Haj Amin al-Husseini

Mnogu pati ovdeka na forumov, kako primer za iskvareno hristijanstvo se povikuvase na Hitler i Nacistite vo eden od moite postovi dokazav deka Hitler ne bil hristijanin...odejci po linija na toa koj na civa strana bil za vreme na vtorata svetska vojna naidova na interesni raboti, pa da gi prodiskutirame...

In November, 1941, the Islamic Grand Mufti Haj Amin al-Husseini met with Adolf Hitler in Germany to share their mutual hatred for Jews.
Two years later in the spring of 1943, the Mufti was persuaded by Nazi Heinrich Himmler to assist in the development of a new Muslim wing of the Waffen SS called: 13. Waffen-Gebirgs-Division der SS, Handschar,SS Hands; for the sole purpose of destroying the Jewish element residing within the Islamic sphere. Himmler would publicize Husseini's visits to the new Muslim army to inspect its arms and training excercises, and Husseini would convince other important Muslim leaders that the Muslim S.S. division of 25,000 men was in the best interest of Islam...

Interesno e deka ako se odi po tezata deka, pa toa e zatoa sto Izrael zazemal teritorija i napravil drzava se doadja do faktot deka ovaa se slucilo mnogu pred Izrael voopsto da bide vospostaven. Togas sleduva prasanje - Pod koj izgovor gi mrazele evreite togas???
Zasto muslimanite vleguvaat vo zloglasni SS divizii???

Аллах испратил осум илјади веровесници, а од нив четири илјади им испратил на израелците, а четири илјади на сите други народи. Израелците ги прогонувале своите веровесници и откако некој од веровесниците би бил убиен, го заменувал друг.
Денес во најголемиот логор на светот, Газа, се случува геноцид над палестинците од страна на израелците без да се донесе некаква резолуција за осуда. Тие немилосрдно ги убиваат палестинците без разлика дали се работи за цивилно население или вооружено. Сепак аБд ќе дојде време кога јавноста ќе ги отвори своите очи и ќе се спротистави на израелскиот терор над ова невино население.

Изменето од Al-Bosni - 16.Март.2008 во 00:35

Al-Bosni напиша: Аллах испратил осум илјади веровесници, а од нив четири илјади им испратил на израелците, а четири илјади на сите други народи. Израелците ги прогонувале своите веровесници и откако некој од веровесниците би бил убиен, го заменувал друг. Денес во најголемиот логор на светот, Газа, се случува геноцид над палестинците од страна на израелците без да се донесе некаква резолуција за осуда. Тие немилосрдно ги убиваат палестинците без разлика дали се работи за цивилно население или вооружено. Сепак аБд ќе дојде време кога јавноста ќе ги отвори своите очи и ќе се спротистави на израелскиот терор над ова невино население.

Vo red, no ovdeka zboruvame za religija i za vreme pred da nastane konfliktot???

Templarius напиша: Aisha tvojot stav kon Evreite (kakov i da e) go pocituvam...no ovdeka postavuvam prasanje zasto togas koga da kazeme nemalo konflikt? I zasto islamot koj propagira mir se priklucuva kon Hitler za koj znaeme deka bil bezboznik??

Verojatno zatoa sto drugata alternativa im bila smrt!

Aisha напиша: ej eden covek ne e islam! mojot stav ne E MOJ, od pamet izvaden! Toa e cista istorija, ona sto e fakt! Inaku ke cekam na ovaa tema da ti odgovori eden drug clen, koj neodamna mi spomnuvase nesto za toa deka imalo nekoja sredba nekogas! Jas ne sum mnogu zapoznaena za ona sto posebno ti go istakna i go otvori kako tema. No ona sto mi e poznatao, e toa deka KONFLIKOTOT SO EVREITE POSTOEL MNOGU ODAMNA.

к*ран     

 

На многу места во к*ранот стојат јасни показатели кои укажуваат на важноста и благодетта на Светата земја.

1. Тоа се зборовите на Возвишениот Бог: „Славен нека е Оној Кој Својот роб ноќе го пренесе од Месџидул-Харам[1] до Месџидул-Акса, чија околина Ние ја благословивме за да му покажеме некои од знаменијата Наши. Аллах, навистина, сè слуша и сè гледа!“[2]

2. Возвишениот Бог преку устата на Мојсеј (Муса) вака му се обраќа на неговиот народ: „О народе мој, влезете во Светата земја која Аллах ви ја одреди. Не повлекувајте се назад, та, навистина така ќе пропаднете!“[3]

 Светата земја која што овде се спомнува е Бејтул-Макдис во Палестина. Токму оваа земја во к*ранот е наречена Света. Светоста ги опфаќа величањето, благодетта и големата важност. Тоа е исто така и чиста земја.

