Материјалното или Духовното?

viktorija123 напиша: Se izvinuvam, Makedon, no jas ne kje mozham da ti dadam posoodveten odgovor od Messengeroviot, so koj se razbira vo potpolnost se slozhuvam. Tokmu zdraviot razum me potiknuva da go istrazhuvam ona shto kje go prochitam ili slushnam, ona shto kje go vidam ili dopram i ona shto kje go vkusam i pomirisam a ne slepo da veruvam na edna kniga ili na eden chovek. Zatoa i "BOG" najverojatno ni go ima dadeno toj dar. Kako inaku bi mozhele da go dozhiveeme, i Nego i svetot koj toj go sozdal.

Се треба да се истражи, но да се држи доброто, како што кажал и св.Апостол Павле.

Но, има една работа која при тие иструвања треба да се има на ум, а тоа е логиката. И тоа не го вели Македон, туку Аристотел, кој во неговите примери за силогизми стави на тест многу учења, кои на крајот паднаа токму на тој тест. Таквиот тест не го издржаа ниту платонизмот, ниту другите слични учења за светот на идеите и свеста и други слични нешта.

Majkl напиша: Messenger напиша: Zdraviot razum e dar od Boga, no toa ne znachi deka s'e shto izlaga od nego e razumno i bozhenstveno. Za toa ne treba pogolem dokaz od dosegashnata chovekova istorija. Тоа зависи како е школуван разумот - човечки т.е. интелектуално или духовно т.е. разум над кој владее духовното срце. Последново никогаш не изродило нешто негативно за разлика од првиот. Разумот школуван од духовното срце дозволува да говори гласот на совеста.

Tokmu taka, razumot e samo alat, a kako kje se potrebi alatot e sosem druga rabota.

Ne za badijala se veli deka alatot ne go pravi majstorot.

Spiros, od kade pak ti znaesh dali sum "frlila" eden pogled na Svetoto Pismo? Imajki ja "vo race" BIBLIJATA sum "frlila" i povekje pogledi. I shto sega. Treba li da ja tolkuvam kako shto Ti mislish deka mora. Ako ne ja tolkuvam bukvalno neznachi avtomatski i deka ja omalovazhuvam.

Za ona okolu "rakata"... pa, zarem ne gledash deka toa e simbolichen prikaz za materijalnoto i duhovnoto? Tie se EDNO.Koga kje gi snema "prstite"-"rakata" ostanuva.

Za prvoto prashanje... mene mi go postavuvash na takov nachin, shto mozhesh samo ti da odgovorish.

Vekje rekov deka "Bog" ne go objasnuvam kako lichnost- toa za mene e ogranichuvanje za "Nego". Togash "Toj" ne bi bil nitu vechen nitu neogranichen.

Vo duhovnoto "srce" (kako shto go spomnuva Majkl),"lezhi" realnosta a ne vo umot-koj sekako ni e potreben za da razbereme nekoi raboti-pred da spoznaesh bi trebalo najprvin da doznaesh.

Kolkupati umot do sega ne prevaril? Samo direkten uvid vo realnosta ne bara dokaz.

Nie kako lugje, gledano od aspekt na nashata perecepcija, sme ogranicheni no imame mozhnost da se "izdigneme" od istata i da ja spoznaeme realnosta.

Toa e dobra vest koja kje se ostvari eden ubav den a mozhebi i porano. Toa kje bide sekako Sega i Ovde. Nikade na drugo mesto i drug den. Zashto neizbezhno e toj den da bide Sega, da dojde vo denes.





Изменето од viktorija123 - 11.Февруари.2011 во 08:06

KINGDAVID напиша: BOG e nas Tatko, taka ne poucuvase ISUS. Ako BOG ne bese Licnost, togas ISUS nemase da veli deka BOG e nasiot Nebesen Tatko, tuku kje ne poucuvase da se molime : O, beskrajna energijo, ili nesto slicno.  Od taa gledna tocka, ne napraviv nikakva zabuna koga rekov deka BOG e LICNOST.

Се согласувам, но за мене ниту едното ниту другото не е спорно. Како тоа?

