|
|
Љубовна поезија |
Внеси реплика 
|
страница 123 34> |
| Автор | ||||
aurin 
Нов член 
Регистриран: 04.Септември.2006 Статус: Офлајн Поени: 5 |
 Опции за коментарот
 Благодарам(0)
 Цитирај Одговор
 Тема: Љубовна поезијаИспратена: 04.Септември.2006 во 00:46 |
|||
|
Колку си убава! Не се штади - љуби ме! Љуби ме! Навистина си убава - веруваj ми. Не ме изгубваj никогаш - откриваj ме, И колку ми е невaзможно... Колко си Колку си убава! Христо Фотев од Бургас http://burgas.blog.com.mk/node/42126Изменето од mamma - 29.Март.2008 во 22:16 |
||||
 |
||||
|
aurin
Нов член
Регистриран: 04.Септември.2006 Статус: Офлајн Поени: 5 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 04.Септември.2006 во 10:22 |
|||
|
COH
Како икони убави сте сите, по-убавa си ти од нив. Говорjа со пелтечење, на слоги, од љубов, од засраменост и страв. И ништо не успевам да ти кажувам - стопувам се, занемен, тих и пуст. А знаех сите збори, дури понекогаш ги казжувах наизуст. Но ветер раскинува тенката завеса, исчезнува сешто, изнесува темен прав. Сега незнам иконите каде са, но знам дека ти си заедно со нив. Сонот се сврши. Кршливото глуварче издува своето облаче од пердув. Sвони ми телефонот. Буден сум, макар дека преправам се во кревета си на глув. |
||||
|
||||
|
aurin
Нов член
Регистриран: 04.Септември.2006 Статус: Офлајн Поени: 5 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 04.Септември.2006 во 10:23 |
|||
|
ИЗНЕВЕРА
Заплака мирно во жешкиот миг, разбрала ненадејно дека те мамja. Да беше ми ударила плесник, да беше ме замерила со камен. Да бе кон мене останала со грб - ова, што всушност сум заслужил. Но ти стоиш во достоината си скрб, а аз пред тебе и ситен, и излишен. И светиш како фосфор од тага - раскинува те ненадејната ти рана. Немокен сум пред твоjaта рака, коja ми подаваш, за да стана. Поздрав од Бургас http://burgas.blog.com.mk/node/42051 |
||||
|
||||
|
Queen Bitch
Сениор 
Регистриран: 06.Април.2006 Локација: Macedonia Статус: Офлајн Поени: 1041 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 23.Септември.2006 во 20:12 |
|||
|
Чекори - Пол Валери
Чекорите твои свети, кога ќе се родат
од мојата тивкост, сонувани, а празни,
во моето бдеење тие одат
занемени и мразни.
Колку се тивки, во себе збрани,
о, чиста душо, сенка што боли!
Боговите!... Се со страв што ме храни
ми носат твоите стапалки голи!
Ако усните од далеку што идат
со бакнеж ме закрепнат в спокој
за очите што копнеат да те видат
во мислите мои длабоко.
ЗАСТАНИ, мило мое волнување,
те има и те нема, а во мене стоиш,
не брзај со нежно исполнување
кон оној чиј копнеж го поиш.
Зашто сето ова предолго време
живеев чекајќи те во мечтите свои,
А СРЦЕВО НЕ БЕШЕ НИШТО ДРУГО
ОСВЕН ЕХО НА ЧЕКОРИТЕ ТВОИ.
|
||||
|
Don't wory be happy :)
|
||||
|
||||
|
babuska
Група 
Регистриран: 12.Август.2006 Статус: Офлајн Поени: 58 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 23.Септември.2006 во 22:22 |
|||
|
||||
|
||||
|
kandid
Сениор
Регистриран: 26.Август.2006 Статус: Офлајн Поени: 664 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 23.Септември.2006 во 22:34 |
|||
|
Ti me ne volis i ne zelis,zar
lep nisam nimalo,mala?
Ne gledajuci,od strasti uz zar
na rame mi je tvoja ruka pala.
Sa kezenjem,mlada,osecajnim
ja s tobom nisam ni nezan,ni zao.
