Денес...

Денес го оставив календарот на недела!

Денес се разочарав у кондурите,веќе не се фалам тука некој ми ги урочил.
Ми лупна влажната марамица клизачи у цебаница.Ене стои ко флека
кај што сум трљал.Излегов веќе со нив,не е страшно али се таму ми
идат очиве.Овие Орка ќе си ги носиш до продавница по цигари!
Али кога ќе фатат малерите идат по ред.Ми текна за цигарите
си влегов да купам ги фатил животот и нив пет денари плус.
Ми се мота тоа мислата да ги баталам,ама чаре за кондуриве
нема.Нема ваљда со нив алишта на тераса да пружам.
И завршив кај 13:30 на Џон Кенеди се со обврските,остана
Водно да го фатам.Време се имаше.Ќе им удрам километража
пешки до Водно,маани ќе им барам па нека лежат после у плакар.
И така кроце ете ме пред Бит Пазар,чешмичката кај џамијата пред
женски пазар ми идеше на грб да ја качам поладна вода ни у фрижидер нема.
Се шмугнав у женскиот пазар,внатре само мужи и по некој нинџа шо знам
зошо така го крстиле.
Тнко со народ градов еден куп бугарски фраери кај Аце се насобрале
се си мислам овие да не дошле на некој митинг за да си го бараат и Аце
како нивни.
Прошибав така немав воља да гледам партиски глувци кои до
вчера на пет минути постови вадеа на фејсбук,а сега глумат некоја елита јеботе.
И така си ги ставив у плакар кондуриве па ич не ги ни мислам.
Утре ќе им го барам чарето.
Намерно е пропуштен делот од плоштад до Водно,чаршијата и камени мост.
Не е се за кажување.
Се на се интересен ден,комотно може да праам припреми за викенд од денес.

Денес некако ме наканија да сум глеал фудбал!
Колку шо ме интересира и паметен сум,најверојатно
глеав Србија-Вељика Швицарска.Еве не знам нисам одавде.
Остануам на тоа дека спортот веќе не е спорт,и понатака
у живот со тоа не се замарам.



Изменето од Орка - 22.Јуни.2018 во 23:03

Ко за денес веќе од дома не мрдам!
Она што научив е дека не е убаво у
животот сите врати да ти се отвараат.
По сабајле на Бит Пазар еден шок со главата
под волан кога ми отвори врата од точак
со салто мортале ме залепи на асфалт.
Чудни се тие секунди и како работите ти одат низ глава.
Го избегнав со рачките,а оти прилично брзо возев ме
закачи со вратата у колено.Како ударот ме занесе у лево
инстиктивно со таа мисла да не си ги направам лом очите
ги извадив и фрлив наочарите.После тоа инерцијата ме сврте у
десно од вратата ногите почнаа да ми идат нагоре и ја пуштив
прва раката да удрам со дланката оти носев ракавици.Со другата
го стегнав ранецот каде ми беше телефонот.Приземјив на рака
и за да не удрам на колено прво ги пуштав стапалата.Под
инерија од падот дадов мал напор за уште едно салто у
десно да не случајно па некоја кола од позади ме издигне
на тоа надвожњакот после да висам.
Освен една модрица на стапалото и гребаница на коленото
добро поминав,а за среќа и точакот.Назад се спуштав без раце не мрда спие предница.
Зуберон кога ме виде ОК сум,иако излезе исплашен и се извинуваше
ми вика али другар добро си паѓал ко каскадер.Да те носам до амбуланта.
Не добар сум.Види да не треба точак да праиме.
Уживај и ти и ја само малце повеќе памет по ова да имаме.
И да не заборавам,кафе немав време да се напијам па се расонував со hustle standard.

Изменето од Орка - 23.Јули.2018 во 11:08

Денес си ја заработив годишната квота и плата на форумов бришејќи теми во Медиуми...само некој ми го украл задоволството за Бан 

Денес одлично тргна денов.
Пладнево ми го расипа продолжениот викенд.
Се измкнав од кревет во шест сабајле.Со
поглед на енѕероно сркнав каве.Отидов на чорба у Европа...Не,не провоцирам ништо
политики.Онаа Европа во Охрид кај старата
автобуска.И после ми се деси најубавото
привидение.Ос северо-источната страна
после чинарот тргнав накај амфитеатарот
за да стигнам до Плаошник.На самиот влез
кај капијата седеше девојка со укулеле
чинам беше,во широки панталони со црвена
марама на главата и боже мој како ли го
викаат долго тенко палтенце,а не е палтенце
знам ама како го викаат не знам.Ги вадеше
најнежните звуци.Со насмевка само ги сретнавме
и разминавме погледите.Дури и од скришум
не сакав да вадам телефон за да сликнам.
Над нејзе после зидината ѕиркаше и
камбанеријата како од некоја прикаска.
Но не македонска и народна,туку онаа која
започнува некаде после седумте мориња.
Туку да си скратам јас убаво тргна но
тој мој потпис утре у онаа скапаница од
град денес од тука ме брка.
И не беше тој таков,цело убаво детство
тој ми даде.Но...друг пат,ќе ги оставам
убавите моменти од денес да потраат.

Изменето од Орка - 11.Октомври.2018 во 11:58

Денес,не по моја вина неделаааа!
И иако идивиди си знае да си ја фатам јас хронологијата.
Со еден апаш си имав маки на терасата.Кафето никако раат.
Дигни канта,собери ѓубре,па у тој моментум на нервоза
бигот јаде над осум иљади обртаи да се запали првата цигара.
Неколку дена наназад приказната беше поинаква.Поодамна навечер
оставам на терасата без можност за диверзии.Подметачот од столчето
фатен со штипкаааа...И нема лезет некако ми фали оној мини хаос
од пријателоооот.Но небитно,си го терам редот.Иако у глаа ме јаде јанѕата
што ли он сега,тоа и каде.
Па ете ти го пред некој ден.Излегувам јас,а он убавец ко и ја со светли
очи зелени
мислиш ќе ме пробие со погледот,и збори без збор да каже.
Ме скрши тука.Два дена ко два мачори се гледавме он на работ од балконот
јас прилепен за ѕидот на столот.

И ете ме аха за денес зборевме...
Со виршла во рака излегувам на тераса,тој ербап слободен од никого
не зависен!Помислив гордоста нема да му даде и лут ми е,па само ќе
скокне од балконот.Може некои десетина секунди виршлата не ја ни
регистрираше.Ме стави на детектор,поглед од мене не симна.Почна
виршлата да ми се клати во рака и на мисла бев гордоста да не му ја повредувам.
Скоро да го фатив замавот за да ја фрлам во тревникот.Кога ете го мајчиниот
елегантно ми се приближи сврте два круга околу моите нозе и
застана пак простум да ме гледа.Седнав.Ко најбољи другар од војска
без мислење ми рипна во скут ја зема виршлата и помирувањето го склопивме.
Еве му се мислам у тек сум со сите политички збиднувања,али овој ербапот не е ко кладнециве од дпне-то,а за воља на вистината па
и ја не сум гладен ко чакаливе од есдеес-то.
Значи да скратааам
Денес со мачето на тераса цел ден лабаво.