СУРОВИ СМЕ! ама не признаваме

Бев во некое стовариште, татко ми ме замоли да му донесам некои плочки, дрн...дрн... - небитно,
Ја оставив колата, влегов кај тој газдата, се разбравме што ми треба, ова -она,
ми вели, во ред, влези си ти овде на топло, ќе пиеме кафе дури циганите да ти ги натоварат плочките во гепек.
Ахам, реков
Надвор истураше, јас носев чадор, а циганите немаа ни капа и товареа скоро пола час (не сакам ни да помислам за кои стотина денари)
Мислите се понудив да помогнам и да си го извалкам капутот? - ма, јок! Таман работа, фина цура во штикли!
Си влегов во топлото, си испив кафенцето, лаф муабет, како е татко ти, многу да ми го поздравиш и со трчање си влегов во колата, а типот на заминување дури и им се развика на товарачите.

Тоа е мојата приказна, која ми ги преокупира мислите попладнево,
А ова е моето резиме,

Доаѓаме еднакви на овој свет. - Доаѓаме ли?
По игра на случајот сме се родиле како деца на НЕКОЈ или на НИКОЈ,
па ќе станеме Мали богови, вообразени на својот статус, кој нели ,,сме го заслужиле,, (жими лактово)
или ќе немаме за леб, па ќе товариме плочки во гепек на некоја шмизла на која и текнало баш по најголемиот дожд да ги купува, оти така и се сака.

Имаме ли човечки осет за туѓата несреќа???

Мислам, искрено, стварно,
знам дека повеќето од нас на темите во филозофија пишуваат
-да, јас сум ептен добар
-да, јас сум искрен, шта да ти причам
-да, уште малку само ми фали па да сум совршен,

ама искрено,
кој од нас ќе ја одбие понудата на газдата?
и кој од нас ќе се сожали на циганите?
ќе помислиме ли воопшто дека овој живот не е фер???



п.с. знааам, знааам.... и јас исто така мразам долги постови

kejt-d-grejt. prashuvash:

kejt-d-grejt напиша: Имаме ли човечки осет за туѓата несреќа???

Pa, so samoto toa shto go iznese tvoeto iskustvo i tvoite razmisluvanja, ti potvrdno odgovori na sopstvenoto prashanje... ako ne za drugite, barem za sebe samata.

I znaesh shto... mozheme da odgovarame samo za sopstvenite akcii vo svojot zhivot - kako se odnesuvame so lugjeto, sto pravime, koi vrednosti gi neguvame... a ne vo kakvo smejstvo sme se rodile, iako i toa nekoi kje go opravdaat so karma.

Tochno deka ne priznavame, glumime samo ljubeznost i retki se tie pozitivni emocii...

Surovi sme ama ne priznavame t.e ( se drzhime ).

Во Италија има една поговорка често ја кажуваат
OGNUNO PORTA LA SUA CROCE.
Секој си го влече својот крст (на грб).

Дури и на оној црн Петок кога Исус ја одел главната улица на Ерусалим со гредата на грбот никој не му помогнал, туку Римјаните го присилиле еден друг Евреин да го одмени за кратко.

Видете вака--неспособноста да се осети присуството на неправичност, злоупотреба, тиранско понашање и експлоатација им е својствена на луѓе кои ја легитимираат неправдата и бруталноста. Тие луѓе не учествуваат во тоа ама го сметаат како најобична друштвена појава, како пролетен дожд во Април.

Најцрно ни се пишува кога таквото гледање на ваквите појави не останува на улицата или во маалото ами кога се институализира во државата. Тогаш добивате земји средени како нашава покварена Македонија, а никако земји како Норвешка, Шведска и Финска.

E da. Surovi sme. I jas sum, znam.
No denes ne sum. Denes e nekoj surov so mene..
I dodeka veke ednas koga moj blizok bese na operacija jas se mrdnuvav na rabota zasto NEKOJ ne mi davase sloboden den.
Sega, koga sum vo ista takva situacija, i ne sakam povtorno da se mrdnuvam dur nekoj e pod noz, i molam da me oslobodi i da mi skine od plata kolku mu dusa saka...povtorno ne me pusta.
Ima li roditel toj covek???

Ne, ne e surovost. Za nekogo ne e. Spored nekogo malku e.
Isto taka malku e da kaznis nekoj sto toj den ne bil na rabota zasto bil bolen i negovata zamena ne gi zavrsila obvrskite.
I namesto zamenata, da go jades ti, zasto si bila bolna....
I posle pred cela familija da zbori kako ti si najnesposobnata licnost samo zatoa sto zamenata ne si ja izvrsila svojata rabota.
PS Pred celata familija vklucuvajki gi i tvoite roditeli.

Дали менаџерите (но и вработените) од моб. телефонија осеќаат грижа на совест што земаат толкави плати?
Грото од нас сме злоупотребени па никој не не шиша.