Од Божјите објави за денешно време дознаваме дека Бог е еден единствен, но дека поседува своја безлична и лична природа.
Во откровението примено преку пророчката реч, во зимото 1981/82 година со наслов „Безличен и личен Бог - и ограниченото, индивидуално чувствување и мислење на човекот„, во поглавието: Бог-Отец, највисока етерична манифестација, објавено е дека:

„Духот не е личност, туку се-сила која ги проткајува сите бивства.
Бог-Отецот е првото и највисокото манифестирано битие, произлезено од се-силата и е во апсолутно единство со вечно разлевачката се-сила, Законот. ...
... Животната сила, `Животот` на чистите дух-битија е се-силата, светиот Дух, безличниот Бог, нивниот апсолутен живот.
Личниот, персонифицираниот Бог за чистите светлосни битија и за сите вистински просветлени луѓе и души е небесен `ТАТКО`, етерична манифестација која се искристализирала од принципот на течечкиот етер, небесниот закон, безличната сила во која Тој потенцијално беше содржан.
Жителите на небесата, чистите, во вистинското спознание живеечките и дејствувачките дух-битија знаат оти Бог-Отецот е манифестација од апсолутноста. ...
... Етеричната форма на Отецот не е сеприсутна, туку Неговиот струечки здив во сите животни форми, е сепроникнувачкиот вечен Дух, законот, пра-силата, чиј вруток го твори пра-централното Сонце.„

Изменето од Majkl - 11.Февруари.2011 во 12:22

Tokmu taka, ako Bog ni dava pravo na slobodna volja, togash kako mozhe da ne sudi za nejziniot izbor???

Toa bi bilo oksimoronstvo.

A bidejkji Bog ne e oksimoron, znachi takvoto mislenje e chovechka pretpostavka bazirana na sekojdnevnoto iskustvo koe ni pokazhuva oti za svoite postapki nie sekogash imame odredeni posledici - negativni ili pozitivni.

No toa ne e nagrada ili kazna od Boga poradi nashiot sloboden izbor koj e garaniran od Nego, tuku e praktichen rezultat od zakonot za prichinata i posledicata. Toj e univerzalniot zakon koj vladee vo Svetov i koj e postaven od Nego da ja odrzhuva Kreacijata.

Poradi toj zakon se veli "shto kje seesh, toa kje zhneesh", "shto kje zgotvish, toa kje srkash" i zatoa Isus veli "pravi mu na drugiot ono shto sakash da ti pravat i tebe". Bog direktno ne e vmeshan tuka...toj nema da ni dade da zhneeme onoa shto nikogash ne sme poseale, nitu kje ni dade da srkame toa shto nikogash ne sme zgotvile. Ako Toj pravi taka togash kje go ponishti osnovniot zakon za prichina i posledica koj go odrzhuva Svetov, kje kreira paradoks vo nego i taka kje go dovede vo prashanje negovoto egzistiranje.



P.S. Deka neshto ne e vo red so ubeduvanjeto deka Bog nagraduva ili kaznuva za onoa shto go pravime spored nashata slobodna volja (shto mozhebi ne e sekogash onaka kako shto "naredil" Toj) garantirana od Nego , go nasetija i evreite koga uvidoa deka chesto pati izgleda oti se nagraduvani onie koi ne se odnesuvaat spored zakonite i koi ne se chesni, a kaznuvani onie drugite. Zabelezhija deka toa chesto pati se se odnesuva i za niv kako narod vo odnos na drugite sosedni narodi... Kako posledica od toj argument, koj sozdade kontradikcija vo veruvanjata na nivnata religija, dojde do pojava na apokaliticharite koi ponudija svoe objasnuvanje - deka Bog krenal race od niv i od Svetot i deka dopushta nezakonieto i zloto da se razmavtaat za da gi unishti na krajot i da gi sotre za vek i vekovi, pa povtorno da go vospostavi svojot Zakon.



Изменето од Messenger - 11.Февруари.2011 во 16:18

Messenger напиша: Tokmu taka, ako Bog ni dava pravo na slobodna volja, togash kako mozhe da ne sudi za nejziniot izbor??? Toa bi bilo oksimoronstvo.

