Животни - општа дискусија

Риба со „човечки“ заби уловена е во реонот на Сикија, на средниот крак на Халкидики.

Уловената риба имала уста и заби како на човек. Таа била округла и со дебела кожа, тешка 700 грама, а била долга околу 40 сантиметри.

Рибарот (45) што ја улови необичната риба претпоставуваа дека таа мигрирала од појужните региони.

Примерокот е даден на испитување на Универзитетот „Аристотел“ во Солун.

лелееее ама е грдааа

Зголемени масти во крвта кај домашните миленици

Хиперлипидемијата е состојба каде што е зголемено количеството на маснотии (липиди) во крвта. Најважни липиди се холестеролот и триглицеридите. Хиперлипидемијата примарно предизвикува срцеви заболувања кај луѓето, но кај домашните миленици тоа е поредок случај. Во секој случај, хиперлипидемијата е поврзана со мошне сериозни состојби, понекогаш и фатални, како здебеленост, панкреатитис, невролошки проблеми и проблеми со видот. Ваквите состојби се многу почести кај кучињата отколку кај мачките. Зголемувањето на мастите во крвта е вообичаено кај милениците неколку часа по оброкот. Но метаболизмот го регулира нивното ниво. Кај шнауцерите се јавува хиперлипидемија поради недостигот од некои ензими кои учествуваат во метаболизмот на мастите.
Хиперлипидемијата, исто така, се јавува кај дијабетесот, хипотиреодизмот, Кушинг, болестите на црниот дроб, панкреасот и бубрезите. Симптомите кај хиперлипидемијата се различни, почнувајќи од асимптоматски до тешки епизоди на панкреатитис, нарушувања на видот и нервни симптоми. Најчестите симптоми се: повраќање, дијареја и болки во стомакот. Кај секое куче или маче со зголемени масти неопходно е да се провери историјата на болестите, да се направат целосен преглед, крвна слика и биохемиски профил, како и тироиден хормон и анализа на урината. Дополнителните тестови, како жолчни киселини, ехо-преглед и испитување на надбубрежната жлезда, можат да се вклучат по потреба.
Доколку се утврди основната причина за зголемувањето на мастите, обично нивото се регулира по отстранувањето на болеста. Кај повеќето пациенти се употребува храна која има ниско ниво на масти, од 10 до 12 проценти, или медицинска храна за дебели кучиња, односно мачки. Додатоците, како рибино масло кое содржи омега-3 масни киселини, можат брзо и ефикасно да го намалат нивото на триглицеридите.

Најголемото животно кое некогаш постоело е синиот кит.
Најголемо копнено животно моментално е африканскиот слон, додека во минатото најголемо животно било Аргентиносаур. Поголем од фамозниот Т-рекс бил Спиносаурот.

Од диносаурусите денес останати се само коски, џиновските верзии на преживеаните видови исто така веќе одамна се изумрени, па од големите животни преостануваат само слоновите и китовите. Меѓутоа, во минатото имало многу големи грабливци и видови кои со големината биле посилни во животинскиот свет и надмоќни над пленот, се додека во некои случаи, тоа не придонело да изумрат. На листата се вклучени и постоечки и изумрени видови. 

1. Мегалодон
 

Под латинското име Carcharocles megalodon (мегалодон – „голем заб“) се крие вистинско чудовиште – се смета дека всушност не е сроден на денешниот но многу се слични, па за полесно да се долови изгледот на животното обично се прикажува како џиновска верзија на бело куче. Можело да порасне и над 16 метри во должина, а се смета дека изумрело пред околу 1.5 милиони години. Мегалодонот се смета за најсилен и најголем грабливец во историјата на рбетниците. Луѓето низ целата историја наоѓале фосилни остатоци од неговите заби, за кои некогаш се верувало дека се јазици на змаеви. Должината им била и до неверојатни 20 сантиметри, нешто што ниту едно морско куче не успеало да го надмине. Се проценува дека вкупно имал околу 276 заби, наредени во пет редови, со вкупна големина на забалото од над 2 метра. Со широко отворена уста можел да проголта цел носорог.

Со оглед на местата каде биле најдени фосили, може да се каже дека бил вистински патник, па така се населил во Европа, Северна и Јужна Америка, Порто Рико, Куба, Јамајка, Австралија, Нов Зеланд, Јапонија, Африка, Малта и Индија. Тие кои сметаат дека и ден денес живее во некои темни длабочини на океаните може да се разочара бидејќи се укажува на тоа дека најмногу сакал плитки и топли води крај брегот.

2. Џиновска морска шкорпија

Животните како обичната шкорпија изгледаат доволно грозно и во денешните големини, замислете морска верзија, но долга до 2,5 метри! Замислете поголем возрасен крокодил со клешти кои лесно можат да ви ја скинат главата.

