OШO

Амин!

Секој разбира онолку до колку што стигнал да разбере.

Затоа се вели дека секој збор не е за сечии уши.

И затоа се вели не суди за да не ти биде судено.

Oти ќе судиш онолку колку  што си разбрал.

А треба да ти биде јасно дека никогаш не си разбрал до крај... инаку ќе беше Божји син, а не човеков.

Со други зборови кажано - си разбрал само до зборовите кои ти се податни за ушите.

Но, за жал, секогаш имало наивни и алчни луѓе кои  мислеле дека ако формално се заредат зад некој авторитет автоматски ќе се стекнат со неговата просветленост, мудрост и заштита, па си дозволуваат да судат и пресудуваат небаре лично му седнале на Бога од десната страна.

П.С. постоле, постојат и ќе постојат луѓе кои мислат дека сториле голем грев и се плашат од последиците по нив... тие се фаќаат за Исуса какo давеник за сламка. Неговите зборови "верувајте во мене и ќе бидете спасени" ги разбираат суперфицијално... па велат "верувам во Исус и ќе бидам спасен", велат "благодарам Боже што ни го прати твојот син Исус да веруваме во нeго и да бидеме избавени од нашите гревови... еве вeрувам, верувам, верувам... и да докажам дека навистина верувам ќе говорам и плукам на сите кои не се Исус". И таквите луѓе ќе сторат с'е за да се "спасат". Буквално с'е...

O sancta simplicitas !

Никој тоа не го синтетизираше подобро од Hиче во неговата книга "Oд онаа страна на доброто и злото" каде вели:

"Во каква необична поедноставеност и кривоторство живее човекот! Кога веќе се стекнавме со очи за таа необичност не можеме крај да му најдеме на чудењето! Како ли успеавме да направивме с'е околу себе светло, и слободно, и лесно, и едноставно!? Како ли само успеавме на своите сетила да им дадеме виза за с'е што е површно, а на своите мисли - боженствен копнеж за нескромни скокови и погрешни заклучоци!? Како ли само успеавме од самиот почеток да го сочуваме своето незнаење за да уживаме во едвам појмливата слобода, невнимателни, безобзирни, безгрижни и со веселост на живеењето - сето тоа за да уживаме во животот!? И само на тие цврсти и гранитни темели на незнаењето до сега да се креваше знаењето - воља за знаење на темелот на далеку посилната воља: воља за незнаење, за неизвесност и невистинитост! Не како нејзина спротивност, туку - како нејзина прочистеност ! 


                                                                     
 





Изменето од Messenger - 05.Август.2012 во 09:44

Како нешто се полетав да читам нешто од Ошо.. баш денес ќе почнам па ќе ви се придружам во дискусијата,

Ете јас со што се малтретирам и кочам цело време, мада пак не ми е се јасно...

viktorija123 напиша: "Jas znam samo edno neshto - deka nishto neznam" - Sokrat Znaenjeto ne e potrebno, no toa sepak neznachi deka sega treba da ostanete neznajkovci i glupaci. Ako nikogash ne ste dostignale nikakvo znaenje, vasheto neznaenje ne mozhe da bide mudro - toa e samo otsustvo na znaenje. Koga znaete premnogu - starite spisi, minatoto, tradicijata, se shto mozhe da se znae, sfakjate deka seto toa vsushnost i ne e znaenje. Toa znaenje shto ste go sobrale od pred tugja vrata ne e neposredno(zhivo) iskustvo. Koga neshto znaete preku drugi, toa e memorija, a ne znaenje - togash toa e mrtvo znaenje. Znaenjeto e zhivo samo koga ste doshle do nego neposredno, lichno - togash toa e rastenje. Neznaenjeto na Sokrat e neznaenje ili znaenje na mudrec. OSHO