Дали законодавецот дава слободна волја? Дали некаде во Кривичниот Законик ќе најдеш дека е забрането убиството, или некое друго казнено дело? Не, такво нешто никаде нема да најдеш.
Но, ќе најдеш казнени одредби за стореното дело. Тоа значи дека никому ништо не му е забрането, но, ќе се соочи со последиците на своето дело. Така е и во Светото Писмо. Самиот Исус Христос, со свои зборови, кажа дека ќе има судење, а штом има судење, ќе мора да се суди според некои правила и норми, а истотака и на то судење ќе се донесе некаква пресуда, како што кажа Христос, велејќи дека ќе има и плач и крцкање со заби од оние кои ќе бидат осудени.

Messenger напиша: Poradi toj zakon se veli "shto kje seesh, toa kje zhneesh", "shto kje zgotvish, toa kje srkash" i zatoa Isus veli "pravi mu na drugiot ono shto sakash da ti pravat i tebe". Bog direktno ne e vmeshan tuka...toj nema da ni dade da zhneeme onoa shto nikogash ne sme poseale, nitu kje ni dade da srkame toa shto nikogash ne sme zgotvile. Ako Toj pravi taka togash kje go ponishti osnovniot zakon za prichina i posledica koj go odrzhuva Svetov, kje kreira paradoks vo nego i taka kje go dovede vo prashanje negovoto egzistiranje.

Ако Бог не е вмешан, зошто Христос Самиот кажа дека Самиот ќе суди, дека Самиот ќе донесе пресуда, односно дека некој ќе биде казнет. Чинам, нема потреба да наведувам цитати, знаеме точно за што станува збор. Сепак, Бог е и Праведен, а не треба да заборавиме дека кога е потребно и казнува, но и наградува. Сепак, тоа не е Бог кој едноставно е надвор од се што се случува, па и Самиот често интервенира.

Македон напиша: Messenger напиша: Tokmu taka, ako Bog ni dava pravo na slobodna volja, togash kako mozhe da ne sudi za nejziniot izbor??? Toa bi bilo oksimoronstvo. Дали законодавецот дава слободна волја? Дали некаде во Кривичниот Законик ќе најдеш дека е забрането убиството, или некое друго казнено дело? Не, такво нешто никаде нема да најдеш. Но, ќе најдеш казнени одредби за стореното дело. Тоа значи дека никому ништо не му е забрането, но, ќе се соочи со последиците на своето дело. Така е и во Светото Писмо. Самиот Исус Христос, со свои зборови, кажа дека ќе има судење, а штом има судење, ќе мора да се суди според некои правила и норми, а истотака и на то судење ќе се донесе некаква пресуда, како што кажа Христос, велејќи дека ќе има и плач и крцкање со заби од оние кои ќе бидат осудени. Messenger напиша: Poradi toj zakon se veli "shto kje seesh, toa kje zhneesh", "shto kje zgotvish, toa kje srkash" i zatoa Isus veli "pravi mu na drugiot ono shto sakash da ti pravat i tebe". Bog direktno ne e vmeshan tuka...toj nema da ni dade da zhneeme onoa shto nikogash ne sme poseale, nitu kje ni dade da srkame toa shto nikogash ne sme zgotvile. Ako Toj pravi taka togash kje go ponishti osnovniot zakon za prichina i posledica koj go odrzhuva Svetov, kje kreira paradoks vo nego i taka kje go dovede vo prashanje negovoto egzistiranje. Ако Бог не е вмешан, зошто Христос Самиот кажа дека Самиот ќе суди, дека Самиот ќе донесе пресуда, односно дека некој ќе биде казнет. Чинам, нема потреба да наведувам цитати, знаеме точно за што станува збор. Сепак, Бог е и Праведен, а не треба да заборавиме дека кога е потребно и казнува, но и наградува. Сепак, тоа не е Бог кој едноставно е надвор од се што се случува, па и Самиот често интервенира.

Мислам дека судењето е кажано во вид на парабола ...

Некој човек,
се што ќе посакал - добивал ...

посакал кола - добил лимузина,
посакал куќа - добил замок,
посакал жена - добил две ...

и така само си добивал ...

еден ден му станало неинтересно сето тоа ...
и посакал да оди во ПЕКОЛОТ ...
ама Бог му рекол
- што мислиш, кај се наоѓаш ?

Рајот и пеколот,
материјално и духовно,
светло и темно,
големо и мало,
високо и ниско,
лесно и тешко ...

тоа е нашиата дуална реалност ...
и не ни е дадено да знаеме за недвор од тоа ...
можеби подобро за нас ...

а можеби има и други реалности ...