Името на тој најголем вид е Jaekelopterus rhenania и како спомнатиот мегалодон, сакал топли и плитки води во морињата и мочуриштата околу езерата. Името „морски шкорпион“ не е сосема точно, бидејќи само првите примероци живееле во море, додека не станале вистински шкорпиони. Фосилни остатоци можат да се најдат низ целата планета, а изумреле пред околу 250 милиони години. Се верува дека големината е последица од борбите со оклопните риби, со кои се хранеле.

3. Џиновска мечка со куса глава

Arctodus („мечкин заб“) е познат и под името „Buldog bear“ поради својата куса муцка. Живеел во Северна Америка, а најмногу ја сакал Калифорнија. На пописот на најголеми копнени цицачи месојадци, го зазема првото место.

Мажјаците од подрачјето Јукон, воедно се и најголеми претставници на овој вид – очите им биле во висина на човечките, бидејќи при одење на сите четири нозе, во рамената бил висок 1.8 метри, додека во исправена положба биле високи неверојатни 4 метри и тежеле околу еден тон. Биле месојадци, на кои на еден ден им било потребно 16 килограми месо за да преживеат.

Овие животни биле претешки за трчање по антилопи и не биле способни за долготрајни борби со други грабливци, се смета дека биле клептопаразити, т.е. својата физичка големина ја користеле за да ги заплашат помалите грабливци, како волците или американските лавови, па им го краделе пленот. Иако главно биле месојадци, јаделе и растенија. Изумреле пред околу 12.000 години, покрај други причини и поради развојот на технологијата на ловот меѓу народите на Северна Америка.

4. Аргентавис

Argentavis magnificens („буквално величествена аргентинска птица“) е најголема птица способна да лета која некогаш била откриена. Живеела пред 6 милиони години на подрачјето на централна и северозападна Аргентина, околу денешната територија на андискиот кондор, со кој е во сродство. Едноставно замислете помала Цесна 152 со пердуви.

Овој вид на птица имала силни нозе со големи стопала, поради кое била добро прилагодена за одење по земја, што во комбинација со огромните крила и големата тежина, укажува на тоа дека не била посебно спретна во полетувањето од земја и мафтањето со крилата, туку веројатно користела стрмни падини на планини за да се спушти низ ветерот и потоа со часови да кружи како едрилица. Се хранела со мрши или со плен фатен во лет, кој го голтала цел. Денешните мерки околу кои се согласуваат научниците: размерот на крилата од 7 метри, површината на крилата 7 квадратни метри, должина од 3.5 метри, висина 1.7 – 2 метра и тежина 70 – 78 килограми. За споредба, сите денешни птици со размер на крилата од 3 – 4 метри тежат само 15 – 20 килограми. За активниот живот и парењето не се знае многу, но се претпоставува дека секои две години женката снесувала само до две јајца, со тежина од еден килограм. Максималниот животен век се проценува на 50 – 100 години.

5. Суперкрокодил

Sarcosuchus император е далечен предок на денешните крокодили, кој живеел пред 112 милиони години на подрачјето на денешна Африка. Бил голем како градски автобус, тежел 8 – 10 тони и достигнувал околу 13 метри должина. Интересно е дека, за разлика од денешните крокодили, растел целиот свој живот, т.е. некои 50 – 60 години. Самиот череп му бил со големина на череп на возрасен човек, околу 180 сантиметри, додека забалото содржело 132 силни заби за фаќање и држење, а не за кинење на парче месо.

Со загризувањето можел да произведе сила од 8 тони, што говори во прилог на тоа дека веројатно ловел и млади диносауруси. Положбата на очите укажува на тоа дека пленот го ловел со демнење на брегот, сокриен под водата. Се што ќе уловел, големи риби и желки, едноставно ги дробел и ги голтал.

Во времето кога живеел Сахара била убава тропска рамница, полна со езера и реки, а „суперкрокодилот“ бил само уште еден вид налик на денешните крокодили, меѓу кои спаѓал и џуџестиот крокодил, со череп од само 8 сантиметри.

6. Аргентиносаур

Името Аргентиносаур значи „сребрен гуштер“ (името Аргентина настанало од латинскиот збор за сребро - „аргентум“), а воедно го одредува и регионот во кој живеел овој вид на животно – тогашниот островски континент Јужна Америка, пред некои 95 милиони години.

