политика и религија

Не ми е јасно во кој контекст си ја ставил резигнацијата со политиката и религијата ?

Правниот поредок треба да се почитува се додека не ја попречува слободната мисла.Секое попречување на слободната мисла значи репресија на основните демократски права и е главна причина за промена на системите.
Проблемот на глобално ниво е што религиите наместо да го следат духовното се впуштија грамзливо на материјалните добра и привилегиите кои им ги даваат властите,а тоа е спротивно на она што го пропагираат преку светите книги.
Тоа е додатна причина за намалувањето на бројот на верници наспроти зголемениот број на скептици во православната и католичката црква.

Симбиозата на власта со религијата независно дали тоа се прави во технократски,теократски..опшества,создава процес на организирана манипулација на масите и лесно управување со нив бидејки само така успева државниот корпорациски капитализам.
Мноштвото религии се најефикасното средство за создавање на модерно ропство преку манипулациите на корпоратократите.

Вероватно членовите на Laibach многу порано ја сватија оваа работа па направија и албум на оваа тематика.

https://www.youtube.com/watch?v=Meh5BXBdx_A

Со тријадата политика,религија и мас медиуми се срекаваме постојано во текот на нашиот живот и го секаваме нивното делување не зависно дали е тоа на директен или индиректен начин.
Медиумите наведуваат,религиите разединуваат,политикантите ги канализираат процесите.
Порано се сметаше дека најдобро е да постои една религија,еден владар или пак влада бидејки на тој начин полесно ке се раководи со масите но во тоа време мас медиумите беа во зачеток.
Денес никој не размислува за еднорелигиски систем бидејки во свет со мноштво религии многу лесно се постигнува целта и со една пласирана шпекулација
Лугето не го имаат достигнато оној стадиум да го користат својот мозок рационално туку се наведуваат и веруваат во имагинарни нешта посебно водени од мистификацијата на световните лица независно на која религија припагаат па така лесно се создава војна или мир,миротворци и нобелисти ,богата класа и сиромаштија,а се под превезот дека така бог ги поставил работите и судбината треба да се прифати како таква.



Изменето од Alekxandar - 08.Јули.2013 во 23:21

Прочитав некои работи од темата, доста интересно, а и се поклопува со она што сакав да го поставам како еден сериозен проблем на верските организации во Македонија.

Речиси денес и да не постои некоја јавна манифестација или собир на „православни христијани“ каде што нема политички декор и претставници од политичката елита кои покрај своето приватно право на слобода, поради ситнопрофитерски политичко-партиски интереси се промовираат под маската на некој религија од позиција на партиски функционери. (Спомнав “повеќе религии“ бидејќи од актуелните случувања тоа не е случај само со православните христијани.) Со тоа во повеќе наврати сериозно се нарушува принципот на секуларност - дека црквата е разделена од државата и дека ЦРКВАТА НЕ Е ПОЛИТИЧКА ПАРТИЈА, а Црква на народот Божји и сите слободни мирољубиви верници. Како последица на ова широката маса на традиционални верници добива искривена претстава за основите на верата и христијанскиот живот.

Секојдневно преку средствата за масовна информација стануваме сведоци на ваквиот непрекинат „терор“. Дали верата претставува „парадирање на збир од суети без трошка христијанско смирение и доблест, со манифестирање на верата преку политичка форма заради пари, или според учењето на Христа и другите верски водачи, нешто сосема друго?“

Дали народот, свештенството (а она што е најстрашно, и дел од монаштвото во Македонија) се повикани да го сведочат Христа (на христијански Христообразен начин - бидејќи нити Христос нити било кој од историјата на Црквата никогаш не се занимавал со политика;) или да бидат „сведоци и исповедници на одредени политички партии“ ратоборно сеејќи соблазни и заблуди кај народот и целокупната општествена заедница за основите на христијанската вера и христијанскиот живот.

„Партиската книшка е гаранција за рајот“ - време е да измислат нови догми и канони, бидејќи тие и без тоа одамна веќе не служат на веќе постоечките.

По повод Божиќните празници последниве години станавме сведоци како одредени нови народни грчки песни преку ноќ станаа дел од нашата христијанска традиција.

Логично се наметнува прашањето: Кој? и со каква цел стои зад сето ова сакајќи да го претстави како наша „вековна заборавена традиција“

Како да божем ние сме дрво без корен, та сега новите „просветители - црковни великодостојници - повеќе политичари од вистинските политичари“ а згора на тоа и „патриоти“ ќе ни зборуваат за Вистината и за религиозните чуства, та и за она што е „наше“ а што НЕ!

