Четвртата заповед : САБОТАТА!

Саботата е четвртата (4) заповед која доаѓа одма после трите (3) заповеди кои се однесуваат на службата кон Единсвениот БОГ, а е истовремено пред шестте (6) заповеди кои се однесуваат на меѓучовечкото живеење на верниците.

Оваа заповед (Мирот Саботен) упатува на Христа (Вечната Саботна МЕНОХА), Кој е Вечниот Храм БОЖЈИ над времето и просторот, во Кого се сретнува, во Кого се повржува БОЖЈОТО (Небесното) со човечкото (земјиното) во едно чудесно и тајанствено Единство. Единство кое БОГ го дарува на сите оние кои се свестни дека пред се’ преку Милоста БОЖЈА (Христос) доаѓа спасението на душите, а не поради своите “заслуги“.

Biblijata, bez obzir koj shto veruva ili tvrdi, od sekojdnevnoto iskustvo znaeme deka mozhe da se interpretira na razni nachini... spored nivoto na razbiranjeto na lugjeto.

Moeto razbiranje e deka taa naredba veli oti po rabotenjeto shest dena treba da se zeme pochinka sedmiot i toj da mu se posveti na Boga.

Bidejki lugjeto znaat beznadezhno da se zbunuvaat, vo edna komuna ili opshtestvo se zhivee organizirano i struktuirano za da ne se sluchuvaat nedorazbiranja. Ovaa naredba ednostavno go razreshuva toa so odbiranje eden zaednichki den za site - sabotata.

Celata zbrka nastanuva od sledenjeto na Bibliskiot zapis na sozdavanjeto na Svetot. Tamu e opishan sekoj den vo Bozhjeto kreiranje i zavrshuva so negovoto pochinuvanje na sedmiot den.

Sledejkji go ovoj opis lugjeto si presmetuvaat koj den e pochetokot na nedelata, a koj e posledniot i koj den mora da se pochinuva bidejki Bog naredil taka.

Rabotata e shto vo nashiot zhivot nie potpolno arbitrarno sme odredile koj den kje go narecheme nedela, a koj sabota. Toa voopshto ne korespondira so Bibliskite denovi. Patem, ako za Boga imalo samo sedum dena, za nas ima edna beskrajna niza od denovi vo koja bilo koj den mozhe da bide odreden kako sedmi ili saboten den za odmor.

Koga naredbata veli deka treba shest dena da se raboti, a sedmiot da se odmara, toa oznachva kakov treba da e nashiot ritam na zhiveenje preku arbitrarno odredenata sedmica, a ne dava nekakvo posebno mistichno ili bozhenstveno znachenje tokmu na eden specifichen den vo odnos na site drugi. Toj den na odmor mozhe da bide bilo koj den koj kje se broi kako sedmi po red, pochnuvajki od onoj koj kje bide odreden kako prv raboten den. I ako za organiziranje na komunalniot zhivot pogodno e da se odredi konkretno eden takov den za site lugje zaedno, toa ne znachi deka sekoj chovek nemozhe da si odbere svoj sedmichen den posveten na odmor koj kje korespondira spored negoviot raboten zhivot.


Slepoto sledenje na formata na naredbata, namesto na nejzinata sodrzhina, ne e Bozjata intencija bidejki toa bi bilo chovekovo knishko zarobuvanje, a ne negovo osloboduvanje i prosvetluvanje.

Изменето од Messenger - 06.Март.2010 во 17:52

Четвортиот заповед е еден социо-психолошки, социо-економски, но и социо-еколошки револуционерен настан, со кој за првпат во историјата на човештвото БОГ се смилува и им дарува слободен ден - во форма на заповед - не само на богатите слоеви од еден народ, туку на сите слоеви (вклучувајќи ги и најниските)!
Дури и повеќе од тоа. Тој им дарува слободен ден и на припадниците од другите народи и култури кои се наоѓаат во (или со) Неговиот избран народ - Израилот.
За генијалноста на оваа заповед да биде уште поголема: БОГ дури и на животните (магариња, коњи, волови, и тн.) кои морале да работаат во служба на човекот, им дарува еден слободен ден во неделата!

Феноменална и револуционерна заповед! Зарем не?






    

Изменето од spiros - 06.Март.2010 во 23:26

Шалом SK    

Потполно разбирам кога негледањето на логиката не е - секогаш и за секого - многу едноставна работа.

