Како да се надминат болката и тагата

Ехх кога би постоел еден универзален рецепт за секаква  болка и за секоја личност.....

Se prasuvam,kako li samo ke znaeme dali sme zivi ako ja nema nea?

...mentalniot sklop gradi senista i duhovi....t.e site onie custva sto ne ni se poznati a sakame da gi doznaeme

Дали болката е ехото на крикот помеѓу она што ветрот створил од нас и она што ние сме ... 

Не ми поаѓаше од рака да ги надминам демоните во себе... Колку што е пред се потребно сами да се справиме, толку некогаш е потребна подадена рака, зрак светлина за да ни го покаже патот кога ќе се изгубиме во магливата шума. Сега гледам неколку патеки после една прекрасна подадена рака. Си ја одбрав својата. Ќе го најдам сопствениот дворец, знам

Koga kje sfatime, deka zadovolstvoto ne postoi bez negovata sprotivnost... Iznad dvete postoi spokojstvo koe e iznad sekakva dualnost.

Не е најпријатно на светот да те боли.
Напротив, многу е непријатно.
Се разбира, кога го чувствуваш тоа, не кога размислуваш за болката или за тагата. Многу луѓе живеат заштитени во својот свет на размислувања и зборуваат за болката, но моментално не ја чувствуваат...или пак се штитат од неа, несвесни за својот страв од болка.

Но се додека го чувствуваш тоа...имаш можности да го промениш. Ако не можеш да го промениш, можеш да се прилагодиш. Ако не можеш да се прилагодиш, можеш едноставно да се тргнеш од болната ситуација.

Кога боли, свесноста за себе е многу висока. Во сета болка, човекот има шанса да направи и нешто добро за себе, да донесе добри одлуки, да направи промени...да живее подобро.

па ти вака, баајги театрален ми се гледаш