Морален парадокс - Pro & Contra Vita

   Смртната казна не ја одобрувам, но изолирањето и правилното лекување - секој кој ќе убие свесно, не може да биде нормален - преку психотерапија, можат да бидат неопходна мерка.

Абортусот е нагло прекинување на макотрпните подготовки на отелотворување на душата која не случајно требала да се роди токму кај тие родители во токму такви животни околности(во случај:штом веќе дошло до забременување). Ако се убие ембрионот, сеедно во кој стадиум на развој се наоѓа, тотално се блокира патот за инкарнирање и тогаш таквата душа неретко мора да се отелотвори во други подрачја на планетата Земја под уште потешки околности. Упростено кажано ако лицето X абортира на пр. во Канада, душата Y ќе мора да се роди во на пр. Индија или Афганистан и да живее под тамошните полоши околности. Одговорноста за тоа меѓутоа ја земаат оние кои одлучиле за абортусот, оние кои го извршиле и оние кои изгласале таква политика.

Парадоксот го предизвикуват честопати официјалните црковни институции но и политичарите кои масовно пропагираат дека Абортусот е убиство а потоа велат: „Треба да се оди во „праведни„ војни за да се зашитити верата или/и верските објекти за да ја искажеме „љубовта„ кон татковината(?).„

Така да спасените од абортус лесно можат да бидат пратени од своите „спасители„ некоја деценија подоцна во војна каде ќе им се „оддолжат„ со своите животи   

Внеси реплика	страница <1 9 101112 13 >
Tweet