ден ТАА за големиот одмор седеше во училна заедно се нејзините другарки затоа што надвор врнеше.При крајот на одморот ТАА отиде малку да прошета а всушност сакаше да го види него и да го праша што се случува меѓу нив.Кога излезе од училната го здогледа него како разговара со некоја девојка.ТАА си помисли:”Ај можеби му е другарка”.Но нешто длабоко во себе и викаше дека е крај и се молеше да не е вистина тоа.Ѕвонеше за почеток на час и ТАА веднаш блезе во училната.Тој час ТАА правеше тест англиски.Таа брзо го реши тестот иако разни мисли шараа во нејзината глава.Часот заврши.Следен час им беше информатика и тргна накај кабинетот.Качувајки се по скали го виде него,а тој ништо не и кажа не ја ни поздрави.ТАА беше многу изнервирана дури и малку се тресеше,но се трудеше да го прикрие тоа.Кога ТАА отиде кај кабинетот тој повторно помина покрај неа и ништо не и кажа.Нејзината најдобра другарка примети што се случува ,отиде кај него и го праша:”Што е зошто не ја поздравуваш другарка ми?”а тој на ова почна да и се правда дека не ја видел.ТАА за ова време беше пред училната и нејзините двајца најдобри другари ја тешеа и и велеа дека не вреди да се нервира за него.ТАА веднаш после часовите отиде на тренинг.Тренингот беше многу тежок,но на неа во тој момент единственото нешто што и беше тешко и беше животот.Сакаше да полета,да оди таму каде што се ќе биде во ред.Сакаше за момент да е во друг свет,на друго место поинакво од ова,сакаше еден момент за ништо да не се грижи,да и е гајле за тоа што ќе биде утре,да и е гајле дали некој ќе ја испраша или дали има тест,да и е гајле какви резултати ке покаже на натпреварот,да и е гајле за него...Кога заврши тренингот ТАА им кажа се на нејзините другарки.Тие не знаеа што да и кажат затоа што сеуште немале дечковци.Но на неа не и беше важно што ке и кажат туку важно и беше некој во тој момент да ја ислуша.Кога се врати дома беше многу тивка.Мајка и ја праша за него и ТАА се и кажа затоа што мајка и и беше како другарка.На ова мајка и не знаеше што да и каже,не знаеше како да ја посоветува затоа што таа кога била млада не се нашла во ваква ситуација...Мајка и и спреми да вечера.По вечерата ТАА отиде во својата соба.Нејзините очи беа полни со солзи...Срцето многу пати и било скршено на ситни парчиња кои потоа едвај успевала да ги состави....Но овај пат не беше толку сигурна дека ќе успее сите сама да ги состави....Тој ден полека полека ја губеше верата во љубовта и си мислеше дека никогаш нејзината приказна нема да има среќен крај...Се насмеа кога и текна дека некогаш мислела дека тој е принцот затоа што сепак на крајот излезе дека тој е крастава жаба со круна која умее да зборува.

 

 

 

 

 

 

 

Сега го пишував-КЕ ГО ПРОДОЛЖАМ ЗА НЕКОЛКУ ДЕНА А МОЖЕБИ ЗА ЕДНА НЕДЕЛА-зависи

 

 

па што мислите???