На повидок нов дипломатски фронт со Бугарија

pagane напиша: да бе напиша: http://video.data.bg/350/%D0%A2%D0%B5%D0%BB%D0%B5%D0%B2%D0%B8%D0%B7%D0%B8%D1%8F/93891/%D0%B8%D0%B2%D0%B0%D0%BD_%D0%B8_%D0%B0%D0%BD%D0%B4%D1%80%D0%B5%D0%B9_%D1%81%D0%BA%D0%B0%D0%BD%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D0%BD%D0%BE_%D0%BF%D1%80%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%B2%D0%B0%D0%BD%D0%B5 факат. народот не е заинтересиран од некаква инвазиjа. како гледам воопшто не сме романтични----него Реалистични.

Се сложувам дека се реалистични, ама само во своето непознавање на правото, или искривување на истото, колку и да се трудат да ја сокријат таа реалност, не можат.
А инаку случајот со Спаска е лесно решлив, не мора човек којзнае колку да го познава правото за да сфати кој е во право кој не е, ама секако, тоа не важи за секого.

П.С. Водителот облечен во зелено, да си ја скине новинарската диплома, да се врати и да преполага "Вовед во правото" повторно ако не разбира каков е режимот со бипатридите, доколку засегантиот субјект е и државјанин на државата во која е покренат процес против него.

ќе бидеме среќни

да          бе напиша: http://video.data.bg/350/%D0%A2%D0%B5%D0%BB%D0%B5%D0%B2%D0%B8%D0%B7%D0%B8%D1%8F/93891/%D0%B8%D0%B2%D0%B0%D0%BD_%D0%B8_%D0%B0%D0%BD%D0%B4%D1%80%D0%B5%D0%B9_%D1%81%D0%BA%D0%B0%D0%BD%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D0%BD%D0%BE_%D0%BF%D1%80%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%B2%D0%B0%D0%BD%D0%B5

Toa Бугарите прават Show business со Македонија ?

