Вос­па­ле­ние на ус­на­та праз­ни­на кај мач­ки­те

Орал­на­та ул­це­ра­ци­ја и хро­нич­ни­от ул­це­ра­ти­вен па­ра­ден­та­лен сто­ма­тит се еден вид за­бо­лу­ва­ње на ус­на­та праз­ни­на кај мач­ки­те. Оваа бо­лест пре­диз­ви­ку­ва бол­ни чи­ре­ви на неп­ца­та и му­коз­на­та об­вив­ка на ус­на­та праз­ни­на. При­чи­на­та за оваа сос­тој­ба е де­тер­ми­ни­ра­на ка­ко хи­пер­сен­зи­ти­вен имун од­го­вор на бак­те­ри­и­те и нас­лој­ки­те на заб­на­та по­вр­ши­на. По­не­ко­гаш зна­ци­те на оваа бо­лест се ја­вуваат по чис­те­ње­то на заб­ни­от ка­мен, ко­га овој ма­те­ри­јал ќе се ос­ло­бо­ди во ус­та­та. Мач­ки­те со оваа сос­тој­ба има­ат тен­ден­ци­ја да раз­ви­јат лим­фо­ци­тен плаз­ма­ци­тен сто­ма­тит, што е ис­клу­чи­тел­но теш­ко за­бо­лу­ва­ње на ус­та­та. Тоа е екс­трем­но бол­на сос­тој­ба и вли­јае на нор­мал­ни­те ак­тив­нос­ти на мач­ка­та. Ин­ди­ци­ра­но е со свет­ло­цр­ве­ни неп­ца и ус­та, кр­ва­ве­ње од неп­ца­та и јас­но из­ра­зе­на бол­ка при из­ве­ду­ва­ње на ко­ја би­ло ак­тив­ност со ус­та­та. Сим­пто­ми­те се про­ја­ву­ва­ат со: лош здив, оте­че­ни неп­ца, вос­па­ле­ние на фа­рин­гсот, вос­па­ле­ни­ја на внат­реш­на­та стра­на на об­ра­зи­те, гус­та плун­ка, ли­га­ве­ње, бол­ка, гу­бе­ње на апе­ти­тот и дру­го. При­чи­ни­те мо­жат да би­дат раз­лич­ни: ме­та­бо­лич­ки, де­фи­цит на сос­тој­ки во ис­хра­на­та; не­оп­лас­тич­ни, ка­ко сква­мо­зек кар­ци­ном; иму­но­лош­ки, ин­фек­тив­ни, ка­де што ка­ко при­чи­ни­те­ли се ја­ву­ва­ат рет­ро­ви­ру­си, кал­ци­ви­ру­си, хер­пес ви­ру­си, ле­у­ке­ми­ја ви­рус ин­фек­ци­ја, иму­но­де­фи­ци­ен­тна ви­рус­на ин­фек­ци­ја. Пок­рај го­ре­на­ве­де­ни­те, ос­та­на­ти­те при­чи­ни мо­же да би­дат тра­у­мат­ски, хе­ми­ски. Пос­та­ву­ва­ње­то ди­јаг­но­за за­поч­ну­ва со те­мел­на ис­то­ри­ја на здравс­тве­на­та сос­тој­ба на мач­ка­та и по­че­то­кот на по­ја­ву­ва­ње­то на сим­пто­ми­те. По де­тал­ни­от прег­лед на ус­на­та праз­ни­на, ве­те­ри­на­рот ги од­ре­ду­ва сос­тој­ба­та и сте­пе­нот на за­бо­лу­ва­ње­то. Од осо­бе­но зна­че­ње е вак­ци­нал­ни­от кар­тон на ми­ле­ни­кот, би­деј­ќи од­ре­де­ни бо­лес­ти мо­жат да се спре­чат са­мо со нав­ре­ме­на и ус­пеш­на вак­ци­на­ци­ја. Ис­хо­дот од ова за­бо­лу­ва­ње за­ви­си, пред сè, од при­чи­на­та. Од­ре­де­ни ви­рус­ни при­чи­ни­те­ли се, по пра­ви­ло, смр­то­нос­ни. Ме­ѓу­тоа, ова за­бо­лу­ва­ње мо­же да трае дол­го и со гри­жа око­лу за­би­те и ус­та­та на мач­ка­та, сопс­тве­ни­кот мо­же да $ овоз­мо­жи ква­ли­те­тен жи­вот.

