Четвртата заповед : САБОТАТА!

sk напиша: Da. Apostolite ja praznuvale. Eden primer. Prouci go zivotot na Pavle i ke vidish deka nego go isprashuvale pred Agripa (ova se slucuva posle voskresenieto na Sinot Bozji - znaci vazi i za nas denes, ako go sledime zivotot na apostolite kako urnek)i ne nashle NISHTO za shto go osuduvale (vidi Dela 26 glava). Dokolu Pavle ne ja drzel Sabotata, fariseite bi imale dokazi da go osudat. No Agripa, koj bil teoloshki obrazovan covek, ne nashol deka Palve ja prekrshil Sabotata. Nitu eden apostol ne e obvinet i ubien zaradi prekrshuvanje na Torata, tuku zaradi prekrshuvanje na farisejskata tradicija.

Не е така.
св.Апостол Павле бил испрашуван од Агрипа, кој не бил претставник на еврејските првосвештеници, туку на римскиот правен систем, каде не се регулирале такви прашања, како она на саботата, или слични нешта. Римското право не се занимавало многу со верските чувства на поданиците, а и не случајно Евреите добиле дозвола да ги практикуваат своите верски закони, но на многу места паралелно со римските. Павле бил држен во Кесарија, место каде имало и многу луѓе кои не биле Евреи и каде римската држава имала директно правно и културно влијание. Од друга страна пак, св.Апостол Павле бил римски граѓанин, па затоа и Агрипа не им го дал на првосвештениците, бидејќи за него важело римското право, а не еврејското право. Римски граѓанин не смеело да биде суден според еврејските закони, туку според римските, не случајно и војнциите се исплашиле кога дознале дека св.Павле е римски граѓанин со чинот на раѓање, а не натурализација или нешто слично.

Никаква сабота или нешто слично не било во прашање.
Доколку не веруваш на ова толкување, прашај некој правник кој се занимава со римското право.

"Царе Агрипа, се чувствувам среќен, што можам да се бранам денес пред тебе, од сè што ме обвинуваат Јудејците;

3 толку повеќе што ти ги познаваш добро јудејските обичаи и нивните препирки. Затоа те молам да ме ислушаш со трпение." - Dela 26.2.3

sk напиша: " А по три дни, Павле ги повика јудејските првенци и кога се собраа, им рече: „Мажи браќа, иако не направив ништо против својот народ ни против татковските обичаи, мене сепак во Ерусалим ме предадоа окован во рацете на Римјаните, 18 кои кога ме испитаа, сакаа да ме пуштат, зашто во мене немаше никаква вина, што би заслужувала смрт." Dela 28:17 - eve ti gi licnite zborovi na Pavle, iskazani cirka 68AD. Zapazi on samiot veli deka nishto ne prekrshil,

Зошто не го осудија свештениците св.Павле, туку го предадоа на Римјаните? Господ Исус не го осудија поради празникот, но, св.Павле ништо не им пречеше да го осудат, зар не? Можеа да го каменуваат веднаш, доколку докажеа вина. Токму во тоа лежи моќта на римското граѓанство.

Изменето од Македон - 13.Септември.2010 во 16:52

sk напиша: "Царе Агрипа, се чувствувам среќен, што можам да се бранам денес пред тебе, од сè што ме обвинуваат Јудејците; 3 толку повеќе што ти ги познаваш добро јудејските обичаи и нивните препирки. Затоа те молам да ме ислушаш со трпение." - Dela 26.2.3

Но, зошто кесарот би судел за верски обичаи и врз која правна основа ќе го чини тоа? Понтиј Пилат судел бидејќи Исус бил обвинет дека ја негира власта на Императорот, прогласувајќи се за Цар на Јудејците, ама св.Павле не бил обвинет за нарушување на римскиот правен поредок, зар не? А и самиот посакал суд од Цезарот. Зарем Цезарот ќе судел според еврејски обичаи, а не римски? Секако дека не.

Sepak, Pavle samiot veli deka ne prekrshil nituedna zapoved, pa ni Sabotata. Toa e dovolen dokaz deka on ja drzel Sabotata.

Poentata e deka nitu eden apostol ne ja prekrshil Sabotata, a kako i zoshto se ubieni e sporedna stvar vo ovaa diskusija. Toa znaci deka i denes Sabotata e vazecka za Bozjite slugi.

sk напиша: Sekako ne. Toa bila igrata koja trae do denes: Koj go ubil Sinot Bozji? Evreite go obvinuvaat za verski prashanja i sakaat da go osudat rimjanite.

Го обвинуваат за политички прашања. Да се прогласи, во време на постојани буни и немири во Јудеја, некој за Цар јудејски, значело да не го признава авторитетот на Императорот, што секако, претставувало казнено дело. Евреите, односно првосвештениците, можеле да го употребат своето овластување, признаено од римското право, за да го осудат, но спроти празникот не сакале да бидат виновни за крв. Доколку било забрането да ги решаваат внатрешните прашања, немало да ја каменуваат прељубничката.