БИБЛИЈА - КОЈ ЈА НАПИШАЛ?

1.Побуната на Јеуда ,порано се десил од побуната на

2.Побуната на тевдас ,се случува по разговорот на Гамелјал

Те он волуме –книгата библе коментари вели:

Тевдас спом,енување по ова име најголем проблем е за

делата на апостолите,затоа што Гамелјал разговорот го има

Истата критика ја упатува и книгата те нју американ библе

3. Делата на апостолите 5-37 кои се споменува

4.Во делата на апостолите ,повекемината что се

 

Читајте го делатѕа на апостолите 9-1 ,каде за ова

1.Овде Павле ,од поглаварот на Ерусалим сака да се

 пишуваат писма за апостолите во сирија и да се пратат таму ,каде се знае дека тогаш поглаварот на ерусалим нема

2. Тогаш Сирија не е под римска империја него под

Значи што велит Лука е спротивно на историските

настани затоа што свештеникот на ерусалим нема никаква влијание надвор од палестина (тхе оригинал оф кристианити

 

 

Павле и верување во Исус:

 

 

Еве Павле кој сакал да ги затвори следбениците на Исус во

Овој дух кој се појавил пред Павле во делата на

 апостолите се објаснува на 4 разлишни места и во писмото

 

1:дела на апостолите 22-5-11

5. Као што ми сведочи и поглавар свештенички и све старешине;

Лука 22:66, Дела 4:5, Дела 9:2, Дела 23:1, Дела 28:17, Рим. 9:3

6. А кад иђах и приближих се к Дамаску, догоди ми се око подне да ме уједанпут обасја велика светлост с неба.

Дела 26:12

7. И падох на земљу, и чух глас, који ми говори: Савле! Савле! Зашто ме гониш?

8. А ја одговорих: Ко си Ти, Господе? А Он ми рече: Ја сам Исус Назарећанин, ког ти гониш.

9. А који беху са мном видеше светлост и уплашише се; али не чуше глас који ми говораше.

Дан. 10:7

10. А ја рекох: Шта ћу чинити, Господе? А Господ ми рече: Устани и иди у Дамаск, и тамо ће ти се казати за све шта ти је одређено да чиниш.

11. И кад обневидех од силне светлости оне, вођаху ме за руку они који беху са мном, и дођох у Дамаск

 

 

2.дела на апостолите 26-13-14

 

13. У подне, царе, видех на путу с неба светлост већу од сијања сунчаног, која обасја мене и оне што иђаху са мном.

14. А кад ми сви падосмо на земљу, чух глас где говори мени и казује јеврејским језиком: Савле! Савле! Зашто ме гониш? Тешко ти је противу бодила праћати се.

 

3.дела на апостолите 26 -16-18

 

16. Него устани и стани на ноге своје; јер ти се зато јавих да те учиним слугом и сведоком овоме што си видео и што ћу ти показати,

Дела 22:15, 2 Кор. 3:5, Гал. 1:12, Кол. 1:25, 1 Тим. 1:12

17. Избављајући те од народа јеврејског и од незнабожаца, којима ћу те послати,

Дела 9:15, Дела 18:6, Рим. 1:5, Гал. 1:15, 1 Тим. 2:7, 2 Тим. 1:11

18. Да им отвориш очи да се обрате од таме к виделу и од области сотонине к Богу, да приме опроштење греха и достојање међу освећенима вером мојом.

 

4. галатима 1-11-17

11. Али вам дајем на знање, браћо, да оно јеванђеље које сам ја јавио, није по човеку.

1 Кор. 15:1

12. Јер га ја не примих од човека, нити научих, него откривењем Исуса Христа.

Рим. 16:25, Ефес. 3:3, 1 Пет. 1:20

13. Јер сте чули моје живљење некад у Јеврејству, да сам одвише гонио цркву Божију и раскопавао је.

Дела 8:3, Дела 9:21, Дела 26:4, 1 Тим. 1:13

14. И напредовах у Јеврејству већма од многих врсника својих у роду свом, и одвише ревновах за отачке своје обичаје.

