Плачење

Со текот на времето интензитетот ќе се намали, но сега ме распарчува оваа немила загуба и можеби не боли повеќе кога плачам туку тогаш сум во контакт со онаа константна болка која што ме гмечи. Те сум во неверување за тоа што се случи и тогаш се смеам иако нешто ми брмчи во позадина, но штом се сетам тогаш го чувствувам оној вистински интензитет кој што ме дели на безброј парчиња. И ги пуштам солзите кога надоаѓаат, не ги штедам. Преку нив го одмивам она што можеби еден ден би се престорило во штетна материја поради потиснување на болката.

Јас не знам кој се правите зборови, но поентата ми беше... кога е свесен што исплакува и што навистина носи во душата - тогаш си олеснува. 

Изменето од ekszi88 - 28.Мај.2012 во 23:17

,,,,,,,,,,solzite ,,,,nema da se ronat i pagjaat ,,dokolku vi niv ,,,nema tezhina,,,sodrzhina ,,,i del ,,od samite nas,,,,,,,,,,,,
 ,,,,,,,,,nema potreba od rushenje na staroto,,,za da se izgradi novoto ,,,bidejki ,,,pak na krajot ,,,ke ,,,,bide ,,,,edno,,,,,
 
 sekoe,,,,,,,    novo ,,,ima osnova vo neshto staro,,,,,
 
 ,,,a na teretot ,,potrebno e samo nie da mu dozvolime  ,, da se simne od nas,,,,

Aко човек несвесно само се виктимизира тој ќе плаче без да успее да го исплаче тоа што му тежи. Солзите на тој виктимизирам човек нема да бидат олеснување за самиот себе туку тој ќе остане во тој круг за повторно и повторно да го најде својот спасител. Оваа виктимизација не се случува на свесно ниво, затоа погоре реков свесното плачење помага во олеснувањето односно во намалувањето на интензитетот на болката. Од искуство зборувам 

Свесноста е многу битна алатка, само треба да научиме за нејзината примена во праксата. Не секогаш е исто.. тоа е убавината.

А како ја тргате кнедлата во грлото кога ви се плаче а таа ве спречува?

,,,,,,,najgolemite otrovi izleguvaat preku solzite,,,,,,,