merak mi e malku so ova da se setam  :-D

Прериските кучиња сакаат бакнување пред публика

 Прериските кучиња што живеат во заробеништво се бакнуваат и милуваат уште повеќе кога посетителите во зоолошката градина ги гледаат, открија научниците.
Истражувачкиот тим проучуваше 25 прериски кучиња со црни опашки во зоолошката градина во Сент Луис, САД.
Тие велат дека нивните откритија ќе им помогнат и на другите научници кои го проучуваат однесувањето на животните да ги разликуваат ефектите кај нив кога некој ги гледа и нивното "нормално" однесување.
Адам Елтораи од универзитетот "Вашингтон" во Сент Луис кој беше водач на истражувањето, заедно со неговите колеги го набљудуваше однесувањето на прериските кучиња во текот на летото и ги бележеше случувањата.
Истовремени научниците го бележеа и бројот на посетители на нивното живеалиште.
"Во голем број ситуации прериските кучиња реагираа сосема исто како и луѓето во ситуација кога знаеја дека некој ги гледа", вели доктор Елтораи.
Животинчињата уживаа во вниманието. Колку повеќе се зголемуваше бројот на посетители, возрасните единки се опуштаа и не внимаваа толку на потенцијални закани околу нив.
"Кога ги гледаа повеќе луѓе, возрасните прериски кучиња уште повеќе си искажуваа нежности, повеќе се бакнуваа и се галеа, а помалку се тепаа", вели тој.
"Меѓутоа младенчињата беа повознемирени и понервозни кога имаше поголема публика, повеќе се тепаа и помалку се бакнуваа".

Најдобар?
Ова срнчево како со усисивач да се бакнува.

Зошто лавот се смета за крал на животните

Слоновите брзо учат

Слоновите брзо учат да соработуваат при решавање проблеми, велат истражувачите во најновото издание на Трудови од Националната академија на науки. Овие џиновски цицачи се комплексни социјални суштества, објаснува главниот истражувач Џошуа М. Плотник.
"Им помагаат на другите кога имаат проблем", вели тој. "Се чини дека се емотивно поврзани меѓу себе на некој начин, па нормално е да се очекува некакво ниво на соработка". Меѓутоа, додава тој, "бев изненаден колку брзо учат".
Слоновите сфаќаат подеднакво брзо како и шимпанзата, издигнувајќи се на високото ниво на големите мајмуни, делфините и гавраните, вели Плотник кој работи во одделот за експериментална психологија при универзитетот "Кембриџ" во Велика Британија.
Тестирањата кои беа спроведени во Тајланд вклучуваа награди во вид на храна ставени на платформа поставена на земјата, врзана со јаже, а слоновите се наоѓаат зад ограда. За да дојдат до храната слоновите требаше да ги влечат двата краеви на јажето и истовремено да ја повлечат платформата под оградата. Ако повлече само на едната страна, ќе добие само јаже.
Биле тестирани шест пара слонови 40 пати во текот на два дена и секој од паровите сфатил што треба да направи, успешно изведувајќи најмалку осум од последните десет обиди. Потоа научниците пробале да ги пуштаат слоновите еден по еден во зоната за тестирање, при што требало да се причекуваат по 45 секунди. Слоновите за брзо време научиле да ги причекуваат партнерите, со стапка на успешност меѓу 88 и 97 отсто за различни парови на вториот ден од тестирањето.

Лавовите живеат подобро ако се покрај речни сливови

Четириесет и петгодишна студија за лавовите во Танзанија откри дека стадата кои имаат најдобар успех во размножувањето имаат територии блиску до речни устија.

Од сите 36 видови диви мачки, лавот е единствениот кој живее во социјални групи познати како стада. Што посебно ги натерало лавовите да живеат така, и какво влијание може да има ова врз нивната иднина?

Бројот на лавовите во светот во моментов изнесува помеѓу 25.000 и 40.000.

