Дали Исус се плашеше од смртта?

Дали Исус Христос се плашеше од смртта?

Според сведоштвото, Исус Христос пред да биде уапсен, осуден и отепан, се потел како со капки крв? (Лука 22:44)

Дали во градината Гетсиманија Исус имаше страв од смртта, или пак можеби од нешто друго?


Јас мислам дека Исус не се плашеше од смртта, туку од нешто друго!






Поздрав до сите




п.с. Имав некаде читано или слушнато (не се сеќавам веќе точно) дека современата психијатрија исто така познава такви феномени, каде во психолошки борби дури на соматско ниво може да се забележи една одредена концентрација на крв во потта.

Дали имате и вие вакво сознание? И ако да, тогаш дали би сте можеле да посочите одреден извор?

   







   

Изменето од spiros - 09.Март.2011 во 02:07

Messenger напиша: Ne znam dali se plashel od smrtta ili ne... pretpostavuvam deka ne se plashel, barem spored onoa shto znam za nego... Inaku, shto mislish pod onoa "Јас мислам дека Исус не се плашеше од смртта, туку од нешто друго!" Znaesh, so zagatki ne stigame daleku vo diskusiite. Kazhi shto mislish za da mozhat da sledat repliki i eventualno da se razvie diskusija.

не ми се лутете ако лошо сум го разбрал човекот, ама мислам дека доколку се плашел од нешто, тоа би било од тоа дека светот погрешно ќе го разбере, толкува и претставува неговот дело или пак дека истото ќе биде злоупотребувано

Isus najverojatno, razmisluval za smrtta(kako i sekoj chovek), no ne veruvam deka se plashel od bilo shto - osobeno koga se spoznal SEBE.

Veruvam deka otkako Isus ja osoznal negovata vistinskata priroda, sekakov strav, prestanal da postoi!-(i da go imal od neshto.)

Toj, ne mozhel da se plashi od smrtta, zashto uvidel deka smrtta i ne postoi...

Согласно писанијата во Светото Писмо, јасен е одговорот на ова прашање ако се земе в предвид дека Христос говорел јасно за своето воскресение, за тоа дека треба да пострада и слично.

ne.....toj sto veruva vo sebe ne se plasi

Toa shto veli Isus vazhi za SITE nas... rabotata e sho SITE ne se svesni, nitu kje bidat svesni za TOA.

I ne zboruvame za doznavanje na ono aho govori toj, tuku za osoznavanje na istoto shto e neshto sosem drugo.

Zatoa toj, ako i Buda, kako i site drugi prosvetleni lugje, veli "ne veruvaj vo onoa shto go govoram, tuku prakticiraj go toa i vidi kako deluva na tebe i na site drugi okolu nas, pa ako vidish deka e dobro togash zhivej na toj nachin, a ako mislish deka ne e dobro za tebe togash teraj si kako shto sakash oti imash sloboden izbor po koj pat kje odish i nikoj ne mozhe da te prisili na nishto."

Zatoa, isto taka, velat deka sekoj zbor ne e za sechii ushi. Koga go velat toa ne mislat deka nekoi zborenja se tajni koi moraat da se krijat , tuku deka site zborovi ne se za muebetenja kako za na pazar, tuku se fundamentalni upatstva za praktichno zhiveenje.

SEKOE zhiveenje ne e za SEKOGO. Ova treba da bide jasno, iako na prv pogled mozhebi zvuchi negativno, elitistichki, diskriminatorno... no toa e fakt koj postojano bil posochuvan so maksimata deka biserite ne se frlaat pred onie koi ne znaat i ne mozhat da gi vrednuvaat i da gi nosat.

Ne se raboti samo za nauchuvanje deka neshto e vredno tuku toa treba da se osozane i sekojdnevno aktivno da se zhivee. Skoro site lugje uchat vrednosti, site mudrosti se dostapni sekomu, mnogumina zavrshuvaat najvisoki shkoli, mnogumina odat sekoja nedela vo crkvi, se molat po tri, pet, ili povekje pati i pravat sekakvi mozhni formalni akti na dokazhuvanje deka doznale neshto, no ne go zhiveat sekoj moment, ne go zhiveat ednoto edinstveno i vechno SEGA onaka kako shto nauchile deka treba da bide.

