Кој ја напишал Библијата?

ZA SVETOTO PISMO - BIBLIJATA

Nakratko za Svetoto pismo ili za Biblijata, koja e Bozja rec. Toa e pismo sto mu e dadeno na covestvoto od Boga preku odbrani luge, proroci i apostoli.
Vo Svetoto pismo se pomesteni Bozjite poraki sto gi dobivale ovie sveti Bozji luge direktno od Boga i gi zapisale so svoja raka vo svoite prorocki knigi od koi e formiran svetiot kanon na Biblijata.

Apostol Pavle: “Celoto Pismo e od Boga vdahnoveno i e polezno za poucuvanje, za prekoruvanje, za popravanje i za vospituvanje vo pravednost, za da bide Bozjiot covek sovr- sen i podgotven za sekoe dobro delo” (2. Timotej 3,16.17).
Apostol Jovan koj, zaedno so drugite apostoli, tri i pol godini postojano, denonokno bil so Isusa i so svoi oci gledal i videl i so svoi usi slusal i cul se sto storil Isus, kazuva: “Ona sto bese od pocetok, sto go cuvme, sto go vidovme so svoi oci, sto go gledavme i sto go opipaa nasite race, za Recta na zivotot (za Hrista) - da, toj zivot se javi, i nie go vidovme i svedocime i vi go objavuvame vecniot zivot, koj bese so Otecot i ni se javi nam; ona sto go vidovme i cuvme, toa vi go navestuvame i vam za i vie da imate zaednica so nas.
A nasata zaednica e so Otecot i so negoviot Sin Isus Hristos.” Bog go povikuva svojot sluga, apostolot Jovan, i mu zapoveda: Jovane, “napisi go na kniga ona sto go gledas” - ona sto ke ti go otkrijam, sto ke ti go pokazam jas - “i toa prati go vo crkvite.” Sto mu bilo otkrieno, sto videl i sto zapisal apostol Jovan? “Vidov novo nebo i nova zemja, zasto prvoto nebo i prvata zemja pominaa... Togas jas go vidov svetiot grad, noviot Erusalim, kako sleguva od neboto, od Boga, stokmen kako nevesta, ukrasena za svojot maz. I cuv silen glas od prestolot kako veli: ‘Bog ke izbrise sekoja solza od nivnite oci, i smrt nema da ima veke, ni taga, ni plac, nitu bolka, zasto prvoto pomina” (1. Jovanovo 1,1-3; Otkrovenie 1,11; 21,1-4).


- Toa mu bilo otkrieno na apostol Jovan, toj toa go videl, toa go cul i toa go zapisal. Bog go povikal svojot starozaveten prorok Avakum i mu naredil: Avakume, “zapisi go videnieto, vrezi go na plocki za lesno da se cita” (Avakum 2,2).
Mojsej, i site starozavetni Bozji proroci, imale bezbroj sredbi so Boga i od nego primile iljadnici poraki sto gi zapisale vo svoite prorocki knigi i istite mu gi prenesuvale na Bozjiot narod. Koga gi citame Bozjite poraki vo nivnite prorocki knigi, tie obicno pocnuvaat vaka: “Gospod mu rece na Mojseja (ili na koj i da e drug prorok): ‘Kazi im na Izraelovite sinovi i reci im...’”, ili: “Vaka kazuva Gospod!”, ili: “Mi dojde rec od Gospoda”, ili: “Kako sto naredi (zapoveda) Gospod” (3. Mojseeva 4,1.2; Isaija 56,1; 66,1; Eremija 2,1; 2. Mojseeva 40,21-23).

Bozjite poraki, pomesteni vo pisan oblik vo Bozjata kniga, Biblijata, Bog bil kadaren da gi socuva niz burnite vekovi sto pominale i nivnata sodrzina do nas stignala vo neizmeneta forma. Biblijata imala mnogu neprijateli i protivnici, moknici, koi se obiduvale da ja unistat; satanata so site sili nastojuval i se trudel spomenot da go izbrise, bidejki taa na pokaz ja iznesuva negovata zloba i go prikazuva vo vistinska svetlina pred celata vselena.
Iako bila potcenuvana i omalovazuvana, zabranuvana i ponizuvana, progonuvana i spaluvana, taa se do denesen den stoi kako Bozja rec, Bozja nakovalna na koja se istrosile mnogu covecki cekani. Ottamu nie hristijanite veruvame deka vo raka imame sveta Bozja kniga, Biblija, ili Sveto pismo, od Boga dadeno, so Bozji poraki sto ni gi prenele Bozjite slugi vo pi- san oblik. Biblijata e najkompletno, najcelosno Bozje otkrovenie sto ni go dal Bog nam na lugeto, otkrovenie za sebe kako semoken Bog Tvorec, Otkupitel i Spasitel od grevot, koj ni se otkriva kako pat sto treba da go sledime, kako vistina sto treba da ja prifatime i kako vecen zivot za koj treba da kopneeme. Vo nea Bog ni ja otkriva svojata ljubov, svojata milost i pravda, ni ja otkriva svojata volja, svojot karakter, ni se otkriva samiot sebesi, svojata licnost.

Megu koricite na svetata Bozja kniga, Biblijata, se pomesteni 66 prorocki knigi, 39 vo Stariot i 27 vo Noviot zavet, napisani od cetiriesetina pisateli, pisuvani vo tekot na 1.600 godini, 1.500 godini pred i 100 godini po Hrista. Knigite na Stariot zavet se pisuvani na evrejski, a na Noviot zavet na grcki jazik.

Иако 2Тимотеј не е напишан од Апостол Павле и не е негово дело, сепак посочениот цитат ја кажува вистинckата суштината за авторството на Библијата.

Имeно, цитатот со право вели дека конгломератот од разните писанијата , кои подоцна биле собрани и канонизирани од подоцнежната иснтитуцијализирана религија како во една книга наречена Библија, биле напишани од како инспирација (вдахновеност) од Бога со практична цел за едукација и воспитување на  луѓето:

16 Целото Писмо е од Бога вдахновено и е полезно за поука, за изобличување, за поправање и за воспитување во правдата.
2Тимотеј, 3-16

Значи Библијата не е буквална Божја реч, не е Божји диктат за човештвото предадено преку одредени луѓе, пророци и апостоли, туку се човечки пишувања инспирирани од Бога и Боженственоста за практична поука на тогашните луѓе. Некои поуки, одредби и закони биле од корист и потреба на некогашните луѓе во времињата и условите во кои текстовите биле напишани, а некои се од општочовечка и безвременска вредност и се валидни до денешни времиња. Буквалното и слепото управување по сите некогашно напишани текстови не е мудра одлука, нешто што Исус им го има посочено  на фаризеите и луѓето уште во неговото време.






Изменето од Messenger - 06.Јули.2012 во 15:05

Мудроста божја е дека слепо не треба да веруваш и дека треба многу да работиш а реално и логички да размислуваш пошто сигурно нема да му вервам на некојa ваква скапајнца како шо ке ти ja пратам сега во линкот :
http://www.youtube.com/watch?v=IgZptPUG08U
Попот ако сака да биди трговец или нека отвори некоја фирма или нека отвори некој бордел па да ја најавува следната точка на танчерката.
Треба да сум избушен во мозокот да слушам некој како овие кај шо ми кажува дека треба да се придржувам на христијанската догма...

Изменето од Alekxandar - 20.Јули.2012 во 20:30