 Горе споменатиот ајет (цитат од к*ранот) ни го пренесува кажувањето за народот на Мојсеј (Муса) кој во својство на нивен Божји Пратеник им наредува да навлезат на таа земја бидејќи во неа има големо добро и неизмерна благодет за нив. Мојсеј (Муса), нека е Божјиот мир над него, им се обраќа: „Тоа е земјата која што Бог ви ја ветил преку јазикот на вашиот татко Израил. Таа е наследство за верниците меѓу вас.“ Потоа им наредува да не се оттргнат од Светата војна за да навлезат во неа.

Тие побрзале да се оправдаат со зборовите: „Оваа земја во која ни наредуваш да навлеземе и да се бориме против нејзините жители, та, меѓу нив има мошне силни и застрашувачки луѓе со колосална физиономија! Ние не сме во состојба да им се спротивставиме и да ги победиме и не можеме да влеземе во неа сè додека се тие таму! Ако доброволно ја напуштат, па тогаш ние ќе ја населиме, во спротивно ние немаме сила да тргнеме против нив!“

 Ете, оваа историска случка е доволен доказ за важноста на оваа земја и нејзиното место кое го завзема пред Возвишениот Бог, а потоа пред луѓето уште од старата историја. Порано, ова подрачје на Бејтул-Макдис било познато под името Илја или Божја земја.

3. Исто така во к*ранот е спомната и преселбата на Ибрахим,[4] нека е Божјиот мир над него, од земјата на Келданите во Ирак кон Шам.[5] Возвишениот Бог вели: „И Ние го спасивме него (Ибрахим) и Лут (Лот) кон земјата која ја благословивме за световите.“[6]

Во коментарот на овој ајет стои како Бог го спасил Авраам (Ибрахим) од оганот на неговиот народ, го извлекол од нив и ја одредил неговата преселба кон Шам и кон Светата земја.

 Убејј ибн Ќаб вели дека Светата земја е во Шам. Катаде вели дека Ибрахим бил во Ирак, а потоа Возвишениот Бог го спасил упатувајќи го кон Шам.

 Кажано е дека токму тоа е подрачјето на кое луѓето после нивната смрт ќе бидат проживеани. На тоа место повторно ќе се спушти Исус (Иса), нека е Божјиот мир над него, и таму ќе биде убиен Деџалот.[7]

 Исламските теолози тврдат дека таа чесна и благословена земја е подрачјето на Шам, а посебно Палестина како географски дел од тоа подрачје. Возвишениот Бог таа земја ја избрал за преселбата на Неговиот миленик Ибрахим, нека е Божјиот мир над него, бидејќи тоа подрачје се одликува над останатите со својата благодет и светост.

4. Возвишениот Бог вели: „И на Сулејман (Соломон) силен ветар му потчинивме, по негова наредба дуваше кон земјата што ја благословивме. Ние постојано ги знаеме сите нешта.“[8]

И тука коментаторите на к*ранот тврдат дека благословена земја е подрачјето на Шам.

 Историчарите воделе посебна грижа за разбирање и одредување на границите на Шам. Некои од нив толерантно тврдат дека Шам почнува од горната северна граница на Сирија па преку пустината на Арапскиот Полуостров досега сè до Ирак. Додека, други тврдат дека тоа е само подрачјето на Палестина и пределите околу неа. Без оглед на тоа какви ставови постојат, едно е сигурно, Ерусалим (Кудс) се наоѓа во средиштето на Шам и тоа е консензус на исламските научници и историчари. Тоа го потврдуваат и голем број на преданија и теолошки текстови.

5. Величествениот к*ран ни укажува на промената на киблата од Бејтул-Макдис кон Мека: „Гледаме како со желба го фрлаш погледот кон небо, та, Ние сигурно ќе сториме да се свртиш кон страната која ја посакуваш. Па, управи го лицето свое кон Месџидул-Харам и каде било да се најдете, управете ги лицата ваши кон него...“[9]

Значи, Месџидул-Акса била страната кон која муслиманите се вртеа во нивните молитви за потоа тоа да се смени и тие да се свртат кон Мека. На оваа тема постојат голем број хадиси.[10]

Резиме: на Божјиот Пратеник Мухаммед му било наредено во неговиот намаз[11] да се сврти кон Месџидул-Акса. Во една прилика клањал во правец на Месџидул-Акса, а пред него била Ќаба.[12] Кога се преселил во Медина не бил во можност да стои пред Ќаба во правецот на Месџидул-Акса и Возвишениот Бог му наредил да се сврти само во правец на Месџидул-Акса. Ова го тврди Ибн-Аббас и сите други признати исламски теолози.