Од Аргентиносаурот не се пронајдени многу остатоци – неколку карлици и ребра. Една карлица е долга 159 сантиметри, па според неа се проценува дека вкупната должина е околу 30 метри и тежина од околу 80 тони. Постојат податоци кои говорат за најдени коски на нов вид, наречен Amphicoelias fragillimus, кој наводно бил долг гигантски 60 метри, но коските се загубени, а останале само непотврдени цртежи и податоци во забелешки на човек кој го нашол фосилот.

7. Спиносаур

Пред 100 милиони години во Северна Африка живеел најголемиот месојад кој некогаш чекорел по Земјата. Поголем од Т-рекс и гигантосаур, долг до 18 метри и тежок до 21 тон, со череп кој потсетува на крокодилски, со должина од 180 сантиметри. Метар и половина високото „јадро“, продолжената карлица на грбот, била прекриена со кожа и маст, што правело своевидна грпка, за која се претпоставува дека служела и за привлекување на женки и за регулација на температурата на телото.

Имал ретки заби, се хранел со риба на бреговите каде живеел, но во шумите понекогаш ловел и помали животни, или мрши. Во филмот Јурасик парк прикажана е борба меѓу Спиносаур и Т-рекс, во која победува Спиносаурот, но таков двобој во реалноста никогаш не се случил, бидејќи тие два вида на животни живееле не само физички далеку едни од други (Северна Африка и Северна Америка), туку ги делат и милиони години во времето во кое постоеле.

8. Мрежест питон

Python reticulatus е вид на питон кој живее во југоисточна Азија. Возрасните примероци обично пораснуваат до 9 метри, иако постојат и шпекулации за примероци од 14 метри, па ја носат титулата најдолга змија и најдолг рептил. Многу се бавни и тромави, не се отровни, туку спаѓаат во констриктори – способни се да убијат возрасен човек, но нападите се многу ретки.

Иако можеби веднаш нема да го забележите во вода, мрежестиот питон е одличен пливач и може да се види и далеку во длабоки води. Овој вид на тој начин колонизира многу островчиња кои се нашле во неговата територија. Њујоршкото зоолошко здружение и понатаму нуди 50.000 долари за жив примерок подолг од 10 метри, но се уште никој не се јавил со таков улов.

Живее во тропските дождливи шуми и на ливадите околу реките. Се храни со цицачи и повремено со птици, додека помалите примероци јадат стаорци и слични глодари. Возрасните поголеми примероци понекогаш јадат свињи, мајмуни, кокошки, мачки и кучиња.

9. Син кит

Над 33 метри долг, до 200 тони тежок, синиот кит е најголемо животно кое некогаш постоело на Земјата. Од средината на 60-тите за жал и еден од најзагрозените видови – се проценува дека во светските океани има само уште 10.000 китови. Ловците најмногу ги ловат најголемите примероци, па денешните сини китови обично живеат кратко и достигнуваат само 24 метри. Околу Антарктик, пред почетокот на масовниот лов имало околу 239.000 сини китови.

Познати се по фантастичните „фонтани“ вода, која ја издувуваат при дишењето, понекогаш и со висина до 12 метри, познати се и по песните, т.е. звуците кои ги прават. Перките им се долги 3 – 4 метри, што е доволно на покуси патеки да запливаат со брзина од 50 километри на час. Обично живеат сами или со партнерот и мирно пловат во потрага за храна, а во еден ден можат да изедат до 3,5 тони риба. За храна мора да загњурат на околу 100 метри длабочина, а најдолго измерено гњурење траело 36 минути. Живее околу 80 години, а ги напаѓа само еден непријател – китот убиец.

10. Африкански слон

Африканскиот слон е копнен пандан на синиот кит – може да живее до 70 години, висок е 4 метри, а тежок 7 тони. Спаѓа во најчистите животни во светот, па често се мијат со шприцање на вода и кал од сурлите. Слојот од кал воедно ги штити од инсекти.

Живеат 40 – 60 години и во текот на животот шест пати ги менуваат забите – четири катници, од кои секој е тежок по 5 килограми, со време се ронат, а ги заменуваат нови. Најчеста причина за смрт е гладот, до кој доаѓа кога повеќе не му растат нови заби, па слонот едноставно повеќе не може да јаде, иако можеби околу него храна има во изобилие. Големите два заба служат за копање на корења, кинење на кора од дрвја, како и за меѓусебна борба. Тежат околу 23 – 45 килограми и долги се до 2,5 метри. За разлика од азиските роднини, во Африка и мажјаците и женките имаат такви долги заби. Интересно е да се додаде дека африканскиот слон исклучително е интелигентен и има голем неокортекс со многу вијуги, како на човекот, човеколикиот мајмун и некои видови делфини. Ловот на овој слон само поради коската, се смета за еден од најголемите геноциди на интелигентни суштества од животинскиот свет.