Јер. 9:14, Мар. 7:5, Филиб. 3:6

15. А кад би угодно Богу, који ме изабра од утробе матере моје и призва благодаћу својом.

Иса. 49:1, Иса. 49:5, Јер. 1:5, Лука 1:15, Дела 9:15

16. Да јави Сина свог у мени, да Га јеванђељем објавим међу људима незнабошцима; одмах не питах тело и крв,

Мат. 16:17, 2 Кор. 4:6

17. Нити изиђох у Јерусалим к старијим апостолима од себе него отидох у арапску, и опет се вратих у Дамаск

 

5.дела на апостолите  9-7

7. А људи који иђаху с њим стајаху и чуђаху се, јер чујаху глас а не виђаху никога.

 

 

 

Во овие 5 стихови авторот направил катастрофални грешки:

 

1.дела на апос. 26-12 и 22-9 вели дека патниците

2.дела на апостол. 26-14 патниците паднале на земја 

3.дела на апос. 22-10 и во 9-6 светлост,не објаснува

4.дела на апос.22-10 и во 9-10 Задачата ке ти се

објаснува во дамаск се вели а во 26-15 задачата одма

5. дела апост. 22-9 Оние кои биле до павле виделе

6.дела на апостолит. 9-9 слепецот павле кој го

7.дела на апостл 22-5-11 вели дека Павле се

окоравил значи станал слепец и да не дужам одел на кај дамаск  а во писмото на галатјаните 1-15-16 велит дека

 

Навистина јасно се гледа дека не можел павле да зборува со ова светлина или дух како што се тврди горенаведените стихови јасно тоа го кажува све се овие докажани измислици на Лука.

 

 

sleduva 

Павле го проповедува Библијата

 

новокомпонирана вера
новокопмонирана наука
новокомпониран глагол...

што е тука чудно?

не се потресувај толку студентски клуб, уште не сум ни почнал да го вадам арсеналот што го имам складирано за исламот...

немој да си излезеш и ти помодрен, како многумина пред тебе... Распрашај се убаво прво, кај калифот, мист, миралем, итн итн...

пријателче врска немаш
Св. ап. Павле станува апостол на чидесен начин односно бил повикан за апостол од бога дилемата заобрезанието настана ла за оние луѓе кои не биле јудејци дали ти требало прво да се обрезаат па да го примат христијанството па си свикале апостолски собор во 51 и долучиле дека не е потребно
Христос никој од стерозаветните закони не отфрли пошто он и самиот ги извршил бил обрезан принесувал жртва бил преставен пред храмот идр. но тој донесува посовршен закон од старозаветниот законот на љубовта за разлика од стариот закон кој бил закон на правото
никогаш небил проповедан како бог на некои мистерии или мистични појави
за света троица дека е бог има многу примери во стариот и во новиот завет (тројцата  патници кај дабот мамре, хрувимската песна идр.)
наброј кој еврејски ритуали се задржани денес во превославието
крстото кој то догаш бил на срамна казна сега станува симбол на неговата жртва за нас луѓето односно симбол на спасението

Авторот е Бог, писатели се ап. Павле, Силван и Тимотеј.

ООО Аџооо?

Вовед во насловите на книгите и нивно набројување:

 

         Христијаните своите книги ги делат на два дела:

        Прв дел: Книги за кои сметаат дека се напишани со

посредство на веровесници кои живееле пред Иса а.с1., и го нарекуваат "Стар Завет".

        Втор дел: Книги за кои сметаат дека се напишани со на- дахнение, по смртта на Иса а.с. и го нарекуваат "Нов Завет".

