МУСЛИМАНСКИ ИЗУМИТЕЛИ ШТО ГО ПРОМЕНИЈА СВ

Zidarski,kolku da ne ti ostanam dolzen(toa ne e moj princpi),eve ti nesto za renesansata:

Renesansa u islamskom smislu može značiti samo ponovo rađanje, doslovno re-naissance, islamskih principa i normi, a ne ponovno rađanje nije–važno–čega. Svaki znak života nije znak istinskog života, a svaka aktivnost koja se zbiva među muslimanskim narodima nije bezuslovno islamska aktivnost, pogotovo u ovom dobu pomračenja mnogovrsnih razumijevanja istine. Renesansa se u islamskoj predodžbi podudara sa tedždidom, ili obnovom, koji se u tradicionalnom kontekstu poistovjećuju sa funkcijom obnovitelja ili mudžeddida. Islamska historija je bila svjedokom mnogih renesansi u pravom smislu riječi, izjednačenih sa aktivnošću mudžeddida u jednom ili drugom dijelu islamskog svijeta. Samo, mudžeddid uvijek bijaše utjelovljenje, par exellence, principā islama koje je nastojao ponovo uspostaviti i primjeniti na pojedinu situaciju. On se, dakle, temeljito razlikuje od “reformatora” u modernom smislu koji je obično “deformator”, jer želi da žrtvuje određeni aspekt islamske tradicije zbog ovog ili onog iskrslog faktora koji je najčešće prikazivan kao nešto čemu se je nemoguće oduprijeti i koji je nazivan “neizbježnim vremenskim prilikama”. Možemo se upitati šta bi se dogodilo sa islamom za vrijeme i poslije mongolske invazije da su takvi reformatori bili rašireni u to vrijeme i da su pokušavali prilagoditi islam onome što sigurno u ono vrijeme bijaše skup najnesavladivijih “vremenskih prilika”, da bi ga uskladili sa pobjednicima Mongolima i njihovim načinom života. Istinska islamska renesansa, prema tome, nije rađanje ili ponovno rađanje nečega što bi moglo biti u modi u određenom trenutku ljudske historije, već ponovna primjena principa istinske prirode islama.
SAYYID HUSEIN NASR

Daija - ja razbiram poentata na tvojot post, ama ochigledno tvoite lichni poznavanja od istorija na umetnost i kultura se dosta slabi. Na pogreshna tema razgovarash so mene - zatoa shto jas profesionalno se zanimavam so taa oblast i navistina imam ogromni poznavanja za ova.
Nekolku mnogu bitni zabeleshki.
Arapskoto vlijanie vrz Evropskata renesansa ili go nema ili e mnogu minimalno! (nekoj ovde spomna deka za Islamot renesansa znachi neshto drugo, seushte chekam odgovor shto tochno, bidejki godinite shto gi imavte spomnato prethodno, se utnati za 2 veka).
Za nikakvo literaturno vlijanie ne mozhe da se zboruva. Voopshto. Literaturno vlijanie vo Andalusija i drugi delovi na Shpanija - da, zatoa shto bila pod direktna arapska vlast, se do krajot na 15-ti vek, no samo za potsetuvanje, shpanskata renesansa, zapochnuva tokmu po izgonuvanjeto na arapite ottamu.
Spomna nekoi konkretni raboti (t.e. citirashe nekoja kniga), koi ochigledno voopshto nikogash ne si gi prochital. Epot za Sid, nema nikakvo arapsko vlijanie, naprotiv - ima, shto e mnogu chudno za geografskite okolnosti, dosta silno germansko vlijanie.
Dali si prochital nekogash bilo shto od Bokacho i Dante?! Nitu stihot, nitu stilot, nitu jazikot, a ushte pomalku temite im se vlijaeni od arapskata, potochno - muslimanskata kultura.
Teatarska umetnost, pod formata na kukleni teatri i teatar na senkite e prisuten vo arapskiot svet, no vlijanieto e vo obraten pravec, ne se arapite tie koi go sozdavaat, a go prifakjaat od dve strani - ednata e Persija (kade postoi od nekolku veka pred novata era) i od Shpanija, kade e pod ostatocite od romanskoto vlijanie. Zatoa - ako gi poglednesh arapskite dela vo taa oblast od toj period, jasno se razgranichuvaat dve sosema razlichni nachini na realizacija i idei.
"Sakramentalniot" teatar ne se pojavuva vo 13-tiot vek! Takanarechenite "moraliteti" se pojavuvaat nekolku veka porano (duri pred arapskite osvojuvanja) i se pod direktno vlijanie na crkovnite tekstovi. Kako metod na akterska igra se koristi rimskiot stil, a ne grchkiot, koj vo toa vreme e vekje otfrlen od upotreba. Tekstovite se istotaka pod vlijanie na rimskata scenska poezija od podocnnezhniot period. Duri - ima jasni sluchai kade shto postoechki rimski dela se prerabotuvani (zadrzhuvana e idejata, formata na stihot, izrazot - samo se postavuvani hristijanski likovi i situacii).
Za likovna umetnost, kako i za skulptura ne mozhe ni da stanuva zbor.
Osnovni pretstaviteli na renesansnata umetnost se slikarstvoto i skulpturata. Ima dva pravci - edniot e so religiozni motivi, no dosta razlichni od dotogashnite (koe, kako shto rekov nastanuva pod vlijanie na umetnicite koi doagjaat od Vizantija, begajki od turskata okupacija). Vtoriot pravec e vo mitologijata - pred se antichkata (delumno bibliskata) - no tuka osnovna karakteristika se golite tela.
Otvori bilo koja kniga po istorija na umetnost od toj period, kje vidish za shto zboruvam.
Za da nema nikakva zabuna - likovnata umetnost kaj Arapite rechisi ne postoi - osven vo formata na ornamentika, koja e sosema beznachajna od aspekt na likovnoto razvitie na Evropa.

