Прочка

Пред 6 години почина 12 годишната ќерка на нашите најблиски пријатели, која беше и најблиската другарка на моите деца.
Пред 4 години почина мојот 24 годишен прв братучед, кој беше премногу сакан од сите нас а посебно од женами и децата. Тој стрико им беше ними најсаканиот!

Во една таква потиштена атмосвера и трауматски доживувања - во кои моите деца директно беа конфронтирани и во контакт со починатите дури до крајот на нивниот живот - децата побараа да им купам маченце.
Тоа и го сторивме! ГОСПОД преку маченцето со својата безгрижност и леснотија ни дари многу насмевки и веселба, која многу ни недостигаше.

Одкако маченцето одрасте и стана млад мачор, тој почна да гребе по мебелот и да маркира по истиот. Мојата жена му покажа каде припаѓа тој темпераментен ерген.

Јас во шупата (одма покрај куќата) му направив од картони една убава “гарсоњера“ пред која имаше доволно јадење и млеко за пиење. Исто така му поставив внатре (кај корпата во специјално големиот картон) и една грејна ламба за зимските денови.
Навистина (за македонски мачешки услови) не му беше лошо!
Арно ама, во блискиот комшилок живеат луѓе европјани, родени и воспитани западноевропски. И мажот и жената преку 70 години, со женска (кастрирана) мачка а без сопствени или адапирани деца.
Тие во својата куќа имаат подно греање и на својата мачка и даваат најсочни и најскупи (марки) јадења.

Непомина долго време и “свити“ (така се вика мачорот) ни го заврти грбот, несакајќи нити да се збогува со нас, нити пак повеќе да се милува.

На комшиите не им се бендиса новата состојба и повеќепати ни рекоја да го прибереме мачорот.
Ние тоа и го сторивме, но недоволно енергично и со (најверојатно) не толку вкусна храна како што им даваат комшиите на нивните мачки.

Нашиот “свити“ така си се пресели кај ними, а тие - видоја невидоја - на некоја рака го адаптираја.

Таа состојба веќе повеќе од 2 години ми правеше (и прави) чувство на вина и само се мислев да појдам кај ними за да им се извинам поради така настанатата состојба.
Денеска утре - си велам ќе појдам - денеска утре, ... и никако да појдам.

Денес изутрина (1 Март 2009 на ПРОЧКА) како за среќа се сретнавме, јас возам велосипед а тие излезени на прошетка, облечени во спортска облека.

Така ГОСПОД МИЛОСТИВ нё состави и ми даде уште еден прекрасен знак и прилика баш на овој ден да им се заблагодарам и извинам на соседите, за така настанатата состојба.

Тие беа прељубезни и широкогради, покрај тоа што им кажав дека јас зажал неможам (и несакам) да му пружам таков луксуз на мачорот каков што тие му пружаат.

ГОСПОД да ги Благослови сите луѓе и да ги направи милостиви и широки, а посебно уште повеќе да ги благослови милостивите и широкоградите!

АМИН


Изменето од spiros - 02.Март.2009 во 00:36

Убавина

Убавина со сила, небива
Силата убавината ја убива
Убавината врзсебе ја зеде, сета вина
Нам да ни изгрее, вечната убавина!

Зарем за тоа не сме повикани и постојано не го правам баш тоа, за што
Отецот во Христа (и за мене) го направи!?     

Вистинското верување е многу повеќе одколку само туѓо искуство!

Предвидливо беше и сонцето, дека утринава (пак) ќе изгрее ...!

Нема ништо лошо во предвидливоста, се’додека таа е животопријатна.

Што се работи за твојата сомнеж во вистинитоста ...

Се’ додека се концентрираш на мене, а не на Светиот Дух во мене, твојата сомнеж (се разбира) ќе биде потврдена!

Променија перспективата и концентрирајсе на Вистинскиот Спасител, престанувајќи да ги оптужуваш вистински спасените!


Блажени се оние, чии беззаконија се простени
и чии гревови се покриени!
Римјани 4:7





Изменето од spiros - 14.Февруари.2016 во 12:00

Јас знам дека и “зезнатоста“ не мора per se да биде животонепријатна и со тоа (негативно) зезната.

,,,aj vaka jas ko postar,, ,,,prostete ako sum zgreshil,,,,prosteno neka Vi e,,,i toa na site tuto kompleto,, ,,,



,,,i PS,,,ovaa odozgora nema namera ni za prochka da navrati,,,/,,predizvik ili vistina,,,,

Изменето од pajser - 26.Февруари.2017 во 10:37