         Стариот и Новиот завет заедно ја сочинуваат "Библи - јата". Тоа е грчки збор со значење "книга", а на обвивката на таа нивна книга која ги содржи двата завета пишуваат "Свето Писмо". Првиот дел на нивното Свето писмо2 е Стариот завет и тој ги содржи следните посланија3:

         Книга на Постанок (Битие)

         Книга на  Излез (Излез)

         Левитски законик (Левит)

         Книга на броеви (Броеви)

         Повторен закон (Второзаконие)

         Овие пет книги се насловени како "Мојсиево Петокни - жие4" или Тора5. Тора е збор со хебрејско потекло а има значење: закон, право и подучување. Меѓутоа, тие денес под  зборот Тора го подразбираат Стариот завет т.е. "Мојсиевото Петокнижие" и следните книги:

         6. Јосиј 6

         7.Книга за Израелеви судии (Судии)

         8.Книга за Рут (Рута)

         9.Прва книга  Самоил

         10.Втора книга  Самоил

         11.Прва книга Цареви

         12.Втора книга Цареви

         13.Прва книга Летописи

         14.Втора книга Летописи

         15.Езра

         16.Неемија

         17.Естира

         18.Јов

         19.Псалми1 (Давидови )2

         20.Пословици (Соломонови)3

         21.Проповедник

         22.Песна над песни

         23.Книга на пророк Исаија

         24.Книга на пророк Еремија

         25.Книга плач Еремиин

         26.Книга на пророк Езекиел

         27.Книга на пророк Даниел

         28.Книга на пророк Осија (Хошеа)

         29.Книга на пророк Јоил (Јоел)

         30.Книга на пророк Амос

         31.Книга на пророк Авдија (Обадија)

         32.Книга на пророк Јона

         33.Книга на пророк Михеј

         34.Книга на пророк Наум

         35.Книга на пророк Хабакук

         36.Книга на пророк Софонија

         37.Агеј         

         38.Книга на пророк Захарија

         39.Книга на пророк Малахија (овој пророк живеел 420.г.

              п.н.е.)4

       Самирјаните5 од сите овие книги признаваат само седум:

       Мојсиевото Петокнижие, книга на Исус Навин (Јошуа) и

книга за Израелеви судии (Судии). Тој самирјански Теврат

(Тора) се разликува од хебрејскиот кој го прифатиле евреите

а пак тие два се разликуваат од грчкиот Теврат (Тора). Во  грчкиот Теврат (Тора) се наоѓаат седум посланија повеќе отколку во хебрејскиот, кои се нарекуваат апокрифни посланија а тие се :

         1.Барох ( израелски веровесник )

         2.Тобија

         3.Јудита

         4.Мудроста на Соломон

         5.Книга на Исус Навин (Јошуа)

         6.Прва книга за Макабејците

         7.Втора книга за Макабејците         

         И со ова грчкиот Теврат (Тора) опфаќа 46 посланија. А што се однесува до Новиот Завет што представува втор дел од нивното "Свето Писмо" тој сега содржи 27 посланија со следниве наслови:       

         1.Евангелие според Матеј

         2.Евангелие според Марко

         3.Евангелие според Лука

         4.Евангелие според Јован

       Поимот "Евангелие" е резервирано за овие четири посланија, па се користи изразот "Четирите Евангелија".

       Зборот "Евангелие" е земен од грчкиот збор "Инкилијус" или од коптскиот збор "Инклијун"кој значи "радосна вест" или "подучување". Меѓутоа тие денес под поимот "евангелие" подразбираат книги кои ги опфаќаат  сите книги на Новиот завет т.е. четирите Евангелија и следниве додатоци:

         5.Апостолски дела

         6.Јаковово послание

         7.Прво Петрово послание

         8.Второ Петрово послание

         9.Прво Јованово послание

         10.Второ Јованово послание

         11.Трето Јованово послание

         12.Јудино послание

         13.Послание до Римјаните

         14.Прво послание до Коринтјаните

         15.Второ послание до Коринтјаните

         16.Послание до Галатјаните

         17.Послание до Ефесјаните

         18.Послание до Филипјаните

         19.Послание до Колосјаните

         20.Прво послание до Солунјаните

         21.Второ послание до Солунјаните

         22.Прво послание до Тимотеј

         23.Вторп послание до Тимотеј

         24.Послание до Тит

         25.Послание до Филимон

         26.Послание до Евреите

         27.Откровение на Јован

         Според  тоа вкупниот број на посланија во Светото Пи-

смо кај христијаните има оваков редослед :

         Во хебрејскиот Теврат(Тора) : Стар завет(39) +Нов за- вет (27) = (66) посланија.

