Народноослободителна борба на Македонија

Почина Лазар Мојсов

На крајот на јули 1941 година беше растурен летокот на КПЈ со кој се повикуваат Македонците и сите народности масовно да излезат на прославата на Илинденското востание и да демонстрираат против поробувачите на Македонија. На 2 авгтуст во Скопје и Битола излегоа на улиците голем број граѓани, групи студенти, работници, комунисти, скоевци и симпатизери на НОД да демонстрираат. На 1 и 2 август полицијата затвори околу 10 души во Скопје, исто и во Битола. За првпат на тие демонстрации во Битола се исфрли паролата "Да живее слободна Македонија". Во тие демонстрации учествуваа и Евреи, коишто поединечно и спонтано се вклучуваа во поворката.
Илинденските демонстрации јасно покажаа дека македонскиот народ и народностите ги сметаат Бугарите за окупатори, а не "ослободители" – како што тие се нарекуваа. Набргу се случија и првите атаци врз личната слобода: апсења, интернации и др. На 7 август 1941 година скопскиот полициски началник издава наредба за начинот како ќе се испраќаат лица на принудна работа и интернација. И тоа во пооддалечени места.

Учество на Евреите во НОБ на Македонија.

Еве го и повикот:





14-те херои

Изменето од Македон - 21.Февруари.2011 во 02:02

Да да и ние се чудевме кога кажаа дека Бугарите влегле во Софија ама изгледа тогаш знаеле за истинските состојби,фашист е фашист а Бугарин е Бугарин

Д-р Павле Митрески пишува дека таа била член на СКОЈ и КПЈ од пред војната. „И покрај тоа што Чесноска била ќерка на богато и видно семејство од Прилеп, таа уште од раната младост се определила за револуционерното дело, за борбата на македонскиот народ, за ослободување и за создавање сопствена национална држава. Пред војната се дружела со прогресивните младинци од Прилеп, а најмногу соработувала со народниот херој Кире Гаврилоски – Јане. Нивното зближување постепено ќе прерасне во вистинска љубов“, пишува д-р Митрески.

Есента 1943 година Чесноска била испратена во редовите на партизанските единици кои тогаш се наоѓале на ослободената територија на Дебарца. Во Бирото на Вториот обласен комитет останала се' до 5 декември 1943 година кога партизанските единици се повлекле за Егејска Македонија. Вториот обласен комитет заминал за Битола, а Чесноска била испратена за Охрид. Нејзе, најверојатно, и била дадена задача да ја пренесе архивата. Таа во Охрид се сместила во куќата на Никола Михајлов Камнаровски, кого го познавала од порано. Тој пред војната работел како келнер во кафеаната на нејзиниот стрико во Прилеп. Меѓутоа, ќе биде предадена и уапсена и подоцна однесена во битолскиот затвор. Заедно со други партизани ќе побегне од затворот и повторно ќе се вклучи во движењето.

Која е Панде Чесноска?

Еден документ што многу зборува

чоли напиша: mungos80 напиша: Загинати во Народноослободителната и Антифашистичка војна на Македонија од 1941 до 1945 година Овој список е за Битола и битолско. 1941 г. - 3; 1942 - 24; 1943 г. - 24; вкупно 51.. Ако интерполираме за цела Македониjа ке получим резултат не повеке од 200 жртви за три годишенн период. Тие жертви не говорат за некакво всенародно востание. Комунистичките провокатори секако ке даваа фира од време на време. Ама то си е било нивен избор. --- За справка - во Бугариjа ежегодно во патни катастрофи мрат около 1000 чоека.

Сенародно не било, ама имало.

Заборавивте што денес е ослободено Скопиjе:

Студеното и снежно утро на 13 ноември 1944, градот на Вардар го дочека ослободен од сите оние што со години, децении, па и векови го потчинуваа. Шеесет и шест години Скопје граби напред. Не го запреа ниту поплави, ниту земјотреси...
П.П. сега видов во соседната тема што не сте заборавили.

Изменето од чоли - 13.Ноември.2010 во 17:50