Takvite lugje ne osoznale nishto.

Doznale, no ne osoznale. Zhiveat vo svoite pretpostavki i fantazii onoa shto treba vo praktika da go zhiveat sekoj moment povtoruvajkji kako papagali citati od pisanija i ukraseni so velikolepni zborovi na vosh*tuvanje naucheni od prethodnicite kako niv.

Ponekogash, tuka i tamu, kje ja zabelezhat svojata unikatnost, kje ja pochuvatvuvaat srcevinata na svojata bozhenstvenbost onakva KAKVA E, a ne onakva KAKVA SHTO SI JA ZAMISLUVAAT spored interpretaciite shto gi nasledile i adoptirale od minatoto, no toa se samo momentalni blesoci koi nabrzo gi napushtaat nebare se paradoksi shto ne ja potvrduvaat Vistinata na postoenjeto, a ja negiraat usvoenata iluzija na zhivotnata drama.

Zatoa Isus veli deka portata koja vodi do Carstvoto Bozhje e tesna, deka malkumina kje minat niz nea, deka negovite zborovi (chitaj "soznanie") ne se za sekogo i deka toj ne se moli za site, tuku samo za onie koi praktichno go sledat negovoto uchenje.

A TOA govorenje, TOA soznanie, TAA svest e vechna transpersonalnost koja postoela pred materijalniot Isus, pred materijalniot Buda i kje postoi zasekogash dopirnata od po nekoe Bozhjeto chedo.

TOA e onoa shto Isus veli deka postoel pred Adama, deka postoel kako Edno Edinstveno Neddelivo Sebstvo so svojot Otec, toa e ono shto veli deka se moli site da stanat Edno kako shto stanal i toj so Boga.

Osoznavanjeto na taa Vistina e vrakjnajeto na izgubeniot sin nazad kaj svojot tatko, toa e vrakjanjeto na Adam nazad vo Edemskata gradina, toa e minuvanjeto niz tesnata porta koja vodi co Carstvoto Bozhje.

Nikoj ne se plashi od smrtta, taa e ubava...

SMRT
Utrata se mijat vo prozorcite
krsh koj patuva daleku
so tebe me snemuva
dojde najubava
dojde ladna kako led
vo zoltilo na svecata
ubavinata ja kriesh
plamtish vo leden plamen
te vikaat smrt
no jas jas te vikam najmila
te baram da mi ja zemes dushata
da ja sokriesh daleku od mene
da ne ja najdam nikogash
ne se plasham da vlezam vo
pregratkite tvoi crni
placot i lelekot
zameni gi so pesna
solzite zameni gi
so dozd i odime
tancuvaj so mene na mojata
posmrtna postela
gola i ubava
kako posledniot zdiv
koj go zakovav vo
ocite na majka mi
tatko mi
koga se rodiv mrtov
znaev deka me cekash
na krajot sepaak ostanuvash samo
ti ubavice prekrasna
mrtov sum no tolku ziv
sokrien vo beznadieto na pekolot
go baram denot vo koj
se prestana
prestanav da postojam jas
i dojde ti
na mojot prv rodenden
me zema vo crnila teshki
dushata vo katran mi ja
vturna i te snema
odtogash te baram
po ratishta razni
iljadnici k*rshumi
na nieden moeto ime
te barav po celiot svet
ludo zabavuvajci se dlaboko vo srceto
znaev deka i togash dodeka
cekorev po plamenot
ti beshe do mene
go secavav tvojot zdiv
tancuvav po mrtvitge tela
na neprijatelot so tebe
i togash koga ne te gledav
vo ocite na zaginatite
znaev deka si tuka
i sega ajde
ponesi me onamu kade
sto samo jas i ti znaeme
onamu kaj sto zestinata
e moja
uste sega doeka vo racete svecata mi
gori
uste eden posleden tanc ....