Анастеа напиша: да          бе напиша: http://video.data.bg/350/%D0%A2%D0%B5%D0%BB%D0%B5%D0%B2%D0%B8%D0%B7%D0%B8%D1%8F/93891/%D0%B8%D0%B2%D0%B0%D0%BD_%D0%B8_%D0%B0%D0%BD%D0%B4%D1%80%D0%B5%D0%B9_%D1%81%D0%BA%D0%B0%D0%BD%D0%B4%D0%B0%D0%BB%D0%BD%D0%BE_%D0%BF%D1%80%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D0%B2%D0%B0%D0%BD%D0%B5 Интервју од чичето од првиот дел од емисијата, Бугарин (Иван Калчев) инаку професор на Софискиот универзитет:  <font ="post">АКО БУГАРИJА САКА ДА БИДЕ ЕВРОПСКА, МОРА ДА ГИ ПРИЗНАЕ МАКЕДОНЦИТЕ!<!--color-->“Лицемерие е кога бугарските државни власти зборуваат за добри и одлични односи со Македонија, а не признаваат македонско малцинство, вели Калчев.`Иван Калчев, професор на Филозофскиот факултет на софискиот универзитет, вели дека нема ништо чудно во тоа што иако е Бугарин по националност, отворено и силно се бори против негацијата на македонското национално малцинство во својата земја. За него е чудно токму спротивното: како и покрај тоа што постојат илјадници луѓе што во Бугарија се декларираат како Македонци, во државата се' уште нема сила што ќе го признае тој факт.- До ден-денес, по сите промени што се случиле во бугарското општество, не ми е јасно како се' уште може да се негира постоењето на еднонационални, религиозни и јазични малцинства. Се продолжува со тврдењето дека штом живееш во Бугарија подразбира дека си Бугарин. Неприфатливо е да се тврди дека Бугарија е еднонационална држава, кога во неа живеат неколку стотици илјади Роми, десетици илјади Ерменци, Македонци, Евреи, Власи<!--color-->... Ако Бугарија, навистина сака да биде европска држава, треба да им ги гарантира правата на сите свои граѓани - смета тој.Калчев 35 години воспитува и образува генерации студенти на Филозофскиот факултет во Софија. Предава четири предмети - филозофска антропологија, француска филозофија, танатологија (филозофија на смртта) и социјална филозофија. Пред неколку дена ја доби и титулата почесен доктор на науки на Филозофскиот факултет во Скопје заради неговите заслуги во афирмацијата на македонскиот национален идентитет. Веќе десет години е и претседател на Друштвото за бугарско-македонско пријателство. Автор е и на книгата „Толерантност, дијалог, слобода“, збирка на негови текстови, меѓу кои е и еден посветен на Македонија.* Друштвото за бугарско-македонско пријателство постои десетина години. Можете ли да се пофалите со конкретни резултати?- Во Друштвото членуваат само бугарски граѓани и тоа оние што се определуваат како Бугари и како Македонци. Јас сум Бугарин, немам ништо со Македонија, а мојот заменик-претседател се определува како Македонец. Добри пријатели сме и се разбираме одлично. Проценуваме дека ова друштво е еден мини-модел за односи што треба да постојат меѓу бугарскиот и македонскиот народ. Работиме во тешки услови, затоа што официјална позиција во Бугарија, но и меѓу многу бугарски интелектуалци, е дека немаат позитивен однос кон македонската држава, народ, македонскиот етнос, македонскиот јазик, историјата, културата. Мене дури ме нарекуваа национален предавник бидејќи признаваме македонски народ, јазик, култура. Ние не се плашиме од тоа, имаме добри односи и соработка со македонската амбасада и сега со амбасадорот Абдурахман Алити. До пред неколку години тешко можевме да преземеме некои активности. Во првите години на нашето постоење имавме и тешки атаки од ВМРО-БНД, која е антимакедонска партија. Откако се отвори Македонскиот културен центар во Софија секоја недела има по некоја активност, настапи на уметници, писатели, промоции... Сакаме да ги убедиме луѓето и да демонстрираме дека помеѓу македонскиот и бугарскиот народ треба да постојат пријателски односи<!--color-->.* Како гледате на положбата на етничките заедници во бугарското општество, на нивните слободи и права што ги имаат?- Генерално гледано, има голем прогрес, имаме прогрес во однос на исполнување на европски стандарди. Но, има едно прашање кое, според мене, е парадоксално. Има едно малцинство во Бугарија кое никој не сака да го признае. Тоа е македонското малцинство. Имаме многу организации, невладини и слични, кои се бават со заштита на правата на малцинствата или издаваат книги посветени на турското, ромско, еврејско, ерменско, но никогаш не се бават со македонското. Во Бугарија, за жал, има само две невладини организации кои отворено не се плашат да кажат дека во Бугарија има и македонско малцинство. Тоа се Хелсиншки комитет, кој секоја година прави извештаи за правата и директно посочува дека секоја година не се почитуваат правата на македонското национално малцинство, и нашето друштво.