20 години парламентарна демократија

Мислам дека изјавата на Георгирвски е во сосема друга конотација,а не дека поврзаноста на југоносталгичарите е поврзана само исклучиво за економската страна,иако за волја на вистината на човек кој нема ништо ,сега и само тоа му е битно.
Тука се вкоренети сите работи за опстојување на една држава во вистинска смисла на зборот.

Но интересно е мислењето,за тоа кога ќе ги снема југоносталгичарите или постарите генерации... е тогаш ќе цветале бои.

Мислам дека кога му мислиш на некој лошо,по силата на нештата му мислиш не само нему лошо туку тоа ти се враќа на тебе,е од тука ако сакаме да ги снема тие кои биле пред нас(философија на ДПМНЕ со лидерот),тогаш и нив ќе ги снема,по извесно време.
Но што ќе остане,новата генерација млади,кои пак се наследна генерација на КОМУЊАРИТЕ кои имале директна врска со КРЕМОТ на бившото општество и СО КРАДЕЊЕТО на пари успеале да си ги школуваат своите деца,за сега тие да ја преземаат власта.
Така таа втора генерација од нив е во директна врска со југо.. и нема никогаш тоа да се реши на правилен начин,а за тоа сме сведоци и последните 20 години,
памфлетите на ТВ (посебно на ДПМНЕ-овчарската мтв,а порано штит на КОМУЊАРИТЕ)како сега е леле мајко голема придобивка самостојност ,е само славење на губитокот од сите генерации(добро знеме што е и која македонија е оваа)па од тука рано е да се прават некои паралели,а да се слави за демократија уште порано,СЕГА Е ТОТАЛИТАРИЗАМ,ум само на еден НЕЧОВЕК,кој треба да порасне(ДА СЕ НАЛАПА ) со неговите,па потоа да се изборат луѓето за некакви вредности,а после тоа,,за тоа треба време?

Eden chovek i edna partija napravile mnogu "silni" drzhavi. Prvi koi mi pagjaat na um od posledno vreme se Hitlerova Germanija i Stalinova SSSR.

I s'e ushte ima lugje koi ne gi zaboravaat tie vreminja i nostalgichno se sekjavaat na niv. Potochno, s'e ushte ima lugje koi aktivno rabotat na nivnoto vrakjanje.

Denes primeri za takvi "silni ednopartijski i ednochovechki drzhavi" se Severna Koreja i Kuba. I tamu ima nekoi lugje koi se mnogu zadovolni od takvite drzhavi i koi bi stanale nostalgichari dokolku gi izgubat.

Na krajot od kraishtata i gjavolot ima svoi privrzanici i podrzhateli koi bezdrugo se srekjni so svojot vodach.


Za sostojbite vo nekogashna Jugoslavija, nejzininata realna ekonomska i multinacionalna stabilnost, opstojuvanjeto na smetka na nepovratnite i beskamatnite krediti posle vojnata poradi stavot kon SSSR i Varshavskiot dogovor, neumeshnoto snaogjanje so socijalistichkoto ednopartijsko i ednoumstveno stopanisuvanje koe trebashe da bide sanirano so samoupravuvanje i t.n. nema da shiram bidejkji bezbroj pati do sega e diskutirano na ovoj forum.


Makedonija, so minuvanje od ednopartijsvo i ednoumie vo demokratska povekjepartijska drzhava, progresira vo svojot opshtestven razvoj. Dali toa znachi deka po nekoj avtomatizam site nejzini problemi koi vlechat koreni od minatoto kje bidat magichno resheni ili izbrishani ? Sigurno ne ! Ne postoi idealno opshtestvo, ushte pomalu neshto takvo treba da se bara od drzhava koja e stara samo dvaesetina godini, koja beshe chuvana kako bezglasna teritorija za koristenje na nejzinite resursi, koja beshe bukvalno opljachkana od svojot "bratski" severen sosed pred oficijalnoto raspagjanje na Jugoslavija i koja mina niz gragjanska vojna.


Istovremeno, toa ne znachi deka treba da se molchi na opshtestvenite devijacii i drzhavniot kriminal. Napotiv, namesto da se fantazira za vrakjanje na neshto nepovratno, shto se dokazha deka ne nudi nikakov prosperitet za makedonskiot narod i Makedonija kako drzhava, treba da se borime za podobro utre na onoa za shto se izborime vchera.

Zatoa, da ni e chestit 20 godishniot jubilej !   





Изменето од Messenger - 01.Септември.2011 во 14:43

Zlatnik напиша: Пријателе, извини ама немам јасна претстава за тоа што сакаш да кажеш во твојов пост. Читам пишуваш за вмровци, комуњари (веројатно ги поистоветуваш) крадење ... ама суштината никако да ја сфатам. Но, не е до тебе проблемот, до мене е. Јас неможам да навлезам во мислите на луѓето за да дознаам што тие сакаат да кажат со некои конфузни изјави.Основната поента на мојот претходен пост ми беше дека порано, во комуњарскиот тоталитаризам, за 20 години една партија и еден човек успеаја од ништо да направат силна држава. Денес, во демократскава држава, нашиве партии и нивните лидери за 20 години успеаја таквата држава да ја витосаат и да ја доведат до нула.Токму тоа е основната причина зошто сеуште постарите генерации со носталгија се присетуваат. Не за друго. Секој се присетува на убавото. Да беше поинаку, сигурно одамна ќе заборавевме за тие времиња.После 20 - 30 години, на кои убави работи ќе се присетуваат денешниве млади генерации?