Koliko si ih milovala sjajnih?
Ko ti je dosad ruke,usne dao?
Znam,oni su prosli kao senke,mila,
ne dodirnuvsi tvoj oganj u snima.
Na kolenima mnogim si bila,
a sada,evo,sedis na mojima.
Neka ti oci trepavica rubi,
neka ti u misli dodze drugi neko.
Ta i ja te bas jako ne ljubim
tonuc u nesto drago i daleko.
Ovu vatru sudbinom ocajnom
ne zovi,veza lakoumna to je.
Kao sto smo se susreli slucajno
rastacemo se uz smesak nas dvoje.
Svojim putem otici ces u smiraj
da prokockas dane i plac novi.
Neljubljene samo ti ne diraj,
negorene nikako ne zovi.
U corsokaku s drugim ces se naci,
o ljubavi brbljajuc bez svesti.
Tad cu mozda u setnju izaci
i sa tobom ponova se sresti.
Blize pleca okrenuvsi drugom
i malo se pognuv ne misleci.
"Dobro vece",reci ces mi s tugom,
"Dobro vece,mis" i ja cu reci.
I nista nece dusu da zanjise.
Nit u drhtanje moze da je svali.
Ko je ljubio,taj ne ljubi vise.
Izgorelog niko ne zapali.
|
||||
|
||||
|
kandid
Сениор
Регистриран: 26.Август.2006 Статус: Офлајн Поени: 664 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 26.Септември.2006 во 01:58 |
|||
|
Tamnicareva pesma-Zak Prever
Kuda lepi tamnicaru
Sa tim kljucem poprskanim krvlju?
Idem da oslobodim onu koju volim
Ako jos ima vremena
A nju sam zatvorio
Na najskrovitijem mestu svojih zelja
Na najdubljiem mestu svojih nemira
U lazi buducnosti
U gluposti zaklinjanja
Hocu da je oslobodim
Jer hocu da je slobodna
Po cenu i da me zaboravi
Po cenu i da ode
Pa cak i da se vrati
I da me jos voli
Ili da zavoli drugog
A ako joj se taj dopadne
Pa ona ode
Zacuvacu samo
Zacuvacu vecno
Na svojim dlanovima
Do posljednjeg dana
Blagost njenih grudi izvajanih ljubavlju
|
||||
|
I posle mene-POTOP!!!
|
||||
|
||||
|
kandid
Сениор
Регистриран: 26.Август.2006 Статус: Офлајн Поени: 664 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 12.Октомври.2006 во 01:32 |
|||
|
I povedoh nju do reke,
devojkom je smatrajuci, no, udata ona beљe. Zbilo se na Svetog Jaga, u podesno nocno vreme, kad pogase fenjeri se i zrikavci kad zasvetle. Na izmaku krajnjih kuca dodirnuh joj grudi snene, љto se odmah rascvetaљe ko zumbula kite jedre. I љumeli nabori su uљtirkane suknje njene kao komad svile љto, od oљtrica deset secen. S krunama bez srebra sjajnog naraslo je sve drvece, dok lajaљe vidik pasa u daljini, preko reke. Kad predosmo glog i trske i kupina oљtre vreћe, od njezine punde osta na tlu blatnom udubljenje. I ja na to maљnu skidoh, ona haljinu sa sebe, ja - opasac s revolverom, ona - prslnik sav izvezen. Ni smilje ni љkoljke morske nisu takve puti neћne, ni kristali na mesecu takvim sjajem ne trepere. Bedra njena beћahu mi kao ribe uplaљene, do pola hladnoce pune a od pola osvetljene. I po putu najboljemu jezdio sam noci cele, bez stremena i bez uzde, vrh omice te sedefne. Ne ћelim, jer covek jesam, da pomenem љta mi rece, pamet zadrava nalaћe mi da se time ne razmecem. Prljavu od poljubaca i peska, nju ponesoh s reke; do se s vetrom macevahu ljiljanove sablje bele. Pokazah se kao pravi Ciganin љto zna ko jeste. Ja poklonih kotaricu Njoj od trske ispletene, Al u nju se ne zaljubih, jer udata mada beљe, kaza mi da devojka je kad povedoh nju do reke. |
||||
|
I posle mene-POTOP!!!