Не е добро само две организации да имаат таков став. Сите други, на пример, Институт за меѓурелигозна и меѓуетничка толеранција никогаш не се занимавал, ниту спомнал македонско национално малцинство. Ние прашуваме зошто. Амбасадорот Алити, мислам, беше првиот македонски амбасадор кој многу во истапите во бугарските медиуми категорично кажа дека е крајно време да се разбере дека како што постојат други етнички малцинства, така постои и македонското во Бугарија.* На што можат да се надеваат Македонците во поглед на односот кон нив?- Отворено зборувајќи, нивната положба е тешка, а што произлегува од тоа што не се признаваат. Некогаш има и лицемерие од страна на официјалните државни власти во смисла, се зборува за добрите и одлични односи со Македонија, а ваму не се признава малцинството иако постои македонско малцинство и организации какви што се ОМО „Илинден“ и други<!--color-->.Според мене, нужно е во Бугарија да се признае и македонското малцинство<!--color-->. Бугарскиот устав е многу специфичен. Таму нема термин национално малцинство туку се зборува за етнички групи, а не малцинства. Мислам дека во тој поглед македонскиот устав е многу понапред во однос на бугарскиот, дури дека македонскиот Устав е еден од понапредните и во цела Европа. Нашиот Устав наведува дека сме еднонационална држава. Така се создава впечаток дека терминот национално малцинство е забранет и дека оној што го употребува е против Бугарија, а всушност не е така. Во таа смила има проблеми и лицемерие од нашите власти во Бугарија.Апсурди со историјата * Што е причината што нема такви историчари, немаат храброст или така се воспитани...?- Така се воспитани, тоа е опасноста од погрешно разбраниот патриотизам. ВМРО-БНД, на пример, е организација што постојано кажува дека Бугарија е држава што граничи сама со себе и дека сета земја била бугарска. Еднаш му кажав на нивниот водач Красимир Каракачанов: „Ако веќе кажуваш така за Голема Бугарија и ако сакаш да се вратат нештата како што биле во минатото, истото треба и' да и го вратиме на една Италија, бидејќи таа земја, по таа логика, може да претендира на наследството и границите на Римската Империја. Се знае дека во тоа римско време постоела зона што се нарекувала провинција Македонија, а немало провинција Бугарија. Меѓутоа, тоа се заобиколува во полза на воспитание.* Но и тие историчари се среќаваат со луѓе што кажуваат дека се Македонци, како не прифаќаат дека тие постојат?- Да, се среќаваат, но нејќат да ги признаат. Тоа е инает<!--color-->. Еднаш имав еден дуел со еден бугарски интелектуалец Христо Борзавелов, историчар и фолклорист. Тој зборува речиси чист македонски јазик, односно јазик што е многу поблизок до македонскиот отколку до литературниот бугарски јазик. Тоа не го спречува да настапува по телевизии и остро да ги критикува барањата на граѓаните од Пиринска Македонија да зборуваат на свој јазик. Изјавува дека нема таков македонски јазик, а самиот тој не зборува на бугарски јазик. Кога го сретнав, го запрашав: „Како можеш така да зборуваш, прво научи да зборуваш на бугарски јазик, за да можеш да критикуваш други, ти повеќе зборуваш македонски отколку бугарски“. Доживеав да ми се налути, ми рече: „Кој сум јас да зборувам така“. Бевме добри колеги и пријатели, а сега не сме, сега ми е лут.* А како Вие дојдовте до сознание дека постојат Македонци, како го прифативте тоа? И вие сте го поминале тој систем, како и вие не го прифативте тоа што го прифатија другите бугарски историчари?- Знаете, по вероисповед јас не сум православен, туку сум римокатолик. Дел сум од католичкото малцинство во Бугарија. Во тоталитарното време заради тоа сум трпел последици и сум сфатил што значи дека си малцинство и како мнозинство гледа на тебе. Досега се поддржуваше една смешна теза дека Бугари се само граѓаните што се православни<!--color-->. Пред повеќе години, случајно зборував со еден мој колега, физичар, кој тогаш разбрал дека јас не сум припадник на православно христијанство. Тој ми рече: „Па ти не си Бугарин, ти си католик“.  Јас го прашав зошто мисли така. Тој почна да ми ја цитира историската литература дека Бугарин може да биде само оној што е православен. А јас го прашав: „Тогаш, според тебе, каков сум јас?