Народноослободителна борба на Македонија

Ne be Boogie, ne mi e krivo ako nekoj dozivee dlaboka starost, daleku od toa, nego cisto me interesira kako moze da se borci onie koga sega imaat po 70-75 god.
Ako se sega na tie godini togas 41 god. imale po 5 ili 10 god. starost.
kakov borec moze da bide dete na 10 godisna vozrast. Toa se iscuduvam, ne za drugo.

Platenik напиша: Тие што имале 15 години во 41, во 44-45 имале 18-19 години, додека во 1948 година имале 25-26 години, ако во калкулациите се земе и Граѓанската војна во Грција. Сега тие луѓе имаат 80-85 години.

E kako be moze vo 48 god. da imaat po 25-26 god. ako vo vo 44-45 imale po 18-19.

Po mojata skromna matematika ako nekoj koj imal 18 god. vo 44-ta, treba da ima vo 48-ta 22 godini starost.
Od kaj gi izvadi ovie brojki, malku si mi nejasen.

: Перо Иваноски - Тиквар, најстариот жив комунист: не сум можел ниту да помислам дека ние самите ќе го доведуваме во прашање постоењето на македонската нација

Единствен начин за да се тргнат некој лица од Македонија било да им се залепи етикета бугараши.А затоа што овие србоманите биле главни овие така наречени бугараши завршија каде што и беше погребана Македонија.


Во логорот на голи оток и во уште 30 вакви логори низ Југославија.

И денес се чуствуваат последиците од делата на србоманите во Македонија,а оваа борба ја искористија бугарите за да си приграбат уште некој Македонец.Па така ќе видиш дека Ченто бил Бугарин оти кај него најдоа бугарска лична карта.

Каранѓелески, Васко (1921-1977), македонски воин, генерал-полковник, народен херој. Потекнува од битолското село Брусник, каде многу рано активно се вклучил и станал член на СКОЈ. Co формирањето на првиот Партизански одред во брусничкиот регион, во 1942 г. Карангелевски веднаш се вклучил во него. Одредот најпрво изведувал помали диверзантски акции, снабдувајќи се на тој начин со оружје и муниција. Истакнувајќи се со своите активности Карангелевски станал командир на чета. Зимата 1943 г. со баталјонот „Стив Наумов" учествувал во акциите од Егејска Македонија до Козјак. Во февруари 1944 г. се формирала Третата ударна бригада. Во неа тој бил командант на баталјон. Co завршувањето на пролетната офанзива значително се зголемила слободната територија во Македонија. Од Третата ударна бригада се одделил еден баталјон кој заминал во Источна Македонија. Наскоро на тој терен се формирала Четвртата бригада, a В. Карангелевски станал заменик командант. Подоцна истата должност ја вршел и во Петтата и во Седмата MHO бригада. Ослободувањето на Македонија го затекнало на должноста командант на Четириесет и деветтата македонска дивизија. По ослободувањето вршел одговорни должности во ЈНА. Се до неговата трагична смрт во 1977 г. тој бил командант на Скопската воена област со чин генерал-полковник.

За „несреќниот случај“ во кој загина генералот Васко Каранѓелески, народен херој на Македонија имаше сомненија дека генералот е ликвидиран од тогашните безбедносни служби на СФРЈ заради „национализам“, со неговото барање во ТО на СР. Македонија да службуваат само Македонци.

Градешница во народноослободителната борба