Заборавени од господ 2

Нашиот Вистински Пријател дури и во тие моменти ни е близу, сочуствува со нас и не' бодри да Му веруваме повеќе на БОГА одколку на болот и смртта!


Кој дури и во таквите времиња и моменти Му е верен на БОГА, тој ќе ја доживее воскресителната Моќ БОЖЈА на еден чудесен начин!







Околу петнаесет часот, Исус извика со силен глас: „Ели, Ели, л’ма ш’вактани?“  што во превод значи: „Боже Мој, Боже Мој, зошто Ме остави!?“
   


















Изменето од spiros - 20.Јуни.2010 во 09:53

Потоплно си во право Менди.

Преку целиот живот сме го заборавиле Бога и сме го отфлела како непотребен мислејки си. Сега не ми требаш Боже, да „проживеам“ јас по свое па кога ке ми требаш ке те викнам и така од утре за утре и до тој момент на криза кој во всуштина е и пак Божја милост и тогаш го бараме и не да го бараме да ни прости што блудно сме го потрошиле нашиот живот, туку повторно не смнетајки се никогаш виновни, го обвинуваме Него затоа што сега веке нема кој друг...

Има и друга крајност, во која живејки неправилно во имато на Бога ние повторно го отфрламе и кога Бог ке ја пројави Својата милост за наше исправување, повторно заради својата гордост, сметајки се себе за достојни и незаслужни за ситуацијата, го обвинуваме Бога како ие демек сме праведните а тој непаведен...

е неможе така, Бог е вистина и тоа непромелива вистина. Исус Христос е ист вчера, денес и утре и Неговите заповеди и Евангелски повеленија се исти. така да ако живееме според нив ние и ќе го Имаме Бога во себе, и постојано ќе ја чуствуваме таа радост, заради Љубениот, и ќе имаме мир во нас и околу нас и за се ќе благодарием на Бога.

Тоа е патот. поинаку колку и да се обидуваме да импровизираме ке дојдеме само до едно, богооставеност. Но не дека Тој нас не оставил, туку дека ние Него сме го оставиле. А Бог е насекаде околу нас и за тоа треба да имаме очи за да го видеме.



Изменето од Опитен - 20.Јуни.2010 во 12:13

Temata ti odi vo toj pravec, bidejki nema zaboraveni tuku lugje shto zaboravile.

Messenger напиша: Gospod go sozdade Svetot i mu dade sloboda na razvivanje... na nekoj nachin toa izgleda kako da e povlechen za da ovozmozhi razvivanje na slobodnata volja - ne se postavil kako papetar koj postojano vleche konci. Evreite toa go narokuvaat "tzimtzum". Spored toa, slobodnata volja i zakonot na prichina i posledica se osnovnite principi spored koi se rakovodi Kreacijata. Veruvanjeto vo Boga ne te spasuva od posledicite na tvoite postapki, nema da te napravi otporen na virusi i bakterii, nema da te nagradi so najgolemoto bogatstvo na svetot, nitu kje te napravi besmrten.

Баш вистинската вера во Милоста, во Мудроста БОЖЈА - Која што е СОВРШЕНА ВИСТИНА и Која Вечниот за спасение на сите нас Ја отелотвори во Исус - е Таа што спасува и е Коренот на Спасението!

Ако причино последичната законитост би била поголема Вистина од Милоста БОЖЈА (Христос), тогаш каде би ни бил крајот ?

Но, ако не веруваме или не можеме да ја сватиме Вистината за Милоста БОЖЈА која е поголема од причино последичната законитост, тогаш да го погледнеме *филмот со Jack Nicholson и Morgan Freeman кој пред неколку постови го спомена Анакин, па - иншалах - да разбереме!


Поздрав до сите, дури и до оние кои се’уште горделиво се противат и Ја релативираат Совршената Вистина!


п.с. *Филмот: “Најдоброто доаѓа на крај“ ( или со оригиналниот американски наслов The Bucket List) кој што анакин го спомена во неговиот втор пост на втората страна од оваа тема (Заборавени од господ 2), го имам гледано заедно со мојот татко само 2 дена после неговото одпуштање од болница на 2.2.2010(вторник) кадешто беше опериран од рак на плуќа. Нему на 22ри декември 2009 му беше установена таа дијагноза.








Програма
    






Изменето од spiros - 20.Август.2010 во 00:55

Mindy напиша: Jas imam nesto da prasam ,pa mislam deka sum na tocna tema :Zosto cesto slusam lugje na koi koga im e tesko ili im se slucila nekoja nevolja, nesreka ,ili siromastija ,,,,zosto vo tie momenti cesto znaat da kazat : " Zosto bas mene ? , Kade si Gospode , zar me zaboravi ?? "Ili vo kraen slucaj  : umira covek i nekoj ke rece : " zosto morase bas toj da umre ? Zosto Gospodi ? "Se nekako vinata ja prefrlame na Gospod ili mene taka mi se cini Ili drug primer : teska bolest ili nekoj blizok bolen pa nekoj ke rece : " zosto Gospodi bas toj  ? zar ti zgresivme nesto ? I sega ????   od edna strana se molime , go pocituvame Gospod i s eobiduvame da gi pocituvame 10-te bozji zapovedi ,,,,a od druga strana koga na nas nesto ne ni cini ,za seto toa ni e kriv Gospod Pa ima li logika ova ???  Ili mene nesto ne mi e jasno skroz sum zbuneta

Додека се обидувал да замисли како Бог теши, писателот М.Е. Парс својата мисла ја изразил со следните прекрасни зборови:

„Дете на мојата љубов ,потпри се цврсто! И дозволи ми да ја почуствувам тежината на твојата грижа. Го знам твојот товар, зошто јас сум го вообличил. Јас го ставив во своја рака и сторив од него тежината да биде најлесна за тебе. Кога го ставив врз твојата повиена силуета, реков: Ќе бидам близу и додека се потпираш врз мене, тој товар ќе биде мој, а не твој.“

Додека ги пишувал овие зборови писателот можеби ги имал на ум зборовите што ги изговорил апостол Петар : „Сите ваши грижи оставете ги на Него зошто Он се грижи за вас.“(1 Петрово 5,7)

Христијанинот верник не е оставен во мрак на безнадежност кога животните искушенија му се закануваат да го уништат. Тој има извор на утеха и на совет – некого во кого може да се надева. Тој има прибежиште.