“. Само замолчи и ми кажа: „Ти си Европеец“. Смешно, нели. Освен ова, во првите години на демократијата, во 1991-1992 година бев во Охрид. По тоа патување во мојот тогашен приватен весник „Демократија“ напишав еден есеј со впечатоците за Охрид. Изгледа дека со тој текст сум покренал нешта кај луѓето што се определиле како Македонци. Во редакцијата кај мене дојде еден човек, кој рече дека сака да зборува со мене, а се претстави дека е Македонец. Тогаш и се роди идејата да се создаде Друштвото за пријателство.Дволичност со законите* Постои ли во бугарското општество стравот дека ако се признаат Македонците, ќе се отцепи Пиринска Македонија?- И тоа се истакнува како главен проблем. Меѓутоа, јас не мислам дека тоа е реална опасност. Од гледна точка на правото, дури и да има такви барања од организации, а нема, тоа не е криминално дело. Не може да се инкриминира, бидејќи тоа е само барање. Казниво може да биде само ако почнеш да дејствуваш со сила за да оствариш такво барање. На пример, кај нас имаше и монархистички партии, кои во своите програми запишале дека бараат да се воведе монархија и да се смени Уставот за Бугарија веќе да не биде република. Зошто не ги уапсат носителите на таквите идеи бидејќи тоа барање е противуставно? А ОМО „Илинден“ се забранува затоа што сакале да одделат дел од Бугарија. По истата логика на „барања“ треба да се забранат и тие монархистички партии, но тоа не се прави. * Меѓу двете држави се води политика на пријателство, а отворените прашања не се допираат. Сега се појавуваат и идеите за заедничко чествување на празниците, конкретно на Илинден. Како гледате на тоа?- Мислам дека заедничкото чествување е посовремено и се залагам за тоа. На пример, сега се славеше празникот посветен на светите Кирил и Методиј. Во Бугарија се потенцира дека тие прво се бугарски, а потоа словенски просветители<!--color-->.  Кај вас се нагласува дека се македонски Словени. Географски гледано, тие се повеќе во Македонија отколку што се во Бугарија. Зошто тогаш треба да бидеме така поделени? Мислам дека можеме заеднички да ги чествуваме во духот на толеранцијата и разбирање. Мислам дека ќе дојде време кога ќе паѓаат границите, да видиме дека сите сме дел од заедничката светска култура. Треба да се проникнеме со еден современ космополитизам и култура. Националниот идентитет треба да се чува. Тоа е најважно, а не да имаме конфликти затоа што не сакаме да признаеме дека постојат други луѓе, кои се различни од нас.Прво сум човек, а потоа Бугарин- Јас сум и франкофон и често го цитирам Монтескје, кој велел дека „прво се родил како човек, а тоа што е Французин е случајност“, Нашиот Каракачанов вели: „Прво си Бугарин, а после се' друго“. А не е така. Националноста е случајност, а човек е почеток. Треба да се научиме да ги разбираме и да ги почитуваме другите што се малцинство и се различни од нас. Некој рекол дека демократијата била власт на мнозинството. Врз кого? Врз малцинството? Според мене, демократијата треба да се проценува според тоа колку е слободно малцинството во една земја - вели Иван Калчев. Свртени кон минатото* Неодамнешниот случај во Роженскиот манастир покажа дека во Бугарија се' уште постојат силни радикални сили, кои по секоја цена негираат се' што е со предзнак македонско. Колку реално тие се силни во бугарското општество?- За жал, не би рекол дека се многу слаби. Кога нештата во социјална област одат на полошо, ситуацијата во Бугарија во социјална сфера не е добра, се појавуваат ваквите сили за да се дефокусираат проблемите. Јас сакам да имаме европски визии. Во Бугарија имаме една лоша пракса, а таа е да сакаме многу да зборуваме и да се враќаме во минатото, да кажуваме колку била голема Бугарија, кој се' бил во нејзиниот состав и сл. Како да не сакаме да гледаме напред. Затоа е и многу чудно тоа што во Бугарија нема да сретнете ниту еден историчар, а камоли академик што би ги признавал македонскиот јазик и култура.

Не е прегледан од бугарските “ доктори “ , инаку сигурно ќе му најдат некоја болест , некој недостаток на магнезиум или некоја феролегура во главата .

Изменето од eptendosadno - 19.Февруари.2010 во 00:27

Проф Калчев ин екшан

да бе напиша: Проф Калчев ин екшан

Е не знаев дека има ваква тешка дијагноза  

Анастеа напиша: да бе напиша: Проф Калчев ин екшан Е не знаев дека има ваква тешка дијагноза