Македонци кои никогаш нема да се заборават

Одржан помен парастос во чест на осумте трагично загинати бранители во Вејце

---

Тетово, 28 април (МИА) - Во црквата „Свети Кирил и Методиј“ во Тетово денеска се одржа помен парастос во чест на осумте трагично загинати бранители кои беа убиени на денешен ден во 2001 година во близина на тетовското село Вејце.

На панихидата покрај членовите на семејствата на загинатите присуствуваа и премиерот Никола Груевски, министерката за внатрешни работи, Гордана Јанкуловска и министерот за транспорт и врски Миле Јанакиевски, а ја отслужија свештенослужители од тетовското архиерејско намесништво.

- Владата на Македонија во континуитет настојува да им изрази поддршка на семејствата на загинатите бранители. Токму во текот на вчерашниот ден лично премиерот Груевски им ги врачи клучевите од становите кои со решение им беа доделени уште во 2002 година. Поддршката која ја даваме на оваа категорија граѓани ќе продолжи, оти тие направија многу за Македонија, изјави по завршувањето на помен парастосот министерката Јанкуловска.

Во 2001 година кај Вејце загинаа вкупно осум припадници на безбедносните сили, а шест беа повредени.

Кај Вејце загинаа Роберт Петкоски од селото Бунарџик, Скопје, Бобан Трајкоски од Куманово, Игор Костески од Скопје и Миле Јаневски од Македонска Каменица сите припадници на единицата Волци при АРМ и нивните колеги од единицата на МВР „Тигри“, Марјан Божиноски од Битола, Илче Стојаноски од село Породин, Кире Костадиноски од Горно Оризари и Бошко Најдоски од Долно Оризари и двајцата од Битола.

.........se prisetivme denes i gi posetivme nivnite vecni domovi.........

Овој податок е за пред или за по 2006 год. бидејки како што знам а еве и прочитав погоре за овие осум семејства дека се потполно згрижени дури и клучевите од становите ги добиле на рака.
Како еден од учесниците во конфликтот знам барем дека за тоа се води грижа и тоа не само од државата туку и од МПЦ - што е право право е.
Слава на загинатите - За Македонија живееме за Македонија и умираме

Јас мислам дека сите оние кои учествуваа во војната а што имале потреба од било каква помош(побарале помош) државата им помогнала.Како на пр. со вработувања,инвалидски пензии,станови,школувања и уште многу други бенифиции но сето тоа е за сите оние кои поминале на терен барем 30 дена(пак од искуство ти кажувам)

Boogie напиша: Јас мислам дека сите оние кои учествуваа во војната а што имале потреба од било каква помош(побарале помош) државата им помогнала.Како на пр. со вработувања,инвалидски пензии,станови,школувања и уште многу други бенифиции но сето тоа е за сите оние кои поминале на терен барем 30 дена(пак од искуство ти кажувам)

Ocigledno ne se razbirame. Ne e vo red tie da baraat ako imaat potreba, tuku so zakon bi trebalo da im sleduva penzija na onie deca i soprugi cii tatkovci ili mazi poginale na borbena pozicija ili licata koi ostanale invalidi , bi trebalo da dobijat voeni invalidski penzii, ne e isto invaliditet od bolest ili povreda na rabota i voen invaliditet.

Sekoja cest za pomosta okolu vrabotuvanje , skoluvanje....megjutoa ne e vistinskoto resenie i toa sto tie bi trebalo da imaat.

Pak ovde ke go spomenam Pirganovski...sto ima toj od ovaa drzava osven sto lezi tamu i na kraj koj znae i dali drzavata ke gi snosi bolnickite trosoci.

butel2 напиша: Boogie напиша: Јас мислам дека сите оние кои учествуваа во војната а што имале потреба од било каква помош(побарале помош) државата им помогнала.Како на пр. со вработувања,инвалидски пензии,станови,школувања и уште многу други бенифиции но сето тоа е за сите оние кои поминале на терен барем 30 дена(пак од искуство ти кажувам) Ocigledno ne se razbirame. Ne e vo red tie da baraat ako imaat potreba, tuku so zakon bi trebalo da im sleduva penzija na onie deca i soprugi cii tatkovci ili mazi poginale na borbena pozicija ili licata koi ostanale invalidi , bi trebalo da dobijat voeni invalidski penzii, ne e isto invaliditet od bolest ili povreda na rabota i voen invaliditet. Sekoja cest za pomosta okolu vrabotuvanje , skoluvanje....megjutoa ne e vistinskoto resenie i toa sto tie bi trebalo da imaat. Pak ovde ke go spomenam Pirganovski...sto ima toj od ovaa drzava osven sto lezi tamu i na kraj koj znae i dali drzavata ke gi snosi bolnickite trosoci.

