ВИДЕО: Мистериозен објект лета над Денвер!

Телевизијата нема објаснување за снимката направена од нивната екипа. Во студиото на телевизијата „КДВР“ биле повикани и експерти за авијација со цел да се направи обид за разјаснување на овој феномен.

- Тоа не е авион, не е хеликоптер, тоа не се птици. Јас тоа не можам да го идентификувам – изјавил Стив Ковел, по повеќе прегледи на видео записот.

На оригиналната снимка се гледаат неколку темни објекти, како со голема брзина се појавуваат и исчезнуваат зад облаците. Авторот на снимката изјави дека објектите се појавуваат неколку пати во неделата и дека се движат со голема брзина, што е многу тешко да се забележат со голо око.

Премиерот на Русија Дмитриј Медведев, наводно го повикал американскиот претседател заеднички да ја објават важната вест, и ако Обама не го испочитува тоа, Медведев е подготвен сам да објави за присутноста на вонземјанскиот живот на планетата Земја.

decki da prasam nesto...dali dosega vi se ima deseno da zabelezite nesto voobicaeno taka dodeka sedite vo vasata soba...ima cubstvo deka nekoj ve gleda zabelezuvate deka nesto se dvizi po zidovite...? :/

gonzo напиша: Ackiss напиша: decki da prasam nesto...dali dosega vi se ima deseno da zabelezite nesto voobicaeno taka dodeka sedite vo vasata soba...ima cubstvo deka nekoj ve gleda zabelezuvate deka nesto se dvizi po zidovite...? :/ Апсолутно...Во зависност од количината на алкохолот и другите опијати за добро расположение, возможно е и креветот да лета по собата не само нешто да се движи по ѕидовите...брм, брм...

...или ако имаш мачор манијак, кој си замислува дека е Spider-cat

На ден 26-ти Мај 1828 година во Нирнберг чевларот по име Георг Вајхман здолгледува млад човек на некои 15-20 години како целиот во партали, куцајќи и пуштајќи неразбирливи крици му се приближува. Вајхман го прашува човекот дали е се во ред, да не му се случило нешто, но како одговор добива само неодредено мумлање - кога младиот човек му дава писмо адресирано - До капетанот на 4-от ескадрон, 6-ти коњички полк, Нирнберг.
Сожалувајќи се на младиот, прегладнет и очигледно дезориентиран човек, Вајхман решава да се обиде да му помогне. Го носи дома, му дава јадење и гледа дека со детето нешто не е во ред, панично се плаши од разни предмети и бега од светлото...
Единствено нешто кое го добиваат како одговор од непознатата особа е - Вајс нихт, не знам ништо. По некое време чевларот го пронаоѓа капетанот на 4-от баварски ескадрон Весениг кој зачуден го отвара писмото и чита во него дека името на детето е Каспар Хаузер, дека е роден во 1812 и дека за цело време од неговиот живот бил затворен во некој подрум под земја каде еднаш дневно има контакт со светлоста (кога му носат храна), никогаш не бил пуштен надвор од подрумот каде друштво во 16-те години робија му прават стаорците и неколку дрвени играчки. Се наведува и дека бил несакан плод на нечија страст и дека најдобро би било баш капетанот Весениг да се погрижи за него и да го запише во воено училиште.
Весениг, немајќи намера да се грижи за Каспар го носи во полиција каде случајот треба да се разјасни. Каспар го сметаат за имбецил бидејќи не може да состави една разумна реченица. Ставен е во затвор, каде е очигледно дека Каспар е навикнат на самување и мрак. Дури и неговата конституција е чудна како некој кој цел живот го поминал во ниска ќелија, подгрбавен.
Неговата судбина интригира неколку луѓе кои се обидуваат да ја разрешат мистеријата. Со првите контакти со луќето, Каспар ги демантира тврдењата дела е ментално заостанат - напротив, за многу брзо време учи да чита пишува, а по некое време е под старателство на Георг Фридрих Даумер, професор и филозоф. Тука се случува целосна преобразба на Каспар кој за неколку месеци од неписмен и нем достигнува да чита филозофски дела и да разговара со својот ментор Даумер. Што претставува незабележана брзина на интелектуален развој во познатата историја. Каспар зе неколку недели учи да црта, ги слика првите пејсажи, се занимава со компонирање, ги употребува и десната и левата рака (амбидекстер) и ја пишува својата автобиографија.
Во неа кажува дека не знае ни кој е, ни кој му се родители, ни од каде е, ни како се нашол во Нирнберг. Знае дека живеел во подрум, дека некој му подавал храна низ некаков отвор, дека одвреме навреме водата која му ја давале имала чуден вкус по што заспивал, дека немал видено човечко лице се до денот кога се појавил во Нирнберг, ниту кој му го дал писмото во кое се бара од тотално непознат човек (капетан Весениг) да се грижи за него (!?)...

