Двокатни автобуси

Како сме почнале се ретро....ќе стасаме до парните локомотиви и рикши....не биле во употреба и токму затоа...да се впишеме во оние кои ги употребуваат...

Е мое Поларно Мече, си ја утнал државата за таа функција. И овие овде се заклучуваат по хотели со недели пред да донесат одлука. Ама на Бахамас, Грција или Тајланд и тоа со по неколку тетки и шампањско како би им било полесно да ги донесат тие одлуки. И све тоа на сметка на оние кои ќе мораат да се возат во истите автобуси.

Dobro prasanje od Brza,

Ako ne se fabricki taka napraveni so elektronski paneli napred i od strana kako i nazad na koj ke bide ispisana brojkata na linijata kaj vozat, epten ke bide utnata rabotata.

Vo toj slucaj ( ne daj boze ) siguren sum deka nasite nema da imaat sredstva da vgraduvaat naknadno takva oprema zasto e dosta skapa.

Ama aj ke pisam mail do eden moj prijatel od JSP pa veruvam deka ke dobijam odgovor.

Prasanjeto navidum sitno ama epten na mesto, fala brzi

еве, го добивме првиот пример за тоа како треба да се промени цел универзиум за да се пробута некоја истрипана идеја на властите!

Двокатни автобуси по старите скопски калдрми.

Повозрасните генерации сè уште се сeќаваат на црвените двокатни автобуси од марките "Аец" и "Лејланд" кои се драскале по старите скопски калдрми.

Звукот тогаш раздразнувал, а сега врежан во колективната меморија на скопјани, разнежнува и буди спомени.

Стартната линија се наоѓала на плоштадот Македонија, кога кондуктерот го извикувал името на автобуската станица, се качуваат патници на првиот и вториот кат, и патешествието започнува.

Вака изгледал центарот на Скопје пред повеќе од 50 години, кога минувањето на двокатните автобуси по калдрмисаните улици било дел од градското секојдневие, а скопскиот плоштад личел на лондонскиот Трафалгар сквер.

На почетокот, луѓето се плашеле да се возат на вториот кат, но со тек на време, уживале во глетката што се доловувала возејќи се горе.

Возилата биле земени од Англија во 1953 година, биле потребни некои поправки за да се приспособат за употреба во Скопје, бидејќи вратите биле на обратната страна.

Постојат многубројни анегдоти и приказни за двокатните автобуси. Во 1958 година еден од шоферите заборавил дека автобусот има два ката и поминал под подвозникот во населбата Црниче па го урнал горниот дел.

Но пред да се појават двокатните автобуси, низ Скопје граѓаните се возеле и во камиони, по неасфалтирани патишта. Постоеле камиони од марката "Грајфштиф" кои биле употребувани за време на војната.

Подоцна, во 1951 година се донесени десет нови автобуси "рено". Двокатните автобуси биле обележје на старо Скопје. Но по земјотресот во 1963 година, сите возила биле дадени во Сараево, каде што се користеле уште многу години.

Така, со продавањето на двокатните автобуси завршила најславната ера од животот на градот, за која сега сведочат фотографиите.

Ќе се врати ли стариот сјај на градот со новите двокатни автобуси, останува да видиме!

Посакувам на катот да доживеат овие од владата ..ДА СЕ ВОЗАТ...белким некој ќе си ја чукне главата...за да му дојде УМОТ...

Ма нека се сликаат...желбата ми е да си ја чукнат главата...ЗА ДА ВИДАТ ШТО ПРАВАТ...Друга шанса нема...