Сепак тоа не значи во условите на човечките можности сите страдања можат да се објаснат и наполно да се сфатат. Веројатно никој наполно не го разбира проблемот на болката и болестите или зошто Бог дозволува свирепост во односите со луѓето. Овој дел на човечкото искуство покренува многу прашања на кои напразно бараме одговори.

Секој од нас ќе искуси болка. Кога во безизлезот и во збунетоста вие и јас ќе поставиме прашање: „Зошто требаше да ми се случи тоа мене?“ или “Зошто оној што ми е толку мил мораше да помине низ сето тоа?“, на тоа не постојат лесни одговори. Постојат тајни во кои човечката моќ на сфаќање не може да проникне.

Не е тешко да се пронајде причината за многу несреќи. На пример, ако некое лице пие, а вози, лесно можеме да разбереме зошто настанала несреќа. Ако некој пуши и добие рак на белите дробови, научниците не се многу изненадени со појавата на трагичните последици. Дејството на законот за “сеидбата и жетвата“ често се покажува мошне остро.

Но што да се каже за невиното дете што го убил пијан возач? Или за младичот што живеел живеел здрав и чист живот, а сепак доживеал смртен удар на страшна и неизлечлива болест? Апостол Петар ја допира оваа тајна со следниве зборови: “Возљубени, не чудете се на огненото искушение, што ви се праќа поради испитувањето, како нешто ново да ви станува “(1 Петрово 4,12)

Кога ќе се соочиме со неочекувани проблеми, со непријатни искушенија, со тешки недоразбирања и со лични трагедии, забораваме дека тоа што не снашло не е ниту нова ниту непозната појава. Според текстот на апостол Петар, верниците на црквата пред две илјади години воделе борба со истите искушенија. Таа борба е постара и од искуството на апостолската црква. Во книгата за Јов, што се смета за најстара книга на Библијата, суштината на живеењето на Земјата е изразена вака: “Роден од жена, човекот е кратковечен и презаситен од неволји“ (За Јов 14,1) Се чини дека оваа слика во својата долга историја ниту малку не се изменила. Овој свет е преполн со неволји, со болки, со страдања и со смрт. Мнозина беспомошно застануваат пред фактот што катастрофите и несреќите подеднакво ги погаѓаат и побожните и грешниците. Понекогаш се чини дека побожните поднесуваат поголем дел од општите човечки страдања. Тоа го забележал пистаелот на химни, Асаф, и тоа свое сознание го преточил во стиховите на 73 Псалм. Сјајното напредување на грешните и искушенијата на светите и за него биле загатка се додека Бог не му помогнал да го сфати конечниот исход. Библијата нагласува дека страдањето дошло на овој свет како последица на гревот. Кога на гревот не би му било дозволено да влезе на оваа планета, не би имало ниту страдања. Кога Бог ќе го отстрани гревот и ќе ја обнови земјата, нема повеќе да има солзи ниту жалост, ниту болка, ниту тага. “Бог ќе избрише секоја солза од нивните очи, и смрт нема да има повеќе, ниту плачење, ниту викање, ниту болест нема да има повеќе, зошто првото помина.“ ( Откровение 21,4)

Меѓутоа, фактот што гревот предизвикува страдања не значи дека секој поединец ќе страда само поради гревот што го сторил во својот живот. Вистина е дека многу неволји поднесуваме затоа што други ги предизвикале во нашиот живот.

Понекогаш, како во случајот на Јов, ѓаволот предизвикува неволји. Постојат и болни искуства што Бог дозволува да дојдат на нас затоа што сака да оствари посебна цел што не можеме да ја согледаме. Сега “знаеме нешто“ и “сега гледаме нејасно како во огледало, а тогаш – лице во лице, сега знам нешто, а тогаш ќе знам како што сум познат“ (1 Коринќаните 13,9 -12)

Sekojdnevniot zivot si nosi svoi problemi,covekot e perokupiran so problemi,sitnici,razmisluvanja...........no bi sakala da kazam pravime greska......-"postepeno se odalecuvame od Gospod".......... mirot na dusata e vo nasata vera.....Gospod nikogas ne ne zaboravil,mozebi nekoj ke si reci zosto na nas ni se slucuva ova........taka trebalo da bide......se e Bozja volja......i samiot Gospod Bog ni go nametnuva toj pat sto treba da go pomineme........no ne ne   zaborava!

Dobra poenta Majkl.

Mozhe slobodno da se kazhe deka s'e e so Bozhje dopushtenie, bez obzir kolku toa od nash chovechki aspekt (direktno pogodeni od neshtata) ni izgleda nesfatlivo, no ne bi rekol deka s'e e nametnatno od Boga.

Ako neshto e nametnato od Boga, togash toa bi bil Svetov kakov shto e sozdaden od Nego, dodeka seto drugo se razviva i odviva spored prichino-posledichniot princip (karmata).

Tokmu zatoa Isus veli - pravi im na drugite onoa shto sakash i tie da ti pravat tebe. Samata taa maksima kazhuva deka nishto ne e nametnato od Boga.