         Во грчкиот Теврат(Тора) : Стар завет (46) + Нов завет

(27) =  (73) посланија.

         Во 325.г.н.е. во градот Ница 1, по наредба на владетелот Константин (И )2 одржан е собир на христијански научници

поради донесување мнение за сомнителните посланија. Овој собир, откако се посоветил, донел одлука да се прифати само Јудиното послание  а отфрлат останатите (14) бидејки се

сомнителни, измислени и не прифатливи. Тие посланија се:

         1.Естира

         2.Јаковово Послание

         3.Второ Петрово Послание

         4.Второ Јованово Послание

         5.Трето Јованово Послание

         6.Јудино Послание

         7.Послание до Евреите

         8.Пословици (Соломонови)

         9.Тоба (Тобиј)

        10.Барух

        11.Книга на Исус Навин (Јошуа)

        12.Прво послание до Макабејците

        13.Второ послание до Макабејците

        14.Откровение на Јован

         Тоа јасно се глада во воведот на книгата Јудино Послание што ја напишал Јером1 (умрел 420 г.п.н.е.). Само по 39 г. (364 г.н.е.) се одржал нов собир на христијанските научници во градот Лудисија кој заклучува дека мора да се признаат првите седум посланија (види од број 1-7)  кои, претходниот собир во Ница ги отфрлил како исправни и неискривени, а наредните седум (види од 8-14) како лажни и искривени па не се дозволува нивно прифаќање.

    Собирот овие заклучоци ги потврдил и јавно ги прогласил.

Повторно по 33 години, (397 г.н.е.) се одржал  нов собир на христијанските учењаци во градот Картага,(се наоѓа во Туни- скиот залив)  кој заклучува дека мора да се признаат и другите седум посланија (од 8-14) кои ги отфрлиле претходните два собира сметајки ги сомнителни и лажни. Според тоа овој собир на Картага ги поништил заклучоците на претходните два  одржани собира и утврдил дека сомнителните и лажни посланија се всушност сите вистинити и прифатливи за пого- лем број христијани. И на ова се останало 12 векови, се до половината на 16 век кога се појавила протестантската секта и ги отфрлила следните книги:

         Јудино Послание

         Пословици (Соломонови)

         Книгата на Тобиј

         Книгата на Барохин

         Книга на Исус Навин (Јошуа),и

         Книга за Макабејците

         Од посланието "Естира" кое сочинувало (16) поглавја, протестантите  ги прифатиле само првите 9 поглавја (до кра- јот на третиот пасус  на десетото поглавја) а ги отфрлила сите од (четвртиот пасус  на десеттото поглавје ) се до крајот на 16 поглавје. За исправноста на таквата постапка тие ги

навеле следните докази:

         1.Хебрејскиот оригинален текст на овие посланија е

изгубен и постои само негов превод.

         2.Евреите од Ибрианско потекло не ги признаваат овие

апокрифни посланија на Стариот завет.

         3.Многумина христијани овие посланија ги отфрлаат и

не се согласуваат дека се исправни.

         4.Јером (умрел 420 г.) за овие посланија рекол дека не се

комплетни и доволни за да ги решат верските прашања.

         5.Клаус изјавил дека некои делови од овие посланија не-

можат да се прочитаа, особено Втората книга за Макабејците.

         Погледни, како, книгите што ги отфрлиле илјадниците претходници поради изгубеноста на нивниот оригинал, нивно

искривување, отфрлање од старана на евреите, станале кај

мнозина христијани прифатливи, надахнати и задолжителни

да се следат. А католичката црква1 и до денес ги прифаќа

сите апокрифни, сомнителни и лажни книги, сеедно припаѓале тие на Новиот или Стариот завет, следејќи ја одлуката од собирот на Картага.        

        

         А каква вредност и смисол има тоа што овие денес прифаќаат она што нивните претходници  го отфрлиле!?

         Одржаните собири претставуваат само темел и основа за разединување на христијаните кои се сомневаат во исправноста и божественото вдахновение на нивните книги.