Пријателе ,да не се објаснуваме многу,а сходно на тоа мислам дека ќе се разбереме,целта ми е да кажам ,дека и тогаш и сега се овде е само голема ЗАБЛУДА.

Ни тој направил нешто(зашто нешто што го правиш привидно ,а со стаклени нозе,на лаги,со кредити,пропаѓа-ене сами си ги пуштаат филмовите и во србија,а и овдешнмите србомани колку било убаво за радничката класа).

Додека за овој сегашниот(Пајкастава реформистика)сакам да кажам дека е само нивни наследник со неговиот брачед и ја спроведуваат истата политика и истата ујдурма,затоа и ова ќе пукне,но најбитно ми е помладите да размислат за што би се бореле,односно дали да се борат за нешто во оваа ВУКОЈЕБИНА.
Значи и претходното и овде сега(20 годнини)немаш никава демократија ни надворешна ни парламентарна,се е ЕДНОУМИЕ,другото е проформа,како пишаните ни закони(кои ги имаме многу),ама не функционираат,поготово во западниот ни дел. Поздрав.

Zlatnik напиша: Ние постарите со тага ќе се сеќававме на тие убави времиња кога се се градеше, кога имаше убави плати, кога немаше невработеност (т.е. беше многу мала во споредба со денес), кога школството беше бесплатно, каде сакаш можеш да студираш без партиципации, те примаа без национални квоти, кога секаде можеше да патуваш, кога не бевме уценувани од „меѓународната“, кога ... ?Е, токму заради немањето друга алтернатива, на народов не му преостанува ништо друго туку да се сеќава и да чезнее по времињата кога му било убаво.

Кога говориш за постарите, треба да се дефинира кои се тие постари кои сеуште се југоносталгичари. Тоа се луѓето кои уживаа во благодетите во шеесетите и седумесеттите години, родени по ослободувањето и воспитувани во духот на тогашните системи. Луѓето кои пак, го живееја периодот по ослободувањето, немаат толку розови сеќавања. Тие се сеќаваат ма терор, грабежи, предавства, исчезнувања на луѓе, убивања и многу други лоши работи. Тие и не патат толку по тој систем, затоа што сепак, виделе и нешта кои помладите другите генерации не ги гледале.

Messenger напиша: ... I s'e ushte ima lugje koi ne gi zaboravaat tie vreminja i nostalgichno se sekjavaat na niv. Potochno, s'e ushte ima lugje koi aktivno rabotat na nivnoto vrakjanje.   ... ... da se fantazira za vrakjanje na neshto nepovratno, ...

Отиди прошетај по улиците на секој град во МК, но и во другите бивши YU републики, вклучувајќи ја дури и Хрватска (со исклучок можеби на Словенија) и прашај ги постарите од 45 години, кога поубаво се живеело, ќе видиш кој ќе биде одговорот.
Токму затоа во мојот пост од претходната страна реков дека ако во изминативе 20 години имаше силен економски развој во МК, ќе немаше причина за носталгија по едно убаво поминато време, бидејќи тоа убаво сеуште ќе траеше. Овака, реков, немаме алтернатива. Или можеби треба да се правиме мутави, па да велиме дека денес поубаво се живее од тогаш?! Тоа би ме потсетило на Орвеловата ’84!
А дали таа благосостојба била резултат на:

Messenger напиша: ... nepovratnite i beskamatnite krediti posle vojnata  ...

и, дали економската ситуација била реална или фиктивна, обичниот човек воопшто не го интересирало. Исто како што и во Америка обичниот човек воопшто незнае за економската политика на владата. Тој само знае дека убаво живеел. А дали тоа било резултат на поволни кредити, заеми ... се гледа од последнава економска криза. Каму и сега денешниве т.н политичари да можат да земаат неповратни кредити (ама не лично за себе)!
А за негативностите на претходното (социјалистичко) уредување имав пишувано во една друга тема (мислам беше нешто со „југоносталгија“ ...) (btw. каде е таа тема, одамна не сум ја видел. Дали е избришана, заклучена ...?)
Затоа, има голема разлика од носталгично сеќавање на нешто убаво што си го поминал и, активно работење за враќање на истото нешто, за што се согласувам дека е неповратно!

Gorazd777 напиша: ... и тогаш и сега се овде е само голема ЗАБЛУДА. ... ... се е ЕДНОУМИЕ, другото е проформа, ...

За ова во целост се согласувам.

Р.Ѕ. На крај на ум ми дојде една спредба. Нешто во врска со носталгијата и промена на името.
Иако на  изглед нема допирни точки со темава, сепак е во тој контекст.
Јас, како дел од милионите, кој својата младост сум ја поминал во општество кога имало благосостојба, кога се ми било убаво (незнам дали е тоа само поради младоста ) денес се чувствувам „обвинуван“ за југоносталгија, дека работам за враќање на таа состојба! И тоа само поради фактот дека само се присетувам на еден период кој ми е останат во добро сеќавање. И тоа „обвинуван“ сум од (истите) луѓе со кои денес спорам за (не)промена на името! Луѓе кои токму поради тој подобар живот, поради таа благосостојба која денес ја имаат во ЕУ, се согласуваат (или се индиферентни) да се промени името на државава.

Slushnav deka turcite doagjaat so najvisoki pretstavnici i vo polna enturazha na ministri i biznismeni.

Dali e toa tochno ?

Blagodaram za odgovorot. Verojatno ne sum bil dobro informiran...