Дали сте блиски со родителите?

beleg напиша: ...MOZE E DOBRO DETETO DA GO NAPRAVI PRVIOT CHEKOR..EDNOSTAVNO NA MAJKATA ILI NA TATKOTO DA IM PRIJDE I DA DADE SHANSA.....

Имаш право општо гледано, но сепак (како што е и нормално, истото во случајов го правам и јас) тргнуваш од твоите односи со родителите, што за среќа се добри.

Ама не заборавајте, за жал, не само добрите луѓе имаат деца.

Понекогаш навистина родителите се тие што имаат вина - не зборувам за пубертет кога сите ни се криви а најмногу тие, туку за понатамошните односи. Очигледниот случај се немарните родители што прашуваат "што јадеше и што оценка доби" и со тоа завршува разговорот. Другиот, помалку очигледен а доста чест е кога се оправдуваат со тоа дека една мајка/татко не може да мисли лошо на своето дете и почнуваат да бараат премногу а да даваат премалку. А децата, дури и кога се деца по години, го чувствуваат тоа и како механизам на самоодбрана почнуваат да се оддалечуваат. Моите, да ги пофалам , беа од првите.




Изменето од Miriam - 27.Јуни.2007 во 02:33

*DrEaMeR* напиша: има деца коишто се ама буквално се им кажуваат на своите родители! Буквално сите нивни проблеми им ги кажуваат!

Kako sto ednas rekov ova e slucaj i so  moite deca i mene.
Mozebi e zacuduvacki no navistina e taka.
I jas i tie se nekako posigurni.

блиска сум со родителите,особено со мајка ми,ја чувствувам како најдобра другарка истовремено,а и сметам дека е потребна блискоста росител-деца особено во перодот на пубертет и адолесценција,кога маладите се уште се неоволно сигурни во себе и сами да одлучуваат за своите постапки,па затоа тука е потребна помошта и поддршката од родителот

*DrEaMeR* напиша: Блиски ли сте? Дали им ги кажувате сите ваши проблеми?