Народот кој ја ослободува жената

Ајде една идеја- слободата е обратнопропорционална од свесноста. Колку повеќе човек е свесен, толку помалку е слободен, оти свесност значи совест, правила, морални кодекси, одговорност, а се одалечува од инстинктот, од природата.

 
Меѓутоа свесноста е нешто непроценливо, бидејќи се гради и создава, развива. Создавањето по дефиниција е божји елемент, божја даденост. Божја даденост е и природата на луѓето.

Жената си ја живее својата природа, но патиштата таа ги открива и создава.

А љубовта и’ била отсекогаш императив и водач, таа е нејзин архетип.   

Ајша, да, западната жена може да биде слободна.

Нејзиното тело ( како и машкото) е по списанија, реклами, и на сцена во театар - бидејќи е уметност. Ослободено е од идејата на срам- во природата и природното нема срам; а се’ што е природно, е божје.

Мажите ја гледаат бидејќи е убава и им се допаѓа. Чувството на страст и посакување е исто- природно.

Природата е отворена пред нас и за нас таква каква што е, не е контролирана и управувана. Тоа можеби ќе значи лудило, но можеби ќе значи и расцут. 

На нас е да и’ пристапиме како што сметаме дека треба. Така се калеми она што ни е блиско и вредно, вистинско.

 
Порака една: да не гледаме веќе реклами- за наше добро, оти ужасно се глупави во последно време:)