Денес...

Denes se cuvstvuvam super i ubav den na site

Денес заради два саати работа,не успеав да си направам убав викенд.

,,,e denes vo plan t,rchanje amaaa ko vo crtanine filmovi,,samo go iskluchiv telefonot i se zav,rtev na drugata strana

Денес го направив првиот чекор.
Велосипедот на сервис после дооолги години.
И ќе го земам околу 17ч.
Останува за утре тура да одредам.
Амбициозно и оптимистички им правам
еци-пеци на Скопска Црна Гора и Водно.
У понеделник најверојатно ќе цивкам
и плачам тука,ако имам сила за тоа.

Денес ми е ден за на забар.
Опуштено!Погодена ми е забарката штрафи,
буши,бруси и си пее у исто време.
Си дадов малце обврски,па удрив убава релација
со пешки...Се соживеав со песната од Ланчо.
Од поштата во Ново Лисиче преку Аеродром па
Олимписки дури таму некаде на Водно.
Генерално се движам по утврдена рута
каде знам колку време ќе ми треба за да
не каснам за други обврски.Е сетики рано завршив
се пуштив по Партенија Зографски до скаличките
кои водат кај Тасино чешмиче и низ клиника.
Скраја да е две години има може,лошото подалеку
да е не сум имал потреба таму да се акам за никого.Па
затоа може денес ми се навратија деновите кога киснев
низ клинички оти баба ми работеше таму.На крајот од
смената ќе ме однесеше кај една нејзина колешка,тетка Зуица.
Одма спроти болницата на Водњанска живееше.Секогаш ги имаше
за мене најубавите еклери,домашни со пудинг.Додека они така
си ги кажуваа маките со пајташите им нивни,јас седнат на
прозорецот со еклер у рака се чудев на многуте коли.
А пријатната тетка Зуица штом забележеше дека сум го изел
еклерот одма со друг ме нудеше.Така си бев воспитан сам
да не зимам.

Денес по добиена покана имав една средба у Пелистер.
Пријатна беше,со брачен пар колку моите родители
се сретнав.Од Канада дојдени.Со нивните маки во
разочарување расправаа колку Ланчо шо
би рекол луѓево од пруга се излезени.
И може да речам ради такви ко нив никад нема
да се оженам.Кога ме праша за годините во
неверување ме подмлади десетина години.
Па море шо ќе ти е ум ми вика.На тие години со тие очи
убаи,за да си најдиш жена треба да замижиш.После убо
ко на сите ќе ти биди.
Нејсе!Шо викаат турците,на станување го гледам брат Љубе.
Ех Орка бе ете гледаш каде он таму ти,и после не стигнал
живот за сите.Ми се пресече мислата,Енио Мориконе се
јави.Абе да не ги остаиш еден саат сами,каша-попара напраиле.
Ебaти животот Оркаааа,стигнаа канаѓаните а не животот.
Заеби ти брат Љубе...

Денес се возам у реиз,седнат со телефонот у раце.
Прилично гужва беше и подотворен прозор.Се паркира
на Рекорд и слушам дерење.
-Застани!Држете го крадец.
Муња девојката,го стигна си го зема телефонот
и се качи у автобус.Зачудена тука и исплашена
кажува дека се обиделе да ја опљачкаат.И како
што Господ не дал сето ум ебаго,се јави еден
паметен.Девојкава нека беше на 17-18 години.
-Па така ви треба со телефоните у раце!
-Во ташна ми беше!
-Па ги држите откопчани!
Пун себе да му го слуша и да му се чуди на умот
секој у автобус.
Ете од такви си страдаме!