ЗОШТО?

Зошто се враќам повторно назад? Што е ова што ми се случува? Јас не можам да поднесам ниту една борба повеќе. Телото, душата и умот и што се не ми се уморни. Некој ќе ме наречат болна, но нека ме нарече кој како сака, не ми е гајле мене за тоа воопшто, она што ми е битно, а никогаш не го разбрав е: ЗОШТО СИ ГО ПРАВАМ ОВА?????????????????????

Kolku shto povekje so sila se sprotivstavuvame na neshto, tolku toa povekje pritiska nazad na nas.

Ova e dobro poznatata "akcia" i "reakcija".

Chovek treba da se otpushti... da mu se posveti samo na ova SEGA i da go ostavi ONOA od minatoto.

I poleka rabotite kje pochnat da si doagjaat na svoeto mesto.

Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma.

Messenger напиша:

Kolku shto povekje so sila se sprotivstavuvame na neshto, tolku toa povekje pritiska nazad na nas.

Ova e dobro poznatata "akcia" i "reakcija".

Chovek treba da se otpushti... da mu se posveti samo na ova SEGA i da go ostavi ONOA od minatoto.

I poleka rabotite kje pochnat da si doagjaat na svoeto mesto.

Меси, се си во право што пиша... но некогаш не се работи само за обична состојба на расположението, ова е нешто што има длабоки корени и е нешто за кое треба работа со стручно лице... среќа посетувам и нештата се каде каде поинакви. Јас очекував силен трескот, но човекот учи така. Јас учам така. Преку обиди и грешки.

Не е така.. наједноставно во праксата. Не се кажува туку така НЕ на флешбекови, не се смирува туку така срцето кога почнува забрзано да чука, не се опуштаат мускулите тек така кога ќе почнат да се грчат ради анксиозноста или што и да е тоа по ѓаволите веќе... кога не што се случува а не знам што е... кога ме обзема силен коктел од емоции а не можам да ги препознаат, не е едноставно кога ми е отежнато дишењето. По милион пати вриштам во себе НЕ, НЕ, НЕ! Но тоа не функционира баш најдобро во тие моменти.

Изменето од ekszi88 - 12.Ноември.2011 во 22:33

Вербата е онаа сила која всушност ме движи.

Кај мене реченицата пред да се впуштам во новото гласи: Ти душо не го заслужуваш тоа. Премногу деструктивни пораки ми се мотаат во пустава глава. Кога требало да се сади семето на позитивните гледишта мене ме израснаа со многу насилство и злоупотреба... и навистина наоѓам потешкотии да се препуштам на новото... без разлика колку и да е добро јас наоѓам потешкотии да верувам дека нешто може да биде толку добро.

Ima mnogu destruktivni raboti... samo znam deka vecerva ne mozam da prestanam da si go postavuvam prasanjeto zosto zatoa sto se razocarav najmnogu na svet... od sebesi. A si vetiv !

Внеси реплика	страница <1 21 222324 25 28 >
Tweet