|
||||
|
||||
|
kandid
Сениор
Регистриран: 26.Август.2006 Статус: Офлајн Поени: 664 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 22.Октомври.2006 во 01:21 |
|||
|
POGLEDAH TI U OCI
Pogledah ti u oci Misleci na tvoju dusu. Beo oleander Pogledah ti u oci Misleci na tvoja usta Crven oleander Pogledah ti u oci Bila si mrtva Crn oleander F.G.Lorka |
||||
|
I posle mene-POTOP!!!
|
||||
|
||||
|
kandid
Сениор
Регистриран: 26.Август.2006 Статус: Офлајн Поени: 664 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 22.Октомври.2006 во 02:14 |
|||
|
Опрости, мајко много сам страдо,
многе сам грехе покајо ја; све што је срце снивало младо, све је то јаве сломио ма'; за чим сам чезно, чему се надо, све је то давно пепо и пра', на угод живу пакости жуте, Санта Мариа делла Салуте тровало ме је подмукло, гњило,
ал ипак нећу никога клет; што год је муке на мене било, да никог за то не криви свет: Јер, што је души ломило крило, те јој у јеку душило лет, све је то с ове главе, са луде, Санта Мариа делла Салуте! Тад моја вила преда ме грану, лепше је овај не виде вид; из црног мрака диван ми свану, ко песма славља у зорин свит; сваку ми махом залечи рану, ал тежој рани настаде брид: Што ћу од миља, од муке љуте, Санта Мариа делла Салуте? Зар мени јадном сва та дивота?
Зар мени благо толико све? Зар мени старом, на дну живота та златна воћка што сад тек зре? Ох, слатка воћко танталска рода, што ниси мени сазрела пре? Опрости моје грешне залуте, Санта Мариа делла Салуте. Две се у мени побише силе, мозак и срце, памет и сласт, дуго су бојак страховит биле, ко бесни олуј и стари храст; напокон силе сусташе миле, вијугав мозак одржа власт, разлог и запон памети худе, Санта Мариа делла Салуте. Памет ме стегну, ја срце стисну', утекох мудро од среће, луд. утекох од ње - а она свисну. Помрча сунце, вечита студ, гаснуше звезде, рај у плач бризну, смак света наста и страшни суд - О, светски сломе, о страшни суде, Санта Мариа делла Салуте! ---Laza Kostic
|
||||
|
I posle mene-POTOP!!!
|
||||
|
||||
|
kandid
Сениор
Регистриран: 26.Август.2006 Статус: Офлајн Поени: 664 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 22.Октомври.2006 во 03:17 |
|||
|
Da ona na Kokolo e talent...A ova sto sleduva e prazno tresenje na nepovrzani zborovi PESNIK MOLI SVOJU LJUBAV DA MU PISE
Ljubavi moje krvi, smrti ziva, nema, zalud ocekujem rec pisanu tvoju i mislim s cvetom koji gubi boju, kad zivim bez sebe, bolje da te nemam. Uzduh je besmrtan. Stena, mira puna, ne poznaje senu nit se od nje krije. Srcu unutrasnjost od upotrebe nije onaj med smrznuti sto ga toci luna. No ja to potrpjeh. Razdreh vene za te, a tigar i golub u tvojem struku od bola ujeda i ljiljana pate. Stog recima ispuni moju ludu muku, ili me pusti da zivim u tisini, u noci moje duse vecnoj pomrcini. Federico Garcia Lorca |
||||
|
I posle mene-POTOP!!!
|
||||
|
||||
|
kandid
Сениор
Регистриран: 26.Август.2006 Статус: Офлајн Поени: 664 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 23.Октомври.2006 во 00:12 |
|||
|
Стрепња Не, немој ми прићи! Хоћу издалека да волим и желим твоја ока два. Јер срећа је лепа само док се чека, док од себе само наговештај да.
Не, немој ми прићи! Има више дражи ова слатка стрепња, чекање и страх. Све је много лепше донде док се тражи, о чему се само тек по слутњи зна.
Не, немој ми прићи! Нашта то и ћему? Издалека само све ко звезда сја; издалека само дивимо се свему. Не, нек ми не приђу ока твоја два!
|
||||
|
I posle mene-POTOP!!!
|
||||
|
||||
|
kandid
Сениор
Регистриран: 26.Август.2006 Статус: Офлајн Поени: 664 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 23.Октомври.2006 во 00:19 |
|||
|
Volio sam Vas; i ljubav jos, mozda,
Volio sam Vas nijemo i bez nade,
By Puskin Изменето од kandid - 23.Октомври.2006 во 00:20 |
||||
|
I posle mene-POTOP!!!
|
||||
|
||||
|
kandid
Сениор
Регистриран: 26.Август.2006 Статус: Офлајн Поени: 664 |
Опции за коментарот
Благодарам(0)
Цитирај Одговор
Испратена: 23.Октомври.2006 во 01:56 |
|||
|
Ne daj se Ines
(stihove napisao Arsen Dedic) Ne daj se Ines Ne daj se godinama moja Ines Drukcijim pokretima i navikama Jer jos ti je soba topla Prijatan raspored i rijetki predmeti Imala si vise ukusa od mene Tvoja soba divota Gazdarica ti je u bolnici Uvijek si se razlikovala Po boji papira svojih pisama, po poklonima Pratila me sljedeceg jutra oko devet do stanice I rusi se zeleni autobus tjeran jesenjim vjetrom Kao list niz jednu beogradsku padinu u vecernjem sam odijelu i opkoljen pogledima Ne daj se mladosti moja, ne daj se Ines Dugo je pripremano nase poznanstvo I onda slucajno uz vrucu rakiju I sa svega nekoliko recenica, lose prikrivena zelja Tvoj je nacin gospodje i obrazi seljanke Prostakuso i plemkinjo moja Pa tvoje grudi, krevet I moja soba objesena u zraku kao naranca Kao narancasta svjetiljka nad zelenom i modrom vodom Zagreba Proleterskih brigada 39 kod Prkovicka Pokisla ulica od prozora dalje i sum predvecernjih tramvaja Lijepi trenuci nostalgije, ljubavi i siromastva Upotreba zajednicke kupaonice I "Molim Vas, ako netko trazi" Ne daj se Ines Evo me ustajem tek da okrenem plocu Da li je to nepristojno u ovakvom casu Mozart Requiem Agnus Dei Meni je ipak najdrazi pocetak Raspolazem s jos milion njeznih I bezobraznih podataka nase mladosti Koja nas pred vlastitim ocima vara, i krade, i napusta Ne daj se Ines Poderi pozivnicu, otkazi veceru, prevari muza Odlazeci da se pocesljas u nekom boljem hotelu Dodirni me ispod stola koljenom Generacijo moja, ljubavnice Znam da ce jos biti mladosti, Ali ne vise ovakve - u prosjeku 1938 Ja necu imati s kim ostati mlad ako svi ostarite I ta ce mi mladost tesko pasti A bit ce ipak da ste vi u pravu Jer sam sam na ovoj obali Koju ste napustili i predali bezvoljno A ponovo pocinje kisa, Kao sto vec kisi u listopadu na otocima More od olova i nebo od borova Udaljeni glasovi koji se mijesaju Glas majke prijatelja, kceri, ljubavnice, broda, brata Na brzinu pokupljeno rublje pred kisu I nestalo je svjetla s tom bjelinom Jos malo setnje uz more i gotovo Ne daj se Ines |
||||
|
I posle mene-POTOP!!!
|
||||
|
||||
|
Внеси реплика
|
страница 123 34> |
Tweet
|
| Скок до | Овластувања Вие не може да внесувате нови теми на форумот Вие не може да одговарате на теми на форумот Вие не може да ги бришете вашите пораки од форумот Вие не може да ги менувате вашите пораки од форумот Вие не може да креирате анкета на форумот Вие не може да гласате на форумот |
Опции за темата