Константин Кајшаров - Тино

С'е е енергија.

С'Е ! Дури и оноа што на прв поглед ни изгледа дека не е тоа.

А тоа што ова не се учи во официјалните училишта и не го пишува во официјалните учебници не значи ништо друго туку дека официјалната наука, од некои причини, с'е уште не стигнала до таму.

За моето лично искуство со енергијава, нејзиното фотографирање и конкретно експериментирање врз луѓе и растенија пишував порано на овој подфорум.

 

Македон, твое е да направиш и пробаш се што можеш, а што од тоа ќе успее ќе видиш.

Конкретно за енергијата, на пример, јас ја осеќам. На пример во затворен простор можем без да видам каде седи биоенергетичарот (скриен позади ѕид или завеса), точно да ти кажам каде седи. Јас не сум скептик за ова, знам дека постои. Скептик сум само тогаш кога за ова се наплаќаат огромни суми пари, затоа што според духовните вредности ова мора да се работи беспари.

Php, благодарам за одговорот. Ако таткото имал последици по ударот, а сега ги нема, може и навистина некако се влијаело на него. Мајка ми исто така е голем скептик за тие нешта, иако, зрачи со позитивна енергија, независно од се што и се случуваше сиве овие години. Можам да кажам дека е мошне попозитивна од мене.

Изменето од Македон - 28.Февруари.2012 во 01:27

Македон напиша: Јас сум жив пример за нечувствување ништо такво. Чувствувам кога некој ме гледа, или ми се доближува, но за чувствување некаква енергија или нејзино емитување, не може да стане ниту збор.

Пријателе драг, не ме сфаќај во погрешна смисла, но многу луѓе имаат стереотипи за тоа што е енергија. Сите мислиме дека е тоа некаква мистика, некаков транс надприроден, нешто необично, дека луѓето што имаат 6 сетило се врачари некои, волшебници, ѓаволи и слично. Целосно ја потврдувам изјавата на messenger.

Македон напиша: ... Чувствувам кога некој ме гледа, или ми се доближува,..

ТОА Е ЕНЕРГИЈА! ТОА Е т.н. 6 СЕТИЛО!! Поентата е што сите го имаме , само, или не му обраќаме внимание, или не сме свесни за неговото постоење. Тоа е она чувство што го имаш кога разговараш со некој, и покрај тоа што разговорот е сосема нормален, или ти е пријатно, или непријатно во присуство на таа особа. Колкупати сме се нашле во состојба да запознаеме личност и да си кажеме "Абе фин/а е, културен/на, ама нешто не ми се допаѓа". Или обратно "Абе може се глупира и е несериозен/а, ама барем е пријатно во негово/нејзино друштво". Тоа е токму енергијата што ја шири лицето... и сите ние ја чувствуваме.

pHp напиша:  Поентата е што сите го имаме , само, или не му обраќаме внимание, или не сме свесни за неговото постоење. Тоа е она чувство што го имаш кога разговараш со некој, и покрај тоа што разговорот е сосема нормален, или ти е пријатно, или непријатно во присуство на таа особа. Колкупати сме се нашле во состојба да запознаеме личност и да си кажеме "Абе фин/а е, културен/на, ама нешто не ми се допаѓа". Или обратно "Абе може се глупира и е несериозен/а, ама барем е пријатно во негово/нејзино друштво". Тоа е токму енергијата што ја шири лицето... и сите ние ја чувствуваме.

 

pHp напиша:    Говорам, на пример, кога чекаш ред на каса во маркет и кога позади или пред тебе има човек кој ете никогаш не си го видел, не сте прозбореле, ама нешто ти е пријатно или непријатно во врска со таа личност. Она чувство што го добиваш во градите и стомакот, суптилното. Што си проценил тука? Само го гледаш првпат, само изгледот можеш да го видиш. За чувство говорам, не за мислење и логика. Сите сме почуствувал, само не сме обратиле внимание. Проценка е логичен процес, говорам за проценка врз основа на онаа изјава "Нешто ми кажува дека...".