Колумна,што имаме со тоа?

Кога  балканските ѕвезди ќе се соочат со финансиски недостиг си одбираат „тезга“ за правење на концерт кој со сигурност ќе биде целосно распродаден. И доаѓаат во Македонија.

Наспроти ова, концертите кои доста ретко ги прават македонските пејачи, по цена за билет од 250- 500 денари е нешто што за граѓаните е скапо. Концертните сали и тогаш се полни, но за нивните концерти се делат гратис- билети и се канат неколку гости- музичари.

Токму затоа дојде Цеца и ја преполни концертната сала „Борис Трајковски“.  За само еден месец подоцна да се одржи концертот посветен на прерано загинатиот Тоше Проески на кој за влезница од 250 денари дојде помала публика од онаа на балканската фолк ѕвезда.

Ситуацијата е проблематична, но виновникот е непознат. Уметниците ја обвинуваат државата и народот, народот ја обвинува пласираната понуда и бара квалитет. Ако целиот Балкан вели „Кога си во Македонија ниту пеј, ниту играј, ќе те натпеат и надиграат“, тука кај нас не мислат така.

Зошто Цеца, Северина, Жељко, Оливер и Балашевич повеќе допираат до македонските срца од Елена, Влатко, Ламбе, Владо...?!

Наспроти ова и контрадикторни  со овие прашања- Македонската музика изобилува со квалитет кој во светот е богатство, а кај нас e занемарена работа.

Зошто македонски имиња како Борис Трајанов, Симон Трпчевски, Влатко Стефановски, Владимир- Четкар или Гарабет Тавитијан се познати и ценети ширум светот, а доста ретко одржуваат свој концерт тука?  Зошто македонските уметници ги нема на македонската концертна сцена? Дали нема побарувачка или нивниот труд повеќе вреди надвор од границите?!

Приказната со актерите е приближно иста. Дел од македонските актери се жалат дека немаат доволно театарски ангажмани и дека од актерство во Македонија не може да се живее. Но дојдоа „Певај брате“ и наеднаш македонската публика засака театар?!  Момците од Србија на неколку наврати покажаа колку точно публика собира во Универзалната сала...без празно место дури и на скалите. Во овие тешки времиња, српските актери знаеа како да ја насмеат македонската публика. На некој тоа му пречеше, но реакцијата на публиката која не дозволи „Певај брате“ да ја одигра последната претстава, покажа многу повеќе. Зошто Милан Калиниќ има поголема публика од Бранко Ѓорчев? Зошто Бранко Ѓорчев по огромен број на изиграни драми и успешна кариера како Директор на Драмскиот театар, стана познат откако почна да синхронизира турски серии?

Самите концерти, наши и странски се соочуваат и со заеднички проблеми. Пред се- доцнат.

-Проблеми со опремата, дел очекувани-  дел намерни и лоша комуникација меѓу организација и ѕвездите се виновни за повеќе од 50% од доцнењата на концертите, покажува студијата на Харвард.

Потоа- немаат добра реклама. Да не се лажеме, билборд кој го рекламира концертот на разголената Цеца и флаери кои најавуваат концерт на македонска група- навистина немаат ист ефект.

И додека нема одговори на ваквите и слични прашања- дајте им на македонците нешто „весело и скапо“ а нашето македонско богатство ќе го продаваме надвор