За подобро разбирање на нивниот уникатен начин на живот, професорот Крег Пакер и неговиот тим во поминаа децении во Серенгети проектот за лавови во Танзанија, истражувајќи ги лавовите до неверојатни детали.

Кога професорот Пакер започна со неговата мисија во 1978 година, тој сметаше дека нема да му треба повеќе од три години за да стигне до некои заклучоци, но тој откри дека лавовите се врвно способни да не прават ништо.

„Открив дека истражувањето на лавовите е помалку возбудливо отколку што очекував - часови и часови здодевност од време на време размрдани од уште подлабока здодевност, чекајќи мрзеливите ѕверови да направат нешто“, рече тој.

Тимот опстана, трошејќи часови по полињата и снимајќи движења на 28 стада, и сега имаат податоци за повеќе од 5000 лавови.

Тие беа еден од првите проекти за истражување на животните кои ја користеа техниката на ДНК отпечатоци од шепите кај дивите животни за да ги разберат односите во стадото. Имаа и лажни кукли на лавови во природна големина кои беа користени со вистинските лавови за подобро да разберат како лавовите ги гледаат манирите на другите лавови.

Истражувајќи ја еволуцијата на социјалната структура на лавовите во такви детали, Пакер и неговиот тим мораа поблиску да се загледаат во многуте теории за овој животен стил за кој се зборува многу години наназад, како што е заедничкото ловење, заедничкото одгледување малечки и одбраната на младите од надворешни напади.

Додека тоа изгледаат како можеби интересни теории, при поблиско загледување тимот откри дека тоа не се движечките сили во еволуцијата на социјалниот живот кај лавовите.

Сега тимот во Серенгети проектот за лавови веруваат дека можеби конечно го нашле одговорот.

Употребувајќи опширни податоци за лавовите во Серенгети и со мапирање на успешното размножување во пределот каде што живее стадото, тимот откри дека крдата кои имаат највисок репродуктивен успех држат територии во многу специфични области во националниот парк.

Териториите се центрирани во области каде реките се спојуваат, во устија, што на лавовите кои живеат таму им дава предност.

Овие области имаат пристап до вода преку целата година, имаат сенки и добри места за стапици при лов.

Такви вредни области бараат добра одбрана обезбедена од стадото.

Стадата лавови на територии без речни устија имаат помал репродуктивен успех, стадата се помали и имаат тенденција да исчезнат по 10 години заедништво.

Дали околината во која живеат лавовите може да биде одговорна за нивниот социјален начин на живот?

Конечно, со употреба на компјутерски модел истражувачите погледна во тоа каков ефект би имал пределот со широко различни области за потенцијален репродуктивен успех кај лавовите и дали тоа влијае врз ефективноста и социјалноста кај стадата.

Резултатите зборуваат сами за себе.

Во областите каде имаше обележени различности во „вредност“ на територии во смисла на репродукција, да се биде социјален беше добра стратегија.

Територијата беше толку добра што не беше неопходно за индивидуалниот успех на размножување лавовите да бидат дел од стадото, додека пак структурата на стадото создаваше предност во бранење на територијата од натрапниците.

Ова е одлично парче од истражувањето и открива колку се важни специфичните области од хабитатот за успехот на стадото лавови, но и за бројноста на лавовите воопшто.

Како врвни предатори, можеби не е за изненадување тоа што областите каде лавовите најдобро успеваат и што води до еволуција на нивната социјалност се исто така области по кои копнеат и луѓето.

И затоа професорот Пакер и други сè се повеќе загрижени за овие икони во светот на мачките.

Тој рече: „Често се изненадувам дека некако очекуваме од Африка да го поднесе бремето на животот со навистина тешките услови... мене ми изгледа дека е тоа одговорност на светот. Ако лавовите исчезнат, тоа е одговорност на сите нас... тие се дел од сета наша историја“.

Истата загриженост ги покрена Роден слободно и другите движења за иницирање иставање на лавот од листата на „повредливи врсти“ и нивно ставање како загрозени врсти на листата во Законот за загрозени врсти, подигнувајќи ги на иста категорија како тигрите и снежните леопарди.

Ова е ситуација која пред 30 години изгледаше незамисливо.