Kako shto rekov vekje - koga pishuvate, citirate neshto, imajte barem jasna pretstava za shto tochno zboruvate. Toa shto nekoj nekade objavil nekakov tekst, ne znachi deka go pravi vistinit.
Da, arapskata kultura izvrshila vlijanie vo Evropa, no ne na nachinot na koj go pretstavuvate tuka i ne vo pogolemiot del od oblastite koi gi spomnuvate. Ako se interesirash navistina od temata, prochitaj malku istorija na umetnost i kultura, kje zboruvame povtorno.
So pochit,
Zidarski

biser напиша: Зошто имате потреба да ги промовирате НАЈГОЛЕМИТЕ МУСЛИМАНСКИ ИЗУМИТЕЛИ. Личи излитено и хендикепирано, како тие да се некои луѓе паднати од Марс. Па и ние христијаните сме чуле и читале за нив, секоја чест. Не ми е јасна поентата на темава. Поздрав

Мало потсетување:

Ibn Sina, Avicena, Abu Ali Husain ibn Abdullah Ibn-e Sina ili Abu Ali Al-Husain (980-1037)

Ти реков дека не можам вака?

Denes e sre}na okolnost i toa {to se zavr{ilo ili se zavr{uva vremeto koga vo prou~uvaweto na ova i na sli~ni pra{awa preovladuva ednostavnost i diskretnost od edna strana, kako i `elba za odbrana na nacionalnoto nasledstvo pred napadite, od druga strana. Namesto toa nastanala nova faza koja se odlikuva so vlo`uvawe na {to pogolemi napori na zacvrstvuawe na me|unarodnoto razbirawe, na izu~uvaweto na ~ove~kite kulturi kako na~ini na istaknuvawe na ~ove~koto edinstvo, pottiknuvawe na vistinska sorabotka vo otstranuvaweto na site vidovi nedorazbirawa i neprijatelstva. Otapena e ostricata na kolonijalisti~kata lakomost, se stremi kon vospostavuvawe na mir me|u site narodi i narodnosti na svetot bez ogled na nivnata razlika vo pogled na bojata na ko`ata, pripadnost na nacijata i religijata, politi~koto opredeluvawe, jazikot, kulturata i dr. Se uka`uva deka kulturniot procut so koj se odlikuvaat nekoi zemji od sovremeniot svet e rezultat na sukcesivnoto vlo`uvawe na site golemi kulturi koi ostavile neizbri{livi tragi vrz istorijata na ~ove{tvoto i negoviot progres i deka site narodi i narodnosti imaat pravo da u~estvuvaat vo raspodelbata na nivnite dobra, potoa da se polzuvaat so dostignuvawata na nivnata primena. Kulturnata istorija na celoto ~ove{tvo po~iva vrz sorabotkata, zemaweto i davaweto, i nema mesto za ~uvstvo od bilo kakov vid na superiornost na stranata koja dava, nitu za ~uvstvo na kakva bilo inferiornost na stranata koja zema.

Verojatno ova e smislata na zborovite na profesorot T. Kajler Jung (T. Cuyler Joung)[1] vo deloto Vlijanieto na islamskata kultura vrz hristijanskiot Zapad kade veli: „Ova e samo istoriski pregled koj ovde imal za cel da ni uka`e na golemiot kulturen dolg koj mu go dol`ime na islamot od onoj moment koga nie hristijanite, vo period od iljada godini, sme patuvale vo islamskite zemji i kaj nivnite profesori za da gi u~ime kaj niv umetnostite, naukite i filosofiite na `ivotot, a vo toa se projavuva i na{ata klasi~na kultura koja islamot tolku prekrasno ja ~uval s# dodeka Evropa ne bila sposobna po vtor pat da ja prifati i da ja prezeme na ~uvawe. Seto ova treba da se pome{a so du{ata so koja nie odime kon islamot, nosej}i mu gi na{ite kulturi i drugi darovi. Koga e taka, da mu odime toga{ vo sredba so ~uvstvo na ramnopravnost, vra}aj}i mu go stariot dolg. Nema da ja pre~ekorime granicata na pravednost ako mu vratime {to sme mu dol`ni so dobivka, tuku }e bideme pravi hristijani ako gi zaboravime uslovite na razmena i go dademe ona {to go imame od qubov i blagodarnost za storenoto ni dobro.“

Ovoj nov duh bil eden od osnovnite pottiknuvawa za predlogot kogo Generalnata konferencija na UNESKO na svoeto Dvanaesetto zasedanie (Novemvri-Dekemvri 1962.) go usvoila baraj}i Egipetskata nacionlana komisija na UNESKO da ja prezeme vrz sebe zada~ata na prou~uvawe na vlijanieto na arapsko-islamskata kultura vrz evropskata renesansa, ~ie {to prou~uvawe najprvin }e bide podgotveno na arapski jazik, a potoa }e se podgotvi izdavawe i na nekoi svetski jazici.

Pozdravuvaj}i go ovoj predlog, spomenatata komisija povikala grupa na egipetski eksperti od razni oblasti na duhovnoto tvore{tvo: kni`evnosta, naukata, filosofijata, umetnosta i drugi da predlo`at proektna programa za ova prou~uvawe i tek na negovoto ostvaruvawe. Komisijata postavila osnovna proektna zada~a koja bi bila od isklu~ivo nau~na priroda i trebala da opfati nekoi najnovi strani na odnosot pome|u arapsko-islamskata i evropskata kultura od po~etokot na renesansata, vo interval koj trae od dvanaesettiot do {esnaesettiot vek, da se vidi {to govorat nau~nite svedo{tva za onie podra~ja na evropskata misla koi vo spomnatiot period bile pod neposredno vlijanie na arapsko-islamskata misla.[2]

Komisijata odbrala devet nau~ni oblasti za svoe prou~uvawe, i toa: kni`evnost, filosofija, prirodni nauki, medicina, geografija, pomorstvo, istorija, arhitektura i izrabotka na umetni~ki predmeti i muzika, doveruvaj}i sekoja od ovie oblasti na nekoj od poznatite specijalisti.

Prou~uvaweto na spomnatite oblasti se odvivalo pod usvoena programa, pa istra`uva~ite, sekoj na svoeto podra~je, gi prou~uvale dostignuvawata na arapsko-islamskata kultura vo odredena oblast, potoa na~inite na nejzinata transmisija vo Evropa i oblastite vo koi evropskite misliteli bile pod nejzino vlijanie, sekako ako tie vlijanija postojat na po~etokot na renesansnoto vreme, valoriziraj}i gi vo duhot na komparativnoto istorisko istra`uvawe.

Messenger напиша: DAIJA напиша: Messenger напиша: Padisah напиша: <P =Msonormal style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt"><SPAN =post1><SPAN lang=PT-BR style="FONT-SIZE: 9pt; FONT-FAMILY: Verdana; mso-ansi-: PT-BR"><?:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /><o:p> </o:p></SPAN></SPAN> <P =Msonormal style="MARGIN: 0cm 0cm 0pt"><SPAN =post1><SPAN lang=PT-BR style="FONT-SIZE: 9pt; FONT-FAMILY: Verdana; mso-ansi-: PT-BR">Temelite na algebrata se od arapite<SPAN style="mso-spacerun: yes">  </SPAN>samiot zbor Al cebra e arapski. Arapite gi izmislile brojkite indusite nulata<SPAN style="mso-spacerun: yes">  </SPAN>a evropejcite gi koristat. </SPAN></SPAN><SPAN lang=PT-BR style="mso-ansi-: PT-BR"><o:p></o:p></SPAN> I koga bilo toa?   Dzoni boj, aj koga kje sletas vo Makedonija, pisi mi, kje se vi dime i kje ti objasnam Sto ti znachi ovoj komentar ? Tolku e tezhok odgovorot za da se objasni tuka so edna rechenica ili ima neshto drugo sto mi porachuvash ? Go chekam tvojot odgovor.