Зоран Ангеловски се вработил во полицијата пред 24 години. Во воениот конфликт 2001 година учествувал од првиот до последниот ден како дел од посебните полициски сили. Во 2004 година, за време на редовни активности во населбата Шуто Оризари, се здобива со тешки телесни повреди, при нападот на службеното возило што тој го управувал. Ранети се и неговите колеги.

-Имав прострелна рана кај срцето и на двете раце. Кои трауми се тоа! Ме болеше, не можев да го соблечам палтото, но возев до болница, гледав да се спасам и себе си и колегата. Кога стигнав до болницата со огромна брзина, тој веднаш се онесвести, вели Ангеловски.

Тој го добива судскиот спор против МВР. Со одлука на Апелацискиот суд, во 2007 му се исплатени десетина илјади евра како отштета. Две и пол години подоцна, тужи МВР. Врховниот суд го враќа предметот на повторно одлучување, па судовите одлучуваат поинаку. Бараат да ги врати парите со камата.

-Ми пишува: стекнување имотна корист без основ. По две и пол години ми ги бараат парите со камата. Од 10 илјади, бараат 15 илјади. Се тужебме, платив и за жалбата во Апелација 34 илјади денари, сега пак треба за судските такси за врховен суд 60 илјади, вели Ангеловски.

Здружението на бранители Достоинство му дава поддршка на Ангеловски.

-Ние ги принудивме мвр да ги повлече тужбите против воените инвалиди. Ова сега дали е лицемерие или садизам? Во образложението се вели дека тој бил ранет по конфликтот, во 2004. Сакам да ја прашам министерката Јанкуловска: зарем раните од 2004 болат помалку од раните добиени во 2001? Зарем така се грижат за бранителите?, рече Стојанче Ангелов, Достоинство.

Полицаецот Ангеловски од полициската станица Чаир упати молба до МВР и до минситерката Јанкуловска да ја повлечат тужбата. Од МВР велат дека се работи за судска пресуда и дека секое непочитување на судот и на неговите одлуки би претставувало криминал.