 Значи, дефинитивното свртување кон Месџидул-Акса се случило по пристигнувањето на Мухаммед, нека е Божјиот мир над него,  во Медина и траело околу седумнаесет месеци. За време на тој период Мухаммед, нека е Божјиот мир над него, во неговите дови[13] многу Го молел Возвишениот Бог да го одреди свртувањето кон Мека, некогашната кибла на Ибрахим, нека е Божјиот мир над него, Бог му ја услишал молитвата и му наредил да се сврти кон Мека. Божјиот Пратеник им се обратил на луѓето и ги известил за новата промена. Првата молитва кон Мека била салатул-аср или икиндија-намаз. Тоа е забележано во хадиските збирки на Бухари и Муслим.  

 Некои коментатори на к*ранот тврдат дека промената на киблата се случила кога Мухаммед, нека е Божјиот мир над него, веќе исклањал два реката од пладневниот намаз и тоа во џамијата Бени Селеме. Поради тоа таа џамија е наречена Месџидул-киблетејн или џамија на двете кибли.Од друга страна, пак, жителите на Куба[14]не ја слушнале веста сè до сабах-намаз[15]и тоа дури другиот ден како што е забележано во збирките на Бухари и Муслим. Ибн Омер вели: „Додека луѓето во Куба клањаа сабах-намаз, дојде еден човек и викна: Ноќва на Аллаховиот Пратеник, нека е Божјиот мир над него, му е објавен к*ран и наредено му е да се сврти кон Ќаба, па и вие сторете го истото!“ Лицата им беа свртени кон Шам, но тогаш се свртеа кон Мека.

6. Исто така голем број на ајети говорат појаснувајќи ја благодетта на Светата земја и подрачјето околу неа. Да се потсетиме на некои од нив.

„Славен нека е Оној Кој Својот роб ноќе го пренесе од Месџидул-Харам[16] до Месџидул-Акса, чија околина Ние ја благословивме за да му покажеме некои од знаменијата Наши. Аллах, навистина, сè слуша и сè гледа!“

„И на Сулејман силен ветар му потчинивме, по негова наредба дуваше кон земјата што ја благословивме. Ние постојано ги знаеме сите нешта.“

„О народе мој, влезете во Светата земја која Аллах ви ја одреди. Не повлекувајте се назад, та, навистина така ќе пропаднете!“

Мислам дека ова што го спомнавме е доволно, а и наведените ајети доволно зборуваат за светоста на оваа земја. Значи, нема никаква дилема дека свртувањето кон Бејтул-Макдис пред свртувањето кон Мека доволно ја појаснува важноста и светоста на тоа подрачје.

 Историјата ни раскажува дека Авраам (Ибрахим), нека е Божјиот мир над него, имал два сина кои биле родени во Палестина, а тоа биле Исмаил и Исак (Исхак). Меѓутоа, тие таму не останале туку се преселиле. Јаков (Јакуб), кого го нарекуваат и Израил, му е син на Исак (Исхак), а Јосиф (Јусуф) му е син на Јаков (Јакуб).

 Во к*ранот стои дека Јосиф (Јусуф), нека е Божјиот мир над него, е одведен како робје во Египет. Подоцна, Возвишениот Бог му дарува мудрост и знаење, и станува важен човек во тогашната влада, поточно, во денешен жаргон, министер за финансии. Тој побарал неговиот татко Јаков (Јакуб) и целото нивно смејство да се пресели во Египет. Во Величенствениот к*ран стои: „Одете со оваа моја кошула и ставете ја на лицето на мојот татко, та, тој ќе прогледа; и донесете ми го сето семејство ваше.“[1]

 Јаков (Јакуб), нека е Божјиот мир над него, со целото свое семејство се сели во Египет и не го напушта сè до својата  смрт. Така е завршена нивната преселба од Палестина. Значи, нема место за тврдењето дека Јаков (Јакуб) бил жител или пражител на Палестина. Историските дела во детали ги потврдуваат овие моменти. Ниедна генерација од лозата на Јаков (Јакуб) не останала во Палестина!!

 Од каде им е тогаш на Евреите правото да заговараат дека Палестина е нивна прататковина аргументирајќи го тоа со само привременото населување на Јаков (Јакуб), нека е Божјиот мир над него, на тие простори!?