Лек против ракот

Osven sl*gana Velkov i doktorkata Jadranka Biban go tvrdi istoto odnosno deka mlekoto e stetno:

Ги имам читано статиите на доктор Јадранка Бибан, а ги имам следено и нејзините емисии на телевизија. Истата докторка дури и советува операцијата да биде последно решение. Многумина се обидувале да го применат кажаното во пракса, па кога подоцна сакале да се оперираат, за жал, било премногу доцна.  Многумина пак кои правеле спротивно од она што таа го тврди, успеале да ја победат оваа страшна болест.

За жал, со медицината, како што кажав и поназад, се запознав поради незгодите на животот, иако не стануваше збор за мене, туку за мој најблизок. И со помош на комбинација од класичната медицина и алтернативната медицина, особено билкарството, беше победен Astrocitom cerebri gradus III-IV, болест со која е поврзана исклучително лоша прогноза.

Патем, јас не јадам овошје, а и зеленчук јадам сосема малку, а досега, Му благодарам на Господа, сум во одлична здравствена состојба, а имам подобра крвна слика од пет души кои јадат овошје и зеленчук. Не практикувам јога, ниту имам трпение за такво нешто, практикував боречка вештина, но и таа веќе не ја практикувам.

Затоа и ти велам, во право е класичната медицина, која вели дека секој организам е приказна за себе.

А бидејќи животот ме научи, за жал, на нешта за кои многу и не требаше можеби да знам, не верувам на се и сешто само поради тоа што некој нешто кажал. 

Ти тврдеше дека и такво нешто е можно, јас не тврдев. Побарај го доказот и постави го тука, сите да го прочитаме, ама не да биде "доказ" од типот на некакво кажување, туку онака како што ти кажав дека треба да биде еден таков доказ. Не сите имаат Facebook, за да може да прочитаат. Постави го доказот тука, сите да го прочитаме.

Zaharce, ќе започнам од почеток, се што знам ќе опишам, а ако имаш дополнителни прашања, слободно прашувај, ако можам, радо ќе помогнам.

Во 2000 година, по доживеан епилептичен напад, на мојот родител му беше дијагностициран Astrocytom cerebri g. I. По спроведениот хирушки зафат, мајка ми беше пуштена дома. Хирушкиот зафат не го отстрани сиот тумор, поради тоа што такво нешто ќе доведеше до губење на говорот или траен инвалидитет. Наместо тоа, се препорача Dexametason за намалување на тој оток. Но, наместо тоа, болеста прогредира, а отокот не се намали. Овојпат стануваше збор за Astrocytoma cerebri g.III-IV. Се пристапи кон втор, сложен хирушки зафат, но за жал, прогнозите и покрај тоа не беа добри. Со Астроцитом од трет степен се живее до 5 години, кога се појавува рецидив, а со астроцитом од четврт степен од шест месеци, до една година најмногу. По хирушката интервенција, по совет од онколог, се пристапи кон цитостатска терапија, со цитостатиците  CcNU и радиотерапија, односно зрачење- 15 третмана. Во меѓувреме ние започнавме да ги комбинираме овие терапии со народна медицина, односно исхрана според крвна група и земање сирупи од билкарка која ги правеше според народната руска медицина, а и самата била болна од рак, но благодарение на руската народна медицина, го победила, иако лекарите и велеле да си оди дома и да ги доживее во мир деновите кои и останувале. Тука за првпат успеавме да ја видиме моќта на народната медицина. Имено, додека траеше зрачењето, мајка ми се мачкаше со крем направен од билкарката и немаше ниту една изгоретина, дури ниту трага од тоа! За разлика од мајка ми, другите имале страшни изгоретини.

Откако сето ова го направивме, беше направена МР со контраст на мозокот. Туморот беше исчезнат. Немаше ниту трага од него. Лекарите беа запрепастени и не веруваа што гледаат, но, сметајќи дека станува збор за III степен, кој дава рецидив следните 5 години, советуваа внимателност и редовна контрола следните пет години. Дури и наши пријатели, лекари, останаа запрепастени. Изминаа и тие пет години, рецидив немаше.

Мајка ми, секако, продолжи да го пие сирупот од билкарката.

За жал, зрачењето има последици, како што е зголемен ризик од мозочни удари, појава на склероза порано од вообичаеното, промени во сива маса и сл.

Мајка ми пред три месеци, односно 10 години по сиве овие настани опишани погоре, имаше мал мозочен удар. Кога лекарот ( професор-неврохирург ) ја виде, кажа дека се сомнева на метастази. Искрено, тој се чудеше како сеуште е жива. Но, кога ги виде снимките, се здрви. Стануваше збор за удар од васкуларна, а не метастатска природа. Ме задржа мене и ми рече дека сака уште еднаш да ги види снимките и детално да ги прегледа, затоа што според него: "Ова било просто неверојатно и вакво нешто не било можно според се она што го учеле, ниту пак се случило, ова едноставно е многу чудно и треба да Му бидеме благодарни на Господа за ова чудо". Неколкупати ги преврте снимките и кажа дека нема никаде траги од метастази.

Иако закрепнувањето оди мошне бавно, сепак, лекарите се надеваат дека и од ова, со Божја помош, ќе закрепне.

Друг професор, кој исто така ги гледаше, истото го кажа. Дури и еден пријател, рентгенолог кажа дека воопшто не станува збор за метастази.

Ова е мојата успешна приказна. Ти стојам на располагање за понатамошни прашања. Не сум лекар, затоа за се што ќе одговорам, ќе биде од аспект на нашата досегашна борба со оваа болест.