за илустрација погледнете ги следните клипови:
http://www.youtube.com/watch?v=W5vtG9dUjAE
http://www.youtube.com/watch?v=h1yAaau0lCc

http://www.youtube.com/watch?v=nHckQsqemQ8
http://www.youtube.com/watch?v=iUwz-UQhvTQ
http://vimeo.com/83445676

http://www.youtube.com/watch?v=re65neOw9u8
http://www.youtube.com/watch?v=ibVGFrRckqs

http://www.youtube.com/watch?v=tnhZHXa9FM0

Κάλαντα - Christmas songs from Greece

Па нека се запрашаат и нашиве „политичари верници“ та и „патриоти“ на какви религиозни манифестации присуствуваат и на каква нова извитоперена традиција служат земајќи учество.

Во соседството народни инструментални песни, кај нас богослужбени, та дури и „стари византиски“... Заклучокот е повеќе од логичен.


секој дополнителен коментар е целосно непотребен.


п.с. „Партиската книшка е гаранција за рајот“ - време е да измислат нови догми и канони, бидејќи тие и без тоа одамна веќе не служат на веќе постоечките.

Messenger Токму таму е проблемот бидејќи тоа се нови грчки народни песни кои никогаш во историјата на обредната богослужбена форма не биле дел од црквата и црковните песнопенија и никогаш не се пееле внатре во храмот бидејќи и без тоа се народни инструментални песни кои не се предназначени за богослужба. Парадоксот е уште поголем со тоа што никој друг православен народ таквите песни не ги пее никаде. Кај нас од одредени црковни структури (можеби поради задни скриени политички намери) се направи овие пресни пред народот лажно да се претстават како стари традиционални коледарски песни.

Во Македонија никогаш за Коледа, односно Бадник не се пееле вакви песни. Старите жители во многу градови во Македонија многу добро знаат дека за Коледа се пеел тропарот на празникот „Рождество Твое Христе Боже наш“ или кондакот на празникот: „Дева днес.“

Точно овие луѓе без сопствен образ и идентитет се обидуваат да наметнат некакви нови измислени народни грчки песни лажно претставувајќи ги како „стари и традиционални“ т.е. „заборавени песни во Македонија“

Ваква глупости и заблуда не би измислил ни најлукавиот политичар кај нас та дури ни најголемиот противник на црквата.

Тоа што го тврдам се однесува конкретно на тие нови народни грчки песни кои за жал кај нас денес го заземаат местото на традиционалните богослужбени текстови токму поради неразбрани и скриени задни политички намери. (можеби за ова треба и посебна тема... но и тука може да остане бидејќи сепак е поврзано со политичка нецковна појава)

Нели денес навистина е проблем што „вистинските верници“ молчат за политизирањето на верата...

за жал живееме во време кога политичарите (поточно овие таканаречени квази духовници кои се занимаваат со политика повеќе од вистинските политичари наместо чисто да ја проповедаат верата) денес станаа образ и слика на црквата, а со нивните постапки постојано го заблудуваат народот а ја искривуваат вистинската претстава за Црквата воопшто. Секој нормален човек кој има барем малку познавање од верата знае дека она што кај нас се нарекува црква во онаа формална надворешно институционална форма е далеку од вистината.

Не може да се проповеда Христос или некоја друга личност од која и да било религија со партиска книшка и бескрајно лицемерие.

Не може нити еден политичар да присуствува на црковни манифестации во функција на политичар. Затоа сметам дека секој јавен настап би требало да биде осуден. Секој има право на слобода и своја приватност, но затоа кога некој од нив сака да оди во црква или некој друг верски објект, тоа нека го прави како обичен граѓанин, а не со партиски симболи и од позиција на некаква институција.

Во спротивно, сите ние стануваме сведоци на политизирање и партизирање на она што се нарекува „вера и религиозна припадност“ на човекот, а сето тоа најмногу станува од самите т.н. „црковни служители“

Тоа може да биде се' но не и нешто што е поврзано со религиозни чуства и возвишена интроспективна форма на човекот.

Црквата има една и едниствена порака: да шири љубов, мир и едниство, а не преку формата на „форсирање на одредена политичка партија“ да ја проповеда верата, со изговор дека истата партија била „наклонета кон цркават и 'благочестива'“

Затоа јасно и гласно би кажал: О вие лукави духовници кои лажно се претставувате дека служите на Бога, а служите на Мамон и Партијата - надвор од Црквата!!!