Оваа автобиографија го прави славна личност низ цела Европа во тоа време. Јавноста се интересира за бизарната судбина која го снашла Каспар Хаузер.
Градот Нирнберг распишува награда за оној кој би дал информации со кои ќе се разјасни мистеријата, но никој таа награда не ја подигнува. Не постои никакво семејство Хаузер. Се отвара и истрага која по некое време заглавува, бидејќи не можат да се одделат фактите од шпекулациите кои тврдат дека Каспар е од кралско потекло од оваа или онаа династија.
Малку по малку Каспар се надева да дојде до нормален живот, но на 7-ми Октомври 1829 се случува обид за негова ликвидација. Каспар е најден со голема рана на главата предизвикана од чекан. Обидот за убиство се случува во куќата на неговиот ментор Даумер.
После ова се јавуваат луќе кои сакаат да му помогнат, Анселм фон Фојербах и англискиот милионер Лорд Стенхоуп, кои решаваат да го заштитат животот на Каспар. Најмен е платеник да го чува Каспар, но се е залудно.
На 11-ти Декември 1833 Каспар Хаузер е заклан недалеку од својот нов дом.
Убиецот никогаш не е пронајден.

Дали се работело за садистички експеримент, стварање на табула раза од 17 години, или нешто сосема друго. Менталните супер способности на Каспар Хаузер се исто така причина за шпекулации околку неговата судбина и смрт.
Тајната никогаш не е разјаснета.

На неговиот надгробен споменик во Ансбах стојат зборовите -

На ова место
од непознати причини
еден непознат човек
беше убиен од друг непознат човек.

На ова место лежи
загатката на нашето време
Место и време на раѓање - непознато
Причина за смртта - непозната.

Бугарскиот број на мобилен. +359 888 888 888 бил трајно исклучен откако по статистика се открило дека секоја личност која што го има користено бројот во последните 10 год е почината. Последниот сопственик бил застрелан пред некој Индиски ресторан во главниот град на Бугарија-Софија.
Владимир Грашнов поранешен Извршен Директор на Бугарската мобилна компанија- Мобител, бил првиот корисник и умрел од рак во 2001г. Имал само 48 год.
Потоа бројот му бил доделен на шефот Бугарската мафија Константин Димитов. Кој бил застрелан и убиен во 2003 во Холандија. Имал само 38 години.
Димитров го имал со себе бројот кога бил застрелан додека бил на вечера со позната манекенка, објавил весникот “Дејли Меил”.
Потоа ексклузивнот број го користел бизнисменот Константин Дишлиев кој бил убииен во 2005. Дишилев бил замешан во шверцот со кокаин пред да биде убиен. Мобилниот и смртоносниот број биле со него вечерта пред убиството.
Бројот сега е суспендиран од употреба. Сите што се обидуваат да зазвонат на истиот го слушаат гласот на операторот кој вели “Корисникот е надвор од мрежно покривање’’
A портпаролот на Мобител изјавил- ” Немаме коментар. Не дискутираме околу приватни броеви’’.

Враќајки се дома од некоја прослава околу 3 по полноќ 24 февруари 1957 познатиот американски актер Тели Савалас (Коџак) останува без бензин на автопат далеку од неговиот дом. Некое време чека да помине друг автомобил и со автостоп евентуално да го префли до најблиска бензинска пупма. Савалас не дочекува ниедедн автомобил туку силен дожд. Решава да тргне да бара бензинска пупма. По неколку стотини метра среќата му се насмевнува, слуша звук на автомобил зад него, иако со исклучени светла што му се чини глупост на Савалас. До него застанува црн Кадилак чиј возач го прашува Савалас дали може да му помогне. Актерот прифаќа и влегува во колата иако му е нелагодна целата работа со тип кој вози без светла во тоа време на ноќта.
Савалас му кажува на возачот да го префрли до најблиската пупма. Тој се согласува и вози. Савалас се обидува да започне неврзан разговор но човекот не одговара ништо освен на прашањето 'Каде возиш во ова време?' на што добива одговор - 'на крстосницата на мојата судбина' . Савалас по ова не се обидува да прави муабет помислувајќи дека возачот е луд или пијан.
Стигнувајќи до првата бензинска Савалас посегнува по својот новчаник и со ужас се присетува дека го оставил на прославата. Од нелагодната ситуација го ваѓа чудниот соговорник кој му дава пари за бензин и конечно проговорува да не се грижи кога ќе може ќе му врати.
Савалас кој утрото треба да оди во студио да снима, не може да си дозволи да отсуствува од снимање бидејќи се уште е на почеток на кариерата и ги прифаќа парите. но пред тоа ја запишува адресата и името на човекот кој двоумејќи се сепак му кажува кој е и каде живее. По неколку дена, Савалас сака да се оддолжи за услугата и се појавува на дадената адресата. Звони и ја прашува жената која му отвора дали тука живее Хари Аганис. Жената прашува во што е работата и Савалас објаснува зошто доаѓа. Жената почнува да се оденсува хистерично и му вели на Савалас да си оди. Актерот заинтригиран од целата ситуација и ја дава на жената членската карта од синдикатот на актерите, објаснува кој е и го опишува Хари Аганис, нејзиниот сопруг кој му помогнал. Жената во солзи му дава слика од својот - покоен сопруг - и Савалас го препознава типот кој му позајмил пари. Исто дознава и дека Хари Аганис загинува во 1954 година во сообраќајна несреќа на истата делница од патот каде го сретнал. Хари Аганис враќајки се од годишнина на матура се судира со камион и загинува на самото место.
Тели Савалас до својата смрт во 1994 година раскажува за овој случај не можејќи рационално да објасни што се случило во таа ноќ, и во два други наврати кога возејќи подоцна по тој ист пат се разминува со црн кадилак кој вози без светла.