Со инкарнирањето на БОЖЈОТО СЛОВО (ЛОГОС) во Исус Христос - Неговиор Свет Живот како Човек во Кого лично е присатна БОЖЈАТА Мудрост, Неговата Света смрт и Неговото Свето Воскресение - БОГ направи нешто (се’уште за широките народни маси) несватливо позначајно дури и од Неговите генијални и феноменални заповеди!

Имено, во Исус Христос стана видлива и сватлива Прамудроста БОЖЈА, преку Која и за Која БОГ создаде се’ и од Која потекнуваат феноменалните заповеди и Која е крајната цел (и смисла) на тие прекрасни заповеди!

За жал ние луѓето тендираме - како камен цврсто убедени во нашите уверувања - повеќе да ја цениме буквата, буквалноста, материјалноста воопшто но и онаа на заповедите, одколку нејзината суштина која е потполно “сокриена“ во Христа - Прекрасната БОЖЈА Вистина.

За сите оние души кои се разбудиле и освестиле за Чистата Вистина - дека човекот (колку тој и да се труди) преку генијалните заповеди и закони неможе да се спаси (и излечи) од својата духовна деформација (и болест) - за сите тие души Милоста БОЖЈА, Мудроста БОЖЈА (Христос) станала безкрајно поважна Вечна Сабота.Сабота поважна од сите букви, буквалности и материјаности на безкрајниот универзум, дури и поважна од буквалната сабота за која зборуваат генијалните заповеди и кои прекрасно со неа упатуваат на Спасителот БОЖЈИОТ - Христос во нас!

Тоа е причината зошто многу следбеници Христови денот на Христовото Воскресение го слават како денот на кој започнува вечното Просветление, денот на кој започнува Вечно новата епоха - БОЖЈАТА Вечна МЕНОХА!


Шалом!



п.с. Христос и Неговите вистински следбеници никого, никаде и никогаш не приморале со сила на спасение и нов живот, исто како што никого, никаде и никогаш не приморале да ја почитува неделата повеќе од саботата. Кој тоа го прави, го прави доброволно и од благодарност за она што Милоста БОЖЈА сторила за него.







Така некој разликува еден ден од друг, а некој друг, пак, сите денови ги смета еднакви. Секој нека биде наполно уверен во своето мислење.
Оној што ги разликува деновите, ги разликува за Господ; и кој не ги разликува деновите, за Господ не ги разликува.    
(Епистел до Римјаните, глава 14)





      

Изменето од spiros - 08.Март.2010 во 22:06

spiros напиша: Messenger напиша: ... Toj den na odmor mozhe da bide bilo koj den koj kje se broi kako sedmi po red, pochnuvajki od onoj koj kje bide odreden kako prv raboten den. I ako za organiziranje na komunalniot zhivot pogodno e da se odredi konkretno eden takov den za site lugje zaedno, toa ne znachi deka sekoj chovek nemozhe da si odbere svoj sedmichen den posveten na odmor koj kje korespondira spored negoviot raboten zhivot. Slepoto sledenje na formata na naredbata, namesto na nejzinata sodrzhina, ne e Bozjata intencija bidejki toa bi bilo chovekovo knishko zarobuvanje, a ne negovo osloboduvanje i prosvetluvanje. Замисли кога господин Примеркоски ќе си реши самиот за себе четвортокот да му биде недела и да си одмара во градината на својата куќа, додека на тој ден работниците од градежната фирма на господин Брмчоски ќе го распалат компресорот за кршење бетон на тротоарот пред куќата на кутриот господи Примеркоски ...             Просветлувањето на господин Примерковски не му бега. Шалом Шабат!

Chitaj vnimatelno pred da replicirash.

Patem, koga vekje ja obnovi ovaa tema, kako kje komentirash na toa deka denes imame DVA nerabotni dena namesto eden. Zarem ova ne e odenje protiv Bozhjata naredba?

civilizacijata e mnogu pohumana od Gospod, ni odredi dva dena za nerabotenje

Ne mislam nishto spirose, objasni mi ti zoshto sega imame dva dena odmor nasproti Bozhjata preporaka od samo eden den.

I objasni mi, bidejki Bog veli da rabotime shest dena, dali nie go koregirame Boga, dali Toj si go menuva umot dozvoluvajki ni dva dena odmor ili Toj kje ne kazni zatoa shto se odmarame dva dena i rabotime samo pet namesto shest?










Изменето од Messenger - 12.Септември.2010 во 16:01