Материјалното или Духовното?

а шо е духовна храна според тебе ? =)

Materijalnoto e vo duhovnoto. TOA ne se odvoeni "neshta". Ne se edno i drugo - tuku EDNO.

Ama zatoa mozhe da ima drugi mislenja.

Двете, двете се едно.

" Човек си, од кал те сторив, во кал ќе те вратам"
БОГ е толку голема љубов,што Тој нема потреба нас да ни прости за нашите гревови. Ние имаме потреба да си простиме самите себе си, да живееме самите со себе си, да се помириме со самите себе си, да се сакаме себе си такви какви што сме. И кога правиме грев, треба да му благодариме на Бога, затоа што така стануваме свесни, што треба да промениме за да бидеме подобри луѓе, за да живееме самите со себе си.
Во ова денешно наше време, сите трчаат по пари и материјален статус. Во целата таа трка и збрка луѓето се одалечуваат од духовното, од контактот сам со себе. Тогаш кај човекот се јавува потреба за да надоплни празнина во себе си, па бара уште, уште, уште... Тогаш всушност и веќе не сме искрени пред самите себе си, дека всушност не сме среќни.
На крајот од ова патување на оваа наша прекрасна планета, се соединуваме со Бога. Кај него одиме без парите, без вилите, без колите, без се она што сме го стекнале како материјално на овој свет.
Бог не праќа овде со некоја цел. На нас е да ја увидиме нашата ВИСТИНСКА улога на овој свет. Ако тоа не го увидиме, ако не се измириме со самите себе си, никогаш нема да бидеме ВИСТИНСКИ среќни.

Бог го жртвуваше својот син, за ние да бидеме спасени. Ние веќе сме спасени, одкупени се сите наши гревови, Исус се помачи за сите нас.
Само треба да го пуштиме во нашите срца, за овде да бидеме ВИСТИНСКИ среќни.

viktorija123 напиша: spiros, Dali so ona "dadichke" sakash da kazhesh deka moeto srce e pomalo od tvoeto? A kade toa jas kazhav deka nasheto srce e bez Nego? Neli i jas postojano velam deka sme edno. Deka sme vo Nego i Toj vo nas i deka bez nego nishto nemozhe da "postoi". Mozhebi samo so drugi zborovi ama tokmu za ova govoram.

Викторија, Живиот БОГ мие сведок дека своето срце не го сметам нити поголемо, нити поарно од твоето или од било кое друго, бидејќи ништо добро (свое) немам во него, со што би можел да се пофалам.

Единственото со што можам да се пофалам и за што благодарам, тоа е Милоста на Единствениот, Која што е единствениот вистински спас за сите нас и Која (според Апостолското сведоштво) Тој ја отелотвори во Господ Исус Христос!

Ти велиш дека без Него(БОГА) ништо неможе да постои, јас потполно се сложувам со тоа што го велиш! Но, дека Тој е секогаш и во се’, со тоа (за жал) се’уште неможам да се сложам, бидејќи денот се’уште не дошол на кој секој и се’ вистински му се поклонило на Неговата Мудрост, на Неговата Милост (Христос)!

kolizija напиша: " Човек си, од кал те сторив, во кал ќе те вратам" БОГ е толку голема љубов,што Тој нема потреба нас да ни прости за нашите гревови. Ние имаме потреба да си простиме самите себе си, да живееме самите со себе си, да се помириме со самите себе си, да се сакаме себе си такви какви што сме. И кога правиме грев, треба да му благодариме на Бога, затоа што така стануваме свесни, што треба да промениме за да бидеме подобри луѓе, за да живееме самите со себе си. Во ова денешно наше време, сите трчаат по пари и материјален статус. Во целата таа трка и збрка луѓето се одалечуваат од духовното, од контактот сам со себе. Тогаш кај човекот се јавува потреба за да надоплни празнина во себе си, па бара уште, уште, уште... Тогаш всушност и веќе не сме искрени пред самите себе си, дека всушност не сме среќни. На крајот од ова патување на оваа наша прекрасна планета, се соединуваме со Бога. Кај него одиме без парите, без вилите, без колите, без се она што сме го стекнале како материјално на овој свет. Бог не праќа овде со некоја цел. На нас е да ја увидиме нашата ВИСТИНСКА улога на овој свет. Ако тоа не го увидиме, ако не се измириме со самите себе си, никогаш нема да бидеме ВИСТИНСКИ среќни. Бог го жртвуваше својот син, за ние да бидеме спасени. Ние веќе сме спасени, одкупени се сите наши гревови, Исус се помачи за сите нас. Само треба да го пуштиме во нашите срца, за овде да бидеме ВИСТИНСКИ среќни.

Срдечно добредојде на форумов, роде љубен!      

viktorija123 напиша: spiros, Dali so ona "dadichke" sakash da kazhesh deka moeto srce e pomalo od tvoeto?

Гордоста е најлошото нешто што можеме да си го направиме самите себе си сестро. А гордоста произлегува од споредбите со другите луге и потребата да се фалиме. Тоа води кон лоши мисли. А лошите мисли го повикуваат лошото.

Мир со тебе сестро.

[QUOTE=spiros]   Но, дека Тој е секогаш и во се’, со тоа (за жал) се’уште неможам да се сложам, бидејќи денот се’уште не дошол на кој секој и се’ вистински му се поклонило на Неговата Мудрост, на Неговата Милост (Христос)!

Бог е единствениот апсолут. Единственото совршенство. Бог е апсолутно во се, во се живо и мртво, во секој миг, секоја минута, секунда, милисекунда, стотинка...
Бог АПСОЛУТНО е присутен и во оние кои не му се "поклониле". Тие само се уште духовно не се родиле.... А апсолутно сите луѓе се раѓаат духовно. Некои порано, некои подоцна... И апсолутно сите му(ќе) му се "поклонат".
"поклонат" можеби и не е вистинскиот термин. Ние луѓето се соединуваме со Него, Он нема потреба ние да му се поклониме. Додека сме на Земјата, треба само да го прифатиме. Потоа се соединуваме со Него, стануваме едно со Него.






Изменето од kolizija - 16.Јануари.2011 во 04:49