Незаборавна љубов

bluebell напиша: ana sk напиша: Za da zapoznaes nekoj potrebna e 1min za da go procenis eden cas za da go zasakas eden den ama za da go zaboravis potreben ti e eden cel zivot   za ova ne sum bas sigurna!

ти па сега...jас тама реков дека момичето удари бинго!!!

Имам повеќе се
не ги сакам,но не се заборавени

Таа на Ромео и Жулиета...
не ебеле Монтеки и Капулети... ама ич.

Mojata edna i edinstvena ljubov.......vistinska...

nema ljubov koja trae vecno , sekoj moze bez sekogo ako se potrudi ;)

Имам. Иако мислев дека ја имам заборавено, сепак излезе дека само била поттиснувана, ете поради моја желба да бидам среќна...затоа што со него не бев среќна. Не ми дозволи да бидам среќна, а наместо објаснување ми го даде следниот цитат: „Секој го убива оној кого го сака“. Јак изговор, мора да признаам.

Со мојот сегашен партнер сум многу среќна. Навистина. Тој е навистина добар и тој беше оној кој успеа да ги излечи раните кои ги отвори незаборавениот. Имавме многу препреки, но заедно ги совладавме и неколку години имавме среќен и спокоен живот. Се`уште имаме. Тој има. Јас така-така.

На враќање во местото каде што живеев еден период најдов нешто. Случајно. Иако сега (како што е скршено не вреди повеќе отколку материјал за во ѓубре), сепак нешто или Некој како да сакал да се сочува. Тоа што остана од неговиот прв подарок кој се скрши токму кога се разделивме.

Како да имаше моќ во тоа мало парче метал, како да имаше некоја енергија во него веднаш штом го видов и допрев, целиот мој убав свет во кој живеев се растури како кула од карти. Повторно почнав да се тркалам удолу во темнината, но овојпат имав стимул да останам на нозе и да се борам со удолницата. Тој стимул е мојот сегашен партнер и се` што направи за мене и се` што поминавме заедно.

Едноставно им пркосам на спомените со тој олош со тоа што се трудам што повеќе да работам на односот и среќата со мојот сегашен партнер. Но, тешко е. Не ми бил единствена врска, ниту љубов, ниту бил единствен чиј подарок се`уште го чувам и гледам. Но, мора да признаам дека досега, тој допре најдлабоко во моето срце. И ја користам приликата да го поздравам со песнава:

http://www.youtube.com/watch?v=i0N-qrhpPHQ

Messenger напиша: Да не се врзуваме за минатото и да не се врзуваме за ништо и никого... оти тоа ја убива сегашноста, единственото што постои и единственото што го  имаме. Иако ги почитувам туѓите емоции и мислења, сепак не можам да разберам како некои се врзуваат, тагуваат, чезнает и не можат да се разделат од некого кој НЕКОГАШ, според самите тие, не ги правел среќни.  Згора на тоа, оној кој СЕГА ги задоволува нивните барања и потреби, кој има разбирање за нив и кој прави с'е да ги усреќи, го потиснуваат со мечтаењата за некогашното.

Mesi, si slusnal li za spomeni?

Site lugje posle nekoja vrska prodolzuvaat ponatamu, spomenite ostanuvaat. Toa cuvstvo .. normalno, toa se odnesuva na ubavite spomeni od dobrite vrski ili barem od onie sto zavrsile dobro..
Covek se navrakja za da se potseti kolku mu bilo ubavo najcesto vo krizni migovi ...

Zarem ti nemas spomeni od minatoto?

Lugjeto ne mozar da go zaboravat ubavoto, ne mozat da zaboravat sto im se slucilo ... Temava i onaka e nezaboravna ljubov, ne e neprebolena ili sl..


I koga vikam lugjeto, mislam na onie od ovoj svet...ne znam kaj tebe kako e, vikas ne si od ovoj svet