Тотално погрешно се разбираме бидејки ти воопшто незнаеш што е одбрана во Македонија.Во Македонија секој граѓанин е бранител на својата земја по право на раѓање а не по некаков закон,значи ако си роден и живееш во Македонија твое морално право е да живееш(бранејки ја) и ако треба да загинеш(бранејки ја) за оваа земја.Секој оној кој не се јавил на повикот за резервиста е морален предавник и кукавица но законски има право да не се пријави и да избега било каде или да остане и да гледа како неговите сонародници гинат за истата земја каде што живее и тој.Е сега истиот тој закон на истата земја - МАКЕДОНИЈА обезбедува паричен,здравствен и социјален надоместок додека си во резервниот состав на Армијата на Македонија кој подоцна гарантира за демилитаризирање и враќање на резервниот состав во предвоената состојба без разлика дали си ти вработен или невработен.Значи законот не дава никаква гаранција за вработување или не дозволува вработениот да остане без работа поради отсуството од работното место.Во случај на загинат припадник на резервниот состав на АРМ или МВР државата со истиот тој закон е задолжена да ги обезбеди членовите од потесното семејство(син,керка или сопруга) во секоја материјална смисол која семејството не ја поседува(стамбен простор,вработување,школување или било какво социјално згрижување со дополнување на воена пензија која ја добиваат членовите од потесното семејство).
Со еден збор државата и пред воениот конфликт го имала овој закон кој е наследен од бивша Југославија и нема спорен момент за било што, а тоа што многу припадници сакаа да живеат на грбот на државата само затоа зошто биле активирани од АРМ или МВР а не виделе ниту еден ден од конфликтот тоа верувај ми дека не е до било која влада или министер туку до самите луѓе кои сакаат преку леб погача.За време на конфликтот секој резервиста припадник на вооружените сили на Македонија без разлика на тоа дали е во МВР или АРМ имаше паричен надоместок од 36000 ден. за присуството во касарна,плус надоместок за теренско дејствување и тоа во зависност од колку денови поминал на терен.Ова со сигурност го знам бидејки јас бев таму

Можеби се термини од некој бивш систем не викам не но истите термини треба да се запрашаме дали се вистински и добро категоризирани бидејки како што гледам забележуваш дека деца на екс политичари,предавници и кукавици денеска се директори и добро ситуирани господа.Не дека им завидувам бидејки и да ми дадат се на светот што го имаат јас со нив не би се сменил,можеби затоа зошто така ме воспитал бившиот систем или затоа зошто така ме учеле моите родители незнам точно да кажам зошто но знам дека никогаш не би го мењавал мојот обичен смртнички живот со нивниот богаташки а кукавички.
Грешка си голема дека не земаат семејствата на загинатите воени пензии бидејки земаат и тоа јас ти го гарантирам.Не земаат пензии оние луѓе кои биле осигурани пред да им престане договорот за работа т.с. платениците во АРМ како што е Пиргановски бидејки тој како и секој вработен кога ке изгуби работа поради било која причина останува без социјална и здравствена грижа но за тоа секој човек е свесен и знае дека доколку не се пензионира неговата социјална и здравствена грижа е пропадната.Не ги оправдувам ниедните власти од 2001 па до денеска што не се заинтересирале за него туку само сакам да кажам дека немора да си учесник во конфликтот 2001 за да бидеш еден од тие луѓе.Татко ми е таков случај кој не е вработен а е стар,никој нема да го вработи а во пензија неможе да влезе бидејки сеуште нема години за пензија,беше 5 год. под биро и пред две години и тоа заврши сега е социјалка и никој ништо неможе да превземе во врска со тоа.Но барем тој не се жали и самиот вели дека поубаво ке остане на таков случај отколку утре тој заради пензијата да му завземе место на некое младо момче кое топрва треба животот да го види и проживее а тој веке поминал и видел доста убави работи во животот.
Една работа сум сигурен - премногу сме станати дифтари сите,незнаеме што е сочувство и дружба,нашиот колективен живот заврши со доаѓањето на оваа бесконечна транзиција и сега стануваме душмани на се што е околу нас па дури и на сопствените комшии и најблиски.Размисли Бутел дали вреди оваа себичност и омраза кон сопствениот народ,практично се мрзиме помеѓу себе а барем мене така ми збореле - РАЗДЕЛИ ПА ВЛАДЕЈ а ние поразделени од моментално мислам дека никогаш нема да бидеме,дури и сопствените успеси повеке не ги признаваме.