Кој ја присвојува историјата?

Да, да...се однесува културно Дуле.
Тука нема збор.
Секоја чест за тоа......со него ми е најинтересно да разговарам




Изменето од Vladimir88 - 14.Март.2008 во 19:42

Јајца...
Сарафов беше врховистички агент..
Македонштината ја користеше како маска...
Он има кажано доста работи за македонците, но сепак тоа му беше маска...
Он беше бугарски агент..
Во весникот на Димитрија Чуповски има изјава дадено..

Ој Македонијо и Македонци..
Ние не сме срби, не сме бугари, него сме македонци..Македонскиот народ се осеќа независен од српскиот и бугарскиот народ...


Има доста работи кажано за македонците кои може да се употребат за доказ дека македонците постоеле(бидејќи НЕЛИ ОД ЕДНА СТРАНА признава дека МАКЕДОНЦИТЕ ПОСТОЈАТ).......но работата е тоа што он е врховистички агент, македонштината ја користел како маска....

Ако не ми веруваш нарачај си ја книгата од Градска Библиотека и види во предговорот што пишува..
Секој детал е запазен.....

А имам и писмо(од турски архив) каде се збори неговата поврзаност со бугарите..на Сарафов..









@TOME1


А ЗА ТАТАРСТАН ИМАШ СЛУШНАТО???

Изменето од Vladimir88 - 14.Март.2008 во 20:00

дуле напиша: Vladimir88 напиша: Ако не ми веруваш нарачај си ја книгата од Градска Библиотека и види во предговорот што пишува.. Секој детал е запазен..... Книгата од Градска Библиотека е од 1946 г. - комунистите са писали предговорот. Не верваj на комуньарите. Даj факти од кои да е видно што Сарафов е уништил книгата. овоJ предговор не чини.

Ај оди доле на крајот види што пишува....

дуле напиша: Vladimir88 напиша: Ако не ми веруваш нарачај си ја книгата од Градска Библиотека и види во предговорот што пишува.. Секој детал е запазен..... Книгата од Градска Библиотека е од 1946 г. - комунистите са писали предговорот. Не верваj на комуньарите. Даj факти од кои да е видно што Сарафов е уништил книгата. овоJ предговор не чини.

Ај оди доле и види на крајот што пишува...
Па ќе ти постирам....секој дел од книгата е запазен....секој дел е препишан од оригиналната книга..
Препишана е од оригиналот
А ако сакаш ќе направиме и споредба не е проблем...
Сега кога не ти одговара комуњарите а???
Ајде ако си спремен за споредба не е проблем, одма ќе ја направиме...
Ќе ти постирам еден дел од оригиналот, и еден дел ќе извадам од таа книга...

Под издавањето на таа книга се крие друга работа - финансиска а не културна.Браќата никогаш својот зборник не го крстиле Бугарски народни песни туку тоа е направено(прекрстено) од самиот издавач и нормално финансиерот на самата книга кој се уфрлил со уште неколку помали збирки во книгата сакајки да ја земе целата слава за него.Значи првата збирка која е во помал формат а е штампана во многу малку примероци во Цариград е крстена како Македонски народни песни а за неа се заслужни браќата 

Дали има издадени "Македонски народни песни"? Има ги. Само... што не са издадени во Цариград, а са издадени во Софиjа. И собирачи на песните не са бракьа Миладиновци а Коста Црношанов. А годината е 1956 г.
Църнушанов - Македонски народни песни. Текст и мелодии записал Коста Църнушанов. София, 1956.

А бракьата са издали "Бугарски народни песни" (по точно издал ги е само Константин Миладинов; брат му Димитар е бил веке во цариградските зандани и никогаж не е видел напечатан сборникот)

Зборникот на Миладиновци, насловен како "Бѫлгарски народни песни", излегува од печат во Загреб , во текот на јуни 1861 година. Македонската наука за литература го избегнува терминот "Б‘лгарски народни песни" од причини што со едно интервентно вклучување на 70 бугарски народни песни од страна на менторот на изданието, Хрватска бискуп Јосип Јурај Штросмаер и бугарскиот преродбеник Васил Чолаков , наспроти бројката од шестотини македонски народни песни, Константин Миладинов како издавач и редактор бил должен да се согласи со промената на првобитно најавениот наслов - Македонски народни песни. Без оглед што оваа епохална книга на Миладиновци се јавува по изданието на Стефан Верковиќ , таа во историја та на Македонска литература и Македонска култура воопшто си го зазема првото, водечкото место во презентацијата на македонското усно народно творештво. Од годината на првообјавата на Зборникот на Миладиновци, науката за литература кај Македонци те и Бугари те се уште не се одважила да го употребува компромисното име на насловот: "Македонски и бугарски народни песни", па до денес, книгата е преиздадена во повеќе од десет изданија.Бидеjќи во средината на ХІХ век не се правела разлика помеѓу Македонци и Бугари самите Миладиновци кога ги собирале песните пишувале дека ги собираат бугарски песни. Во овој Зборник на 538 страници голем формат се објавени вкупно 660 песни, од кои 584 македонски и 76 бугарски. Покрај тоа, во книгата се приклучени уште и Свадба обичаи од Струга и Кукуш , годишни обичаи од Струга, верувања, игри, преданија, сопствени народни имиња, пословици, гатанки и мал македонско-хрватски речник . Предговорот кон Зборникот на народни песни е приредувачки и толковен коментар кон неговите содржини. Приредувачкиот коментар, најпрвин, прецизно ги изложува податоците за соработувачкиот тим на кажувачките од една страна, и запишувачите, од друга. Наведени се имињата на кажувачките на македонските народни песни од кои се чуени најмногу песни (Деча Кавајова од Струга и Ѓурѓа Котева од Прилеп ), а искажана им е благодарност и на Рајко Жинзифов , кој ќе им помогне на браќата во запишувањето на народните песни од Македонија, како и на Васил Чолаков, со чие посредство ќе бидат вметнати седумдесет бугарски народни песни (согласно барањето на Ѓаково бискуп). Константин го споменува изоставањето на Богослужбените слова и Нота записи на песните во изданието, кои ќе ги изработи третиот брат, првиот македонски музиколог , Наум Миладинов , чиешто неспоменување ќе му помогне да ја избегне трагичната судбина на своите двајца браќа. Во продолжение, Константин ги изложува правопис ните принципи на запишувањето, кои се во функција на изворниот изговор на чуените песни, што е особено значајно за огласувањето на македонската изворна народна реч во овој зборник на македонската преродба. Независно што македонската народна песна е далеку помногубројна, таа е насловно наведена под името "бугарска" и сосема независно од тоа што во своите писма од Русија , Константин Миладинов забележува дека има намера да испечати македонски народни песни. Фонетика доследното бележење на песните и овозможи на македонската песна да се огласи во својата Акустика самобитност.