Инхибиција

Zborot inhibicija ne mi odgovara bas na ovoj kontekst. Pretpostavuvam deka mislis na potisnatite stravovi na koi ne im dozvoluvame da izlezat. Inhibicija znaci zadrzuvanje na nekoi vnatresni porivi da ne izlezat na povrsina, a stravovite koi gi imame bas i ne se pod nasa svesna kontrola, znaci ne mozeme da gi inhibirame, a i stravovite ne se bas porivi koi sakame da gi pustime da izlezat. Zatoa i mi e kontradiktorno prasanjeto. Zosto bi ja nadminale inhibicijata, za da gi pustime stravovite da vlezat vo nasite zivoti? Stravovite koi sme gi doziveale postojat ako ne vo nasata svest togas vo nasata potsvest. Najdobar nacin da se soocime so stravovite za koi sme svesni e da se zaprasame sto e toa sto ne plasi. Ima mnogu lugje od oblasta na filozofijata i psihologijata koi smetaat deka stravot ne e realen, tuku e produkt na iskustvoto t.e deka e naucen. Se sto sme naucile, moze i da go promenime vo nasite kognitivni semi.

Realno situacijata moze da se povtori, zboruvam na situacijata so lizgalisteto , no realno i mnogu polosi raboti mozat da se slucat, sto ne znaci deka ke se slucat. Ako gi cuvame stravovite, si gi ogranicuvame moznostite.  

Ne da gi pustime togas bi ni smetale, tuku da gi razoruzame ..

Цаци напиша: ]inhibiciju toj ti je prohibiciju

цаци оригинален си жими све


Изменето од zabegan - 22.Јануари.2008 во 22:11

Po mene inhibicija e potisnuvanje, kako da si vo avtobus, a mnogu ti se odi vo wc i gi mrazis site semafori, a treba da se potrudis nikoj da ne zabelezi kako ti e

Biserna_Devojka напиша: не,... не мислев да ги пуштиме стравовите во нашите животи.... туку сакв да кажам дека се плашиме повторно да не ги доживееме...... на пример ( знам дека сум досадна со примериве ама таа е  ) од кога другарка ми има паднато на лизгалиште и скршено нога... таа има страв повторно да оди таму.... ама сепак има желба да оди.... значи таа на некој начин се обидува да се спротистави на тоа,... гласчето што и вика да не оди...... таа сака.... ама на некој начин како да не може....

Во дадениов случај се работи за доживеан страв кој се надминува по принцип “клин се клином избија“

Инаку инхибиција е многу широк поим, може да се однесува на разни сфери од животот, многу инхибиции водат потекло од разни доживеани непријатности или пак се на несвесно ниво...како и да е ако се работи за некаква инхибиција која го попречува секојдневното “битисување“ секако дека треба да се “обработи“...зависи што е

jas ili nie напиша: ZAMISLETE DA IMATE STRAV OD POZNATI ILI NEPOZNATI LUGE DA GI DOZIVUVATE KAKO OPASNOST OD RAZGOVOR NE DAJ BOZE OD POVERUVANJE ILI USTE POLOSO PRIJATELSTVO, KOGA VI SE SVRTAT I POCNAT DA VE ANALIZIRAAT KAKO BIRO ZA INFORMACII KOE VEDNAS MORA DA SE ZLOUPOTREBI . BEZ RAZLIKA DALI E INHIBICIJA PRISUTNA PRI SREDBA ILI STRAV SE POVEKE NE POTISNAT - AMI SVESEN , ME INTERESIRA DALI NA NEKOJ VO FORUMOV MU E POZNAT NEKOJ NACIN ZA IZLEZ OD OVA . JOGA DA NO PRVITE DVE GODINI A POSLE TRGNUVAAT RABOTITE MNOGU VO LOSA PLANETA. DIJANETIKA DA ODLICNO AMA ELA DAJ SE VO RACETE NA NEKOJ DRUG. PSIHOANALIZA- TOA E PROMASENO . ETE AKO NEKOJ NESTO ZNAE POVEKE OD OVA NEKA ME IZNENADI.

Мислам дека постои слична тема на која јас веќе нешто пишував за овој проблем.
Имено, кај сите нас е присутен еден одбранбен, вроден механизам, кој просто може да се нарече “бори се или бегај“. Тоа е вграден аларм, кој го имаме сите и кој се “активира“ во случај на реална опасност. На пример, волк, тигар, непријател, манијак...нели, се лачи адреналин, срцето чука побрзо, се потиме, т.е. се спремаме за “борба“ или пак-“ќе му ја дувнеме“.

Е сега понекогаш се случува овој алармен уред да се вклучи без потреба (како аларм за пожар кој ќе се вклучи без претходно да има дим)...Тогаш настанува проблеееееееееееееем.... (страв од познати/непознати, отворен/затворен простор, јавен говор на пример, летање)....стравот врзан за објект или ситуација (фобија) или една општа анксиозност....(или пак страв од страв)

И што сега?
Не се секирај....

Ќе си најдеш добар невропсихијатар кој ќе разговара со тебе, ако сега тој страв земал замав , можеби ќе треба извесно време да земаш и терапија, терапијата ќе ти помогне додека си во процесот на соочување, а соочувањето со ситуациите од кои се плашиш треба да оди постепено (когнитивно бихејвиорална терапија)

И јогата , особено пранајамите помагаат  во регулација на анксиозноста особено да се надмине “плиткото“ дишење присутно кај стравот....

Одбегнувај  напитоци кои содржат кофеин (значи кафиња, кока кола и сл.)  и  многу шеќер во исхраната...

Научи се на техники на визуелизација,  прогресивна мускулна релаксација, јога рековме....сето тоа во склоп  со разговорите со квалификувано лице.

Нема магично стапче, но се што ти наброив заедно, во комбинација ќе даде резултат.


Изменето од maria_magdalena - 27.Јануари.2008 во 12:34