Народот кој ја ослободува жената

ZA ANTONY
http://forum.idividi.com.mk/forum_posts.asp?TID=8361&PN=128

?

Изменето од Anthony - 19.Февруари.2008 во 19:46

a,koj toa gi ,...kamenuvashe zenite za ,...ne znam za shto!,....

he he brzo
ne e ubavo vaka javno da se gledat spagetive
no od druga strana ti nitu si snimal
pa nitu si im prodal spageti
pa ne si ti kriv za seto ova , neli?

brza напиша: ne znam dali e povekje smeshno,...ili zalosno,....ama ,...vazno e deka e ,...."slobodno"!

А од каде знаеш дека тие забулани шпагетојадачки се со сигурност муслиманки?
А што ако е монтирано клипче од некои како вас?
Затоа нема потреба од претерано кезење.

Положбата на жената муслиманка: мерило на прогресот

Низ истроијата на исламот положбата на жената муслиманка и правилниот друштвен однос помеѓу мажот и жената и нивната улога во муслиманкското друштво било многу актуелно.

Постојат многу к*рански ајети кои се однесуваат на овие прашања, како и многу хадиси кои укажуваат дека пред исламот, арапската култура била незадоволителна во оваа переспектива. Не е потребно да се посвети многу време во докажувањето на овој факт, бидејќи е веќе познато дека Арапите пред исламот, го закопавале живи своите ќерќи, само поради тоа што биле женски род.

Нормално дека има уште примери, како што е постоењето на различни облици на брак во предисламската Арабија, во кој ја редуцирале улогата на жената само на носилка на деца, без било какви права, дури и без право на љубов и посвета кон мажот, дури во некои случаи морале да им служат на повеќе мажи одеднаш како би ги задоволиле своите потреби за опстанок.

Кога исламот дошол тој ги цивилизирал арапските племиња, па така и се ширел како и квалитетот на цивилизациите станувал поголем; така и исламот се воздигнал, како и статусот на жената во муслиманското друштво.


И покрај фактот дека немуслиманите на Запад реторички достигнале висока положба, оптужувајќи го исламот дека има деградирачка идеја за жената и дека поддтикнува лош третман спрема нив. Факт е дека исламот е религија која не го прифаќа концептот за жената како ѓаволско суштество за заведување, кое е одговорно за првиот грев и пропаста на целото општество.

Исламот е тој кој на жената и дал право на наследување, право на избор на брачен другар и право на полна слобода и располагање со сопствениот имот. Исламот е тој кој прв ја опишал сексуалноста на човечкото суштество како работа на личен дигнитет, а не зло, уверувајќи не дека Аллах го наградува задоволувањето на човековата сексуалност кога таа се случува помеѓу чистите граници на Божанскиот закон, а го забранува целибатот и избеување на жената како чин кој излегува од границите на Божанскиот принцип кој представува ритуално обожавање. Овие принципи се однесуваат и на мажите и на жените.


Исламот е тој кој ја негирал идејата дека жените во текот на менструацијата се нечисти и нечесни, или зла среќа-објаснувајќи дека иако производите од менструацијата се нечисти, самата жена е чиста.

Исламот го воздигнал статусот на жената во друштвото пред сите модерни светски иницијативи во името на жената, а најистакнат е програмот на радикалните феминистки на ОН (кој ја предводи улогата на женската супериорност во освета за многуте неправди нанесени на жената, кои биле резултат на верувањето на ортодоксните христијани и евреи, а и паганизмот кој се здружил со нив) – Аллах вели дека меѓу луѓето се најдобри оние кои се најмногу свесни за Господ, без оглед дали се тоа мажи или жени.


Причините за минимизарањето на статусот на жената во изминатите неколку векови не се сосема јасни. Се имаат појавено многу терии кои го објаснуваат овој феномен, но сите заборавиле да го спомнат враќањето во предисламското незнаење, кое се појавило со цел да го преовлада чистото к*ранско и сунетско учење, и кое довело до тоа да жената биде исклучена од сите главни случувања во друштвото, нејзиниот глас згаснат, а нејзините свети права биваат игнорирани. Резултати се манифестираат со сиромаштво меѓу жените, малтретирање на жената со неправедните и неисламските закони и обичаји; емотивно, душевно и материјално запоставување на децата, низ одбивањето за образувањето на жената, и наметнување на строги правила кои не им биле наметнати на мажите.


Сето ова создава неблансирани, неправедни и екстремни интерпретации на значењето на поимот честа и чедноста, кои често пати брутално им се наметнуваат на жените но потполно биваат запоставени кога мажите се во прашање, така давајќи погрешна слика дека само жените се тие кои по законот треба да бидат чесни и крепосни, додека мажите можат да бидат неморални до таа мера да имаат воспоставено некои норми во муслиманските друштва кои сугерираат дека таквото неморално однесување на мажите е всушност маженствено или дел од неговата машка природа. Иако знаеме од теоријата, дека природата на луѓето е чиста, била таа женска или машка, ние сме прифатиле дека мажите се повеќе склони кон неморалот, па поради тоа требаме да ги толерираме нивните гравови, и покрај исламското сознание дека неморалот може и довел цели генерации на работ на пропаста.


Погрешните сфаќања кои сме ги прифатиле доаѓаат од предисламскиот период на незнаењето, па од незнаењето кое предходно преовладало во земјите кои го прифатиле исламот, и потоа повторно паднале во бранот на незнаењето и паганизмот, и од декадентниот неморал и невнимание према Аллах кој доаѓа од секуларното, либералното влијание на Западот. Овие концепти и традиции се пренесуваат во наследство од страна на генеациите како култура која е изведена од страна на религиите.


Денеска муслиманскиот свет е соочен со предизвикот на повторното воспоставување на чистиот и праведен ислам и повторното реетабилирање на неговите правила и принципи во муслиманскјите земји во форма на закон и елемнинирање на влијанието кое е причинител за падот на нашите друштва, а со тоа и падот на статусот на жената муслиманка. Со години исламот бил окривуван за неправдата која и била нанесена на муслимнаката, но вистината е се поочигледна: овие неправди се резултат на наметнувањето на колонијалистичките закони, како и неадекватноста и недостатокот на останатите религии и култури.


Со малку труд можеме да го следиме опаѓањето на статусот на жената муслиманка од времето на Пратенкот Мухаммед (Нека е Божјиот мир над него) па до денеска. Во денешното модерно време, падот на Османлиското царство најверојатно е најочигледниот пад на овој статус. Последното и финалното уништување на остатоците на исламскиот авторитет довел до тоа да секоја нова муслиманска земја, развива сопствен сет на закони, лишени од Шеријатот и притоа копирајќи ги општествените и правните системи на колонијалистичките сили. Во суштина овие закони биле секуларистички, а владетелите завземале големи позиции кои воглавно биле секуларистички и безбожнички, давајќи заклетви на верност на колонијалистичките сили во замена за позиција и власт. Ако нискиот статус на жената во современите муслимански друштва го препишеме на овој очигледен и значаен тек на развој, би можеле да дојдеме и до одговорот.


Сопирањето на историското опаѓање на исламскиот авторитет во муслиманскиот свет е предизвик за секој муслиман, но пред да се оствари овој подвиг, мораме да развиеме исламски политички и општествени идеали упатени кон многу современо друштвени, политички и економски предизвици кои не представуваат предизвик за муслиманите туку и за целиот свет. Во овие програми и идеали мораме да одадеме и значајна улога на жената во друштвото, допуштајќи им повторно да ги завземат своите места како природни соперници и сопатничка на мажот во воспставувањето на Исламот и ововекување на исламскиот стил на живеење.


Заедничкито квалитет на најдобрите е нивната борба и жртвување со цел воспоставување на вистината, и ослободување на целото човештво од оковите на незнаењето и грешењето. Вратата повторно мора да биде отворена како на жената би и се пружила прилика за исполнувањето на оваа задача, а чистиот квалитет на оваа борба мора повторно да стане тема на нашите напори.

Убав текст, Aicha.
Се сетив на нешто што еднаш ме заинтригира, ама немав прилика да го поставам прашањето. Може ќе знаеш да кажеш.

Во џамија (не тука, туку западна Европа), запознав група жени кои доаѓаа да учат, значи имаа верско училиште во џамијата. Секако, сите беа покриени, едни целосно во црн хиџаб, други во полесни материјали во боја. Една од нив, ми кажа дека е мажена, но не живее со мажот, т.е. татко и’ беше тој кој ја донесе во џамијата. Малку потпрашав како и зашто, само се насмеаа сите и ми одговорија- знаеме дека ти е чудно, не можеш да разбереш; и отиде муабетот во друг правец, не се доискажавме.
Сакав да прашам во кој случај може мажена жена да биде сеуште мажена, но да живее со родителите..и сеуште да биде член на заедницата, значи заедницата, џамијата не ја отфрла? Претпоставував дека можеби мажот ја отфрлил и се разведува од неа, ама некако имав впечаток дека тоа е можеби привремено. Плус, имав впечаток дека е некој вид казнување за нешто. Девојката изгледаше прилично